HERNE – Laatste postronde voor Sjieken Tiep - V

Na een carrière van 41 jaar bij De Post mocht postbode Gilbert Haalterman (60) zijn laatste postbedeling uitdragen. Zijn collega's wuiven hem uit.... Foto's © Deschuyffeleer

Ook zijn dagelijkse klanten betonen hun sympathie .... © Deschuyffeleer

Voor de gelegnheid was ook zijn bekend rood postautootje in feeststemming - © Deschuyffeleer

Suzanne Plasman uit de Beverstraat herinnert zich Sjieken Tiep als een fijnzinnige facteur, steeds goedgeluimd en gedienstig - © Deschuyffeleer

Sandra Dero wordt Sjieken Tip's opvolger ... geen makkelijke taak! © Deschuyffeleer

Gilbert samen met zijn vrouwke Micheline. Alle dagen thuis ....... © Deschuyffeleer

Na een carrière van 41 jaar bij De Post mocht postbode Gilbert Haalterman (60) zijn laatste postbedeling uitdragen in St-Pieters-Kapelle. Jarenlang was hij er een vertrouwd beeld in het dorpsleven. Zijn collega’s en de inwoners wuifden hem dan ook met enige ontroering en met een pakket verrassingen uit. Gilbert kan nu thuis in de schaduw van de St-Pauluskapel in Galmaarden van een welverdiende rust genieten.

Als jonge facteur pendelde Gilbert vanaf begin de jaren zeventig gedurende 15 jaar haast dagelijks vanuit Waarbeke naar Ukkel. “Dat kostte mij iedere dag 3 uren verplaatsing. ’s Morgens met de fiets door alle weer en wind eerst enkele km naar het station van Galmaarden om daar de vroege trein op te stappen richting Brussel mits dan nog een overstap in Edingen. En in Brussel diende ik dan nog een tram te nemen naar Ukkel”.

Het was in 1986 dat Gilbert, immer joviaal, zijn overplaatsing verkreeg naar de post in Herne. “Ik kwam er onmiddellijk in goed gezelschap terecht met collega’s zoals de huidige eerste schepen Marc Bombaert, Erik Dekens en Georges Musch. Ik kreeg er ook meteen de bijnaam van Sjieken Tiep. Dat kwam doordat ik telkenmale mijn meer ervaren collega’s op het platteland bedankte voor de wijze raadgevingen met de woorden dat zij sjieken tiepen of toffe gasten waren. Nu sleur ik die bijnaam nog altijd mee, niet alleen in de schoot van De Post, maar ook in mijn thuisomgeving en mijn uitgebreid sociaal leven”.

Tijdens zijn carrière heeft Sjieken Tiep De Post met enige weemoed zien evolueren. “Vroeger hadden wij tijd voor de mensen en kon er af en toe een gezellige babbel af. Wij werden dikwijls in vertrouwen genomen. Nu dat alles moet vlug gaan en alles getimed wordt is daar jammer genoeg geen gelegenheid meer voor. De jonge collega’s zijn inmiddels met het nieuw systeem best vertrouwd en kijken er niet meer naar op, maar voor de oude ratten in het vak zoals ik was het wel even wennen”.

Specifieke plannen voor het leven na De Post heeft Gilbert alsnog niet. Naast het uitvoeren van enkele eerder uitgestelde klusjes thuis komt er nu wel meer tijd vrij voor zijn hobby’s zoals het volgen van het wielrennen en het beluisteren van oldies-muziek. Hij is ook graag onder de mensen en plant dan ook geregeld een bezoek aan zijn twee stamcafés, Bij Latjes aan het station in Herne en De Stalen Pen in het centrum van Galmaarden.

Suzanne Plasman uit de Beverstraat herinnert zich Sjieken Tiep als een fijnzinnige facteur, steeds goedgeluimd en gedienstig. “Het is jammer dat hij ons verlaat. Hij babbelde wel graag en veel maar nooit kwam er enige roddel of commentaar over zijn lippen”.

Als postbode wordt Gilbert in St-Pieters-Kapelle opgevolgd door Sandra Dero, eveneens reeds enkele jaren welbekend in de gemeente.