HERNE – Kesterse paardenprocessie steeds bijzonder welkom in Herfelingen

Paardenprocessie_zondag_15_juni_2014__11_

HERNE – Kesterse paardenprocessie steeds bijzonder welkom in Herfelingen - © Deschuyffeleer

Paardenprocessie_zondag_15_juni_2014__4_

HERNE – Kesterse paardenprocessie steeds bijzonder welkom in Herfelingen - © Deschuyffeleer

Paardenprocessie_zondag_15_juni_2014__3_

Casemier Van Schepdael, Marcel Van Slambrouck, Pierre Van Schepdael Herman Dekens en Roger Danau - © Deschuyffeleer

Paardenprocessie_zondag_15_juni_2014__2_

Pastoor Kris Meskens - St-Niklaaskerk Herfelingen - © Deschuyffeleer

Paardenprocessie_zondag_15_juni_2014__5_

HERNE – Kesterse paardenprocessie steeds bijzonder welkom in Herfelingen - © Deschuyffeleer

Paardenprocessie_zondag_15_juni_2014__6_

HERNE – Kesterse paardenprocessie steeds bijzonder welkom in Herfelingen - © Deschuyffeleer

Paardenprocessie_zondag_15_juni_2014__7_

HERNE – Kesterse paardenprocessie steeds bijzonder welkom in Herfelingen - © Deschuyffeleer

Paardenprocessie_zondag_15_juni_2014__8_

HERNE – Kesterse paardenprocessie op weg naar Oetingen Michel Juwet, Herman Dekesn en Pierre Van Schepdael - © Deschuyffeleer

Paardenprocessie_zondag_15_juni_2014__9_

HERNE – Kesterse paardenprocessie op weg naar Oetingen - © Deschuyffeleer

Paardenprocessie_zondag_15_juni_2014__1_

HERNE – Kesterse paardenprocessie op weg naar Oetingen - © Deschuyffeleer

Paardenprocessie_zondag_15_juni_2014__10_

HERNE – Kesterse paardenprocessie op weg naar Oetingen - © Deschuyffeleer

Paardenprocessie_zondag_15_juni_2014__12_

HERNE – Kesterse paardenprocessie op weg naar Oetingen - © Deschuyffeleer

Ook dit jaar was de Drievuldigheidsprocessie van Kester bijzonder welkom in Herfelingen. Jaar na jaar geniet de processie, in de volksmond ook wel de Kesterweg of de Paardenprocessie, van meer belangstelling zowel vanwege het paarden- als van het voetvolk. De fanfare De Ware Broeders zorgde ook nu weer voor een warm intreden in de St-Niklaasparochie, waar pastoor Kris Meskens voor de gelegenheid al om 7u de zondagsmis opdroeg voor de deelnemers.

De Drievuldigheidsprocessie doet vanuit Kester ook de buurparochies Herfelingen en Oetingen aan. De ommegang vertrekt om 6u aan de St-Martinuskerk in Kester om er rond de middag terug aan te komen. De organisatie gaat uit van de Gilde van het Paardenvolk. Deze vereniging van paardenliefhebbers met voorzitter Willy Van Ongeval telt een honderdtal leden waaronder de anciens André Dekens, Michel Van Slambrouck, Pierre en Casimir Van Schepdael, Erik en Herman Dekens, Michel Juwet en Victor François. Voor commandant Casimir Van Schepdael was het deze keer overigens zijn 65ste deelname. Hij nam immers voor de eerste keer deel toen hij amper 13 jaar op zijn jarenteller had staan.

Een eeuwenoud gebruik

De Drievuldigheidsprocessie doorheen een overgroot deel van de echte kern van het Pajottenland is een eeuwenoud gebruik. Uit historische documenten blijkt dat de drie gemeenten tot aan het eind van het Ancien Régime zowel bestuurlijk als kerkelijk nauw met elkaar verbonden waren.

De processie bestaat uit St-Martinus, de herauten en de bedelaar. Zij worden gevolgd door een kruisdrager, een vertegenwoordiger van iedere parochie en twee standaarddragers. Daarna komt de ‘genadestoel’ met op de troon de zetelende God de Vader met de keizerskroon. In zijn handen houdt hij het kruis vast met het lichaam van zijn dode Zoon. De H. Geest dan weer is terug te vinden onder de vorm van een duif.

Meer en meer belangstelling

Mede door de gunstige weersomstandigheden stapten dit jaar goed 120 paarden met hun ruiter of hun menner op in de processie. En ook het voetvolk was opnieuw met enkele tientallen aangegroeid.

Bij hun terugkeer wordt de Paardenprocessie feestelijk opgewacht door de Kesterse dorpsgemeenschap. Na de kerkelijke geplogenheden is er dan nog ruimte voor gezellig napraten op het dorpsplein tussen de kermisattracties en in al dan niet geïmproviseerde dorpscafés. Hierbij doet zeker ook ’t Café achter ’t Gat van de plaatselijke Chiro wel bijzonder goede zaken. Daarna zwermt het ruitervolk terug uit naar hun haard. Vroeger ging dit nog steevast gepaard met haast verplichte tussenstops aan de vele cafés die de streek rijk was maar waarbij ook de paarden door de cafébazen niet vergeten werden. Zo kregen de edele viervoeters op voorhand klaargezette emmers water voorgeschoteld om de dorst te lessen.