HALSE krotten zijn gered
Het scheelde niet veel of er werden geen krotten van Halle meer gemaakt. Jan Springaal die de krotten maaakte sprak er mee op te houden omdat het wat zwaar werd. Tussen pot en pint sprak Jan hierover met Johny Sterck van het Streekproductencentrum. Deze laatste was er dadelijk voor gevonden om de krotten ind e toekomst te maken. De krotten, een eeuwenoude typische Halse lekkernij blijft dus bestaan.
Johny Sterck: “Na een gesprek met Jan Springael, huidig producent van de Halse krotten, wist hij mij te vertellen dat hij wou stoppen met de productie ervan. Daar wij beiden fervente liefhebbers zijn van streekproducten, waren we het er al snel over eens dat zo'n uniek Hals streekproduct zeker niet zou mogen verloren gaan. Daarom vindt Jan ook, dat ik de beste kandidaat ben om de toekomst van de Krotten veilig te stelle”.
De machines die Jan aangekocht heeft van Renaux, waar men sedert 1900 reeds krotten maakte, nu verhuist naar het StreekproductenCentrum. Maar alleen met de machines maak je nog geen krotten, dus moet het recept ook nog worden doorgegeven en dat gebeurde.
Aan de Krotten zelf zal niets veranderen, enkel op de verpakking zal de naam van STREEKPRODCTEN CENTRUM staan
ONTSTAAN
De krotten zijn ontstaan door de snoepjes die niet snel genoeg verkocht raakten en de niet goed geproduceerde snoepjes (afval). Dat alles werd terug gesmolten en er werd nieuw snoepgoed van gemaakt. Nu de dag van vandaag worden de krotten niet meer gemaakt met de afval van desnoepjes maar wordt er een natuurlijk ingrediënt aan te gevoegd om de babelutten te laten verkrotten.
Het snoepje zelf is al heel oud: Marie-Thérèse Wouters verkocht al krotten in haar winkel op de Beestenmarkt, voor de 2de wereldoorlog. Die werden gemaakt door Oscar, vader van Roland Lauwers (eerste prins carnaval van Halle). En die had het dan weervan 'noenkel Victor' geleerd. De familie Lauwers was niet de enige die krotten maakte. Ook bakkerij Renaux en Ghislain Laureys en zijn vader maakten krotten.
Vroeger werden ze vooral verkocht aan toeristen en bedevaarders. Zij verbruikten een zakje krotten tijdens het lezen van de noveen. Er moesten 9 gebedjes worden gezegd en tussen elk gebed mocht er een krot gegeten worden. Vandaar dat ze verpakt werden/worden in een zakje met 9 stuks.
Jan Springael maakt de krotten, volgens het recept van de legendarische Halse bakker Renaux, Van hem kocht hij in de jaren B0 de authentieke vormmachine om krotten te maken.
Het geheel wordt verhit en kleurt pikzwart. Na afkoeling wordt de suiker getrokken, en verbleekt het door het contact met de lucht. Het geheel wordtdan door een mal gedraaid waarna de krotten op talk terecht komen omverder af te koelen. Een goede krot is zeven centimeter lang en één centimeter dik
De krotten die vroeger gegooid werden op krottenmaandag en door Roland Lauwers gemaakt werden zagen er witter uit.
Jan Springael:"Hij gebruikte witte suiker in de plaats van kandijsuiker. Dat had echter tot gevolg dat er minder smaak in zat en waren volgens oude Hallenaren niet de echte krotten want zij beweren dat een krot donker van kleur moet zijn. Het woord krot kreeg zijn naam mee van het verkrottenvan de suiker".
Om de krot wat zachter te maken worden de krotten op voorhand gemaakt. Ze rijpen ongeveer 2 maanden. Dan worden de karamellen (babelutten) zachter en gaan ze verkruimelen.
In de fotoreportage kan men de verschillende fasen zien hoe de krotten worden gemaakt.
