Jeanne Tielemans werd 100 en dat moest gevierd worden in Gooik
Op vrijdag 12 december was het feest in Eyckenborgh want Jeanne Tielemans werd 100 jaar en dat moest gevierd worden. Een van de eerste mensen die haar geluk kwamen wensen was haar achterkleinzoon Finn(foto). Jeanne is trouwens de schoonmoeder van André De Leener nogal gekend in Gooik en omstreken
Een tijdje geleden had Jean-Paul De Loecker van de Heemkundige Kring een lang gesprek met Jeanne Tielemans, die op 12 december de kaap van 100 jaar zal halen.
Jeanne is al jaren een inwoonster van Eyckenborch. Het gesprek duurde meer dan twee uur, en in heel die tijd moest Jeanne slechts één keer zoeken naar een naam, waar ze niet direct kon opkomen. Voor de rest was het een waterval van herinneringen aan vroeger: haar ouders, haar jeugd in Terlo, haar dienstwerk in Brussel, haar huwelijk en haar later werk met haar man Albert, opnieuw in Brussel…
.
We laten haar eerst haar levensverhaal vertellen…
Ik werd Jeanne van ‘Nelle’ genoemd.Nadat mijn grootouders, Louis en Net getrouwd waren, gingen ze wonen in een huis in de Paddenbroekstraat met het nummer 6 – het staat er nog altijd! - (Naast het huis van Eduard Kaesemans en Erna Schoukens, de coiffeuse. Het huis werd later gekocht door Victor De Herder.) in Gooik en ze kregen 8 kinderen: 4 jongens en 4 meisjes. Eén ervan was Petronella (Nelle) Van Londersele (°1901-⸶1955) en dat werd mijn moeder. De mensen verwezen naar haar als ‘Nelle van Swing den booi’
Louis (officieel Lodewijk) Van Londersele, mijn grootvader, was een mens die graag vooruit ging: hij had dat huis in de Paddenbroek, met een aantal weiden errond, waar fruitbomen op stonden en hij kweekte ook aardbeien. Er was ook een bakoven. Hij had een koe – een vosse – die melk gaf voor de familie, en op die andere weide stond een ‘knapper’, (een jonge koe) die hij dan telkens verkocht. Zo kwam hij rond: fruit, zijn boerderijtje en zijn werk als facteur. Zijn opvolgers als postbode waren
Ikzelf ben geboren op 12 december 1925 in de Koekoekstraat (in de buurt van de Zijpstraat), waar toen Victorine en Filleken woonden. (Dat zijn Victorine Van Huychem en Theofiel De Slachmuylder,
nvdr) Zij hadden een enige dochter Maria, die later met Jozef Stas is getrouwd. Er is daar ook nog een mutsenwinkel geweest. Daar hebben mijn ouders een tijdje een huisje gehuurd, vooraleer ze rond 1933 naar een huis in de buurt van kapelletje Steenberg verhuisden
Dienen in Brussel…
In 1939, één jaar voor de oorlog, ging ik als 14-jarige al dienen bij een beenhouwer in Brussel. Dat
was een beenhouwerij-spekslagerij op ‘Chaussee d’Alsemberg’, de Alsembergse Steenweg. Mijn
vader en mijn moeder zijn met mij mee geweest om ‘mij aan te geven’, want in de ‘gazet’ stond: “men vraagt kindermeid van 15, 16 jaar”. Dat stond in “Het Laatste Nieuws”, mijn vader was daarmee naar huis gekomen en hij zei: “Dat is een goede post voor ons Jeanne.”. Maar ik zei: “Ik ben nog maar 14 jaar, pas in december trouwens…”. Maar mijn vader zei: “Dat komt wel in orde, je gaat dat zien…”Toen de oorlog uitbrak was ik daar ook nog: er waren sirenes en iedereen ging buiten kijken om te zien wat er gaande was. Ik hoorde dan dat de oorlog was uitgebroken! De winkelhelpers gingen of moesten dan allemaal weg, o.a. werden er gemobiliseerd. Nog juist de keukenmeid en ikzelf bleven over... Later zou Jeanne ook nog op andere plaatsen gaan dienen en ze had zelfs een beenhouwerij samen met haar man.
Jeanne is dan 8 jaar na de dood van haar man Albert naar het rusthuis in Gooik-centrum gekomen, nadat ze haar huis verkocht heeft. Nu woont ze al jaren in een flat in Eyckenborch, waar ze heel gelukkig is. Ze is de trotse moeder van 3 dochters en grootmoeder van 2 kleinkinderen (Bert en Kim) en 3 achterkleinkinderen (Elias, Finn en Nora).. Van harte proficiat aan Jeanne.
