• Homepage
• Gemeenten
  • Affligem
  • Asse
  • Beersel
  • Bever
  • Dilbeek
  • Drogenbos
  • Edingen
  • Galmaarden
  • Geraardsbergen
  • Gooik
  • Halle
  • Halle Carnaval
  • Herne
  • Lennik
  • Liedekerke
  • Linkebeek
  • Merchtem
  • Ninove
  • Ondernemen
  • Opwijk
  • Pepingen
  • Regio
  • Roosdaal
  • Sint-Genesius-Rode
  • Sint-Pieters-Leeuw
  • Ternat
• Agenda
   
• Redactie
   
• Adverteren ?
   
• RSS Feeds
• Nieuwsbrief
   

Vrijdagavond werd het feestgedruis in gang gezet met een kanjer van een jongerenparty met DJ’s als Da Groove, Avalonn, Robert Abigail en Laston & Geo. Wie niet al te veel last had van ‘the morning after-gevolgen’ kon zich zaterdag alvast opnieuw smijten in een mini-voetbaltornooi. Ook de oud-leiding en sympathisanten konden zich dan in de goeie ouwe vertrouwde Chirospirit uitleven in verschillende spellen waarbij onder meer een partijtje koordtrekken, kubben en autobandgooien uiteraard niet mochten ontbreken.

De zaterdagavond stond in het teken van live optredens. Na Her Band en The Expendables was het  Sven Ornelis, een icoon onder de radio-DJ’s, en Soundbusters, een icoon onder de lokale ambiancemakers, die, tot groot jolijt van de aanwezigen, de feesttent en bijwijlen ook de buurt met hun muziek mochten trakteren op een merkelijk hoorbaar decibelgehalte.

Zondag kwamen dan de sportievelingen aan de beurt voor een mountainbikerit over de talrijke heuvelrijke on- en offroads in de streek. Zij die het fietsen liever aan zich lieten voorbijgaan konden rustig de voetjes onder tafel schuiven voor een heus BBQ-eetfestijn om zich zo van genoeg calorieën te voorzien voor het  uitdagend ‘Spel zonder Grenzen’.

Zoals het een Chirofeest betaamt werd het feestgebeuren afgesloten bij een heus kampvuur en met het zingen van Chiroliedjes. En voor wie nog wat energie op overschot had was er nog een gratis optreden van Axl Peleman. Het was ‘Sorry ’t zijn wij maar” die als hekkensluiter het feestweekend waardig mocht afsluiten.

Nico Vanholder: “Nu toch al enkele jaren staan onze leiders wekelijks paraat om het Chiroleven in ons gehucht Kokejane levendig te houden. ieder weekend en dit van oktober tot eind juni mogen wij zo’n 60 à 70 jongens en meisjes van 6 tot pakweg 17 jaar ontvangen. Ieder jaar staat er daarenboven eind juli ook voor de plus-tienjarigen een Chirokamp op het programma dat om de 10 jaar een buitenlandse bestemming krijgt. Dit jaar werd gekozen voor de Franse Vogezen”.

“Het huidig Chirojaar kreeg er met het 60-jarig bestaan vanzelfsprekend een extradimensie bij”, vervolgt hij. “Ruim zes maanden geleden zijn we begonnen met de voorbereidingen. In de loop van die maanden werden een aantal werkgroepen samengesteld die ieder voor zich een onderdeel van de feestviering voor zijn rekening nam. De huidige leiders werden verdeeld over de verschillende groepen. Zij konden alleszins ook een beroep doen op oud-leiders om hen met raad en daad bij te staan. Dat alles samen gaf dan een organisatiekern van een veertigtal personen”.

Binnen het 60-jarig levensverhaal van de Chiro in Kokejane bekleedt Marie-Louise Devriese een pioniersfunctie en gaf zij ook de ganse levenslijn van de afdeling mee kleur. Zo was zij niet alleen één van de grondleggers en oprichters maar was zij er ook ettelijke jaren leidster en is zij nadien ook nog een vaste waarde als kookouder gebleven.   

In 1956 was Marie-Louise Devriese zo’n 13 jaar. Samen met de een paar jaar oudere vriendin Irène Vandenneucker vond zij het toen nodig een jeugdgroep voor meisjes op te richten. “Samen met de toenmalige jonge pastoor Gilbert Poot, toen overigens nieuw in ons gehucht, werd een beetje de kat uit de boom gekeken. We wilden wel een jeugdvereniging oprichten maar vonden de regelgeving bij de scouts nogal streng. Samen met pastoor Poot werd wel al een lokaal ingericht dat aansloot bij de oude kerk en mochten we als jeugdclub de weide achter die kerk gebruiken als speelweide. Het jaar nadien echter in 1957 kreeg onze gloednieuwe meisjesgroep, met toen toch al zo’n kleine 30 adepten, evenwel een zware dobber te verwerken. Pastoor Poot, onze beschermheer en vorser, kwam toen bij een verkeersongeval jammerlijk om het leven”. 

“Het was pastoor Frans De Boeck die de pastoorsfakkel overnam en meteen werd ook hij een steunpilaar voor onze piepjonge bloeiende jeugdclub”, herinnert Marie-Louise zich nog levendig. De Chirokennis die hij voordien in Wolvertem had opgedaan stelde hij ons maar al te graag ter beschikking en zo ontstond Chiro Onze-Lieve-Vrouw-Kokejane. Pas jaren later werd de afdeling omgedoopt tot Chiro Rif Raf Kokejane. Die benaming Rif Raf verwijst naar de naam van de beek die thans parallel loopt met de Edingsesteenweg”.