HERNE - Terug uit Compostella

Op 2 juli vertrokken Reni Thienpondt, uit de Aerebeek en directrice van de gemeentelijke basisschool De Regenboog in Herfelingen met haar beste vriendin Martine Ferdinand uit de Broekstraat vanuit Herne met de fiets via de klassieke St. Jacobsroute naar Santiago de Compostella - Foto's © Deschuyffeleer

De typische St-Jacobsschelp - © Deschuyffeleer

Editiepajot - Camino de Santiago de Compostella - © Deschuyffeleer

66 getuigenissen van hun doortocht - © Deschuyffeleer

Reni Thienpondt uit de Aerebeek en directrice van de gemeentelijke basisschool De Regenboog in Herfelingen en haar beste vriendin Martine Ferdinand uit de Broekstraat hebben er zo pas hun pelgrimstocht naar Santiago de Compostella opzitten. De fietstocht van nagenoeg 2 210 km vanuit het vredige Herne via de klassieke St-Jacobsroute brachten zij in 31 dagen tot een goed einde.

Begin dit jaar rijpte bij de sportieve vriendinnen de idee van een pelgrimstocht naar Compostella. Al snel viel de keuze op de fiets als verplaatsingsmiddel. “Zo begonnen wij ons reeds vanaf februari stilaan voor te bereiden voor het grote vertrek. Onze conditie scherpten wij aan met joggen en alsmaar langere fietstochten”, proesten de sportieve dames het unisono uit. Ook fietst schooldirectrice Reni vanaf dan iedere dag naar haar school in Herfelingen.

Gepakt, gezakt en met een afgeladen vol aanhangwagentjes lieten beide 57-jarige dames begin juli Herne achter de rug voor hun low budgetavontuur. “Het werd een fantastische ervaring”, zegt Reni. “Iedereen met een flinke dosis wilskracht, een goede gezondheid en dito conditie en een beetje fietstraining is bekwaam de tocht uit te rijden”. De tocht verliep alleszins vlekkeloos. “Noch op fysisch, noch op technisch gebied hebben we te kampen gehad met tegenslagen”, voegt Martine er glunderend aan toe. “De dagenlange fietstocht leverde ons wel een alsmaar sterkere spiermassa en een gewichtsverlies van nagenoeg 8 kg op”.

Voor wie in hun fietssporen zou willen treden raden zij wel aan om zich te beperken tot een klein gezelschap. “Met twee rijden heeft het voordeel dat het makkelijk is om zich op elkaar af te stellen. Niet vergeten dat gans de route zich zuid-westwaarts uittekent wat voor het merendeel wind op kop betekent. Een éénzelfde tempo aanhouden is dan ook geen luxe”, geeft Reni nog graag mee. “Martine kan veel beter fietsen dan ik. Indien ik haar tempo moet volgen ben ik na één dag stikkapot”. Ook Martine is dezelfde mening toegedaan: “Onder zijn tempo rijden brengt wrevel mee en dat kunnen fietsmaten die op elkaar aangewezen zijn beslist missen”.

Op hun route boden zij zich met hun reisboekje op 66 verschillende locaties aan. “‘Zo waren wij op onze Nationale Feestdag in Ronceval en wat ons daar vooral is bijgebleven is dat wij er in het Nederlands werden aangesproken”, herinnert Martine zich nog levendig.

Over Compostella zijn de fietsende pelgrims niet bijzonder loslippig. “Eigenlijk is dat een ontgoochelende bedoening”, stelt Reni. “Overal mensen, overal een enorme drukte, overal commerce”, vat zij haar indrukken samen. “Als je dan toch zover geraakt bent kun je het niet maken om de kathedraal en het graf van St-Jacob niet te bezoeken. Als werelderfgoed is de kathedraal inderdaad een imposant en kunstrijk gebouw, maar alles wat er rond hangt is er voor mij te veel aan”, aldus nog Martine.

Beide vriendinnen blikken alleszins tevreden terug op hun huzarenstukje. “Vier weken door de Franse en Spaanse natuur fietsen, daar was het voor ons in eerste instantie om te doen. Het werd een geweldige ervaring met veel belevenissen, heel mooi weer maar soms ook barslecht dagen, maar dat laatste ben je heel gauw vergeten. Wij hebben dan ook samen een bijzonder mooie tijd beleefd”.