HERNE - Georges Devriese stelt zich kandidaat als eeuweling

Verjaardag Georges Devriese 98 jaar - Foto's © Deschuyffeleer

Behalve Omer en Bernadette, die ergens genieten van hun verlof, waren alle kinderen aanwezig: Marie-Louise, Lucette, André, Christiane, Michel, Marie-Rose en Agnès - © Deschuyffeleer

Het verjaardagskaartje van alle aanwezigien - © Deschuyffeleer

Buiten water zijn er nog andere dranken die bijzonder goed smaken - © Deschuyffeleer

Ten huize van Georges Devriese aan het rondpunt in Kokejane was het feesten geblazen. Papa Georges mocht er immers zijn kinderen, klein- en achterkleinkinderen ontvangen en hen trakteren op zijn 98ste verjaardag. Georges Devriese is de vader van schepen Marie-Louise Devriese. De dag dat hij geboren werd was de Grote Oorlog slechts één maand oud.

Als oudste van 4 kinderen zag Georges het daglicht in de Waardestraat. Ook zijn één jaar jongere zus Marie is nog in leven. Zij verblijft in de Home St-Nicolas in Edingen. Georges huwde met Madeleine Vandenabeele die in 2002 overleed. Samen waren zij de trotse ouders van 9 kinderen die op hun beurt zorgden voor 24 kleinkinderen Tot op vandaag telt de familie Devriese-Vandenabeele ook al 24 achterkleinkinderen.

Behalve Omer en Bernadette, die ergens genieten van hun verlof, waren alle kinderen aanwezig. Marie-Louise, Lucette, André, Christiane, Michel, Marie-Rose en Agnès zijn allemaal geboren in het hoekhuis pal aan het kruispunt van Kokejane. Het was daar dat moeder Madeleine 39 jaar lang ook de kruidenierswinkel De Welvaart open hield. In haar vrije tijd was Madeleine te vinden in een kookploeg die vooral aangesproken werd voor het klaarmaken van feestmalen voor communies en trouwfeesten.

In zijn actief leven was Georges zelfstandig schrijnwerker. In het begin van zijn loopbaan was hij gespecialiseerd in het maken van doodskisten. Met de jaren verdween deze specifiek houtbewerking en veranderde ook Georges het geweer van schouder. Ook de naoorlogse explosie van de bouwwoede maakte dat hij zich mettertijd ook een reputatie opbouwde in dakwerken en binnen- en buitenhuisschrijnwerkerij.

Na de overdracht van De Welvaart en het bereiken van de pensioenleeftijd ruim 33 jaar geleden nam het gezin zijn intrek in een nieuwbouw net naast de kruidenierszaak.

Dat Georges beslist zijn 100 jaar zal halen is voor de familie haast een evidentie. “Behalve wat moeilijkheden met het gehoor en twee versleten knieën mankeert er aan onze vader eigenlijk niet zo veel. Heel zijn leven heeft hij nagenoeg geen dokter nodig gehad. Dat hij zich niet meer alleen kan verplaatsen heeft te maken met een koppig trekje eigen aan zijn karakter”, vertelt dochter Marie-Louise. “Een tiental jaar geleden raadde de huisarts hem met aandrang een operatie aan de knieën aan. Vader vond het toen evenwel nog niet nodig. Toen hij een paar jaar later met tegenzin de dokter toch enigszins moest gelijk geven was hij rondom de 90 en derhalve te oud om zulke ingreep te doorstaan”.

“Ons vader”, vertelt zij verder, “is altijd een man geweest met een sterke wil. Hij was en hij is nog steeds niet de makkelijkste man om mee te leven, maar het is allicht deze sterke karaktertrek die hem figuurlijk op de been houdt”. Op zijn 98ste leeft Georges nog steeds zelfstandig en alleen. Van een home of bejaardentehuis wil hij absoluut niet horen spreken. Om aan deze wil te voldoen hebben alle kinderen een beurtrol in het leven geroepen. Iedere dag is er één van de negen die hem bezoekt en zorgt voor de dagdagelijkse karweien. Verder wordt Georges aan de hoede overgelaten van het verplegersteam van Martine Ferdinand. Zij tekenen 3 keer per dag en dit 7 dagen op 7 present voor het toedienen van de basiszorgen.

Georges’ verjaardag op 5 september 2012, 2013 en zeker die op 2014 worden best nu al in het rood in de agenda’s aangestipt. Verjaardagskaartjes zijn overigens welkom.