• Homepage
• Gemeenten
  • Affligem
  • Asse
  • Beersel
  • Bever
  • Dilbeek
  • Drogenbos
  • Edingen
  • Galmaarden
  • Geraardsbergen
  • Gooik
  • Halle
  • Halle Carnaval
  • Herne
  • Lennik
  • Liedekerke
  • Linkebeek
  • Merchtem
  • Ninove
  • Ondernemen
  • Opwijk
  • Pepingen
  • Regio
  • Roosdaal
  • Sint-Genesius-Rode
  • Sint-Pieters-Leeuw
  • Ternat
• Agenda
   
• Redactie
   
• Adverteren ?
   
• RSS Feeds
• Nieuwsbrief
   

Bierland België mag prat gaan op een rijke biercultuur. Dat staat buiten kijf. Via zijn nagenoeg 300 grote en kleine brouwers en brouwerijen maken Belgische bieren dan ook terecht deel uit van het immaterieel en cultureel erfgoed van het land. In die zin maakt ook de Hernse Kartuis, ontstaan uit pure passie voor het bier, een belangrijk segment uit in enerzijds het gamma van de betere artisanale streekbieren en anderzijds in de promotie van het Bourgondisch Pajottenland.

Naast de heimat van het oudste kartuizerklooster der Nederlanden is Herne ook de plaats waar de monniken reeds in de 11de eeuw hun eigen kartuizerbier brouwden. Wilfried Vierendeel pikte nu toch al enkele jaren geleden die draad terug mee op en liet zo een biertje brouwen waarvan de eigenschappen sterk aanleunen bij het recept van weleer. Het werd de Kartuis, een bier van 8 graden met hergisting op de fles. De Kartuis wordt gebrouwen in Woesten en is in de handel als bruin dubbel of blond triple.

Kunstenaar Michaël Peetermans, Hernenaar maar Lembekenaar van oorsprong, volgde grafische communicatie in Don Bosco in Halle. In zijn initiële professionele loopbaan hield hij zich bezig met lay-out in een drukkerij. Als graficus geeft hij graag visueel vorm aan een boodschap door expressief en creatief om te gaan met woord en beeld. Zijn job in de drukkerijwereld liet hij inmiddels schieten om deeltijds zelfstandig en veelzijdig kunstenaar te worden. In die richting gaat het Michaël beslist voor de wind. Zijn abstracte, passionele en ietwat filosofische weergave van dieren, auto’s en alles wat zijn speciale aandacht kan trekken, weet dan ook al geruime tijd een uiteenlopend publiek aan te spreken. Onmogelijk is er voor Michaël niet bij. Voortdurend scant hij zijn horizonten op zoek naar geschikte locaties om zijn kunstwerken te exposeren en te koop te stellen. Zo ook in het buitenland.

In het gezamenlijk project met De Egelantier engageert Michaël Peetermans zich een jaar lang de taak van ‘ambassadeur’ op zich te nemen waarbij hij dan het visitekaartje van de Kartuis zowel in binnen- als buitenland naar voren schuift: “Zowel in mijn vrije tijd als op professioneel vlak ben ik voornamelijk met kunst bezig. Als ambassadeur voor Kartuis dan weer zie ik een perfect huwelijk tussen én mijn kunstbezigheden én de positieve bijdrage aan de promotie van de Kartuis als kwalitatief streekproduct best wel zitten”.

In eerste instantie steekt zo de remake van het etiket en van het merk Kartuis de kop op. Michaël Peetermans: “De Kartuis mag dan wel een eindproduct zijn dat verwijst naar het Hernse monnikenbestel van vele eeuwen terug, toch is het ook wel raadzaam om er de marketing doeltreffend van te verzorgen. In de volksmond wordt wel gezegd dat ‘goede wijn geen krans behoeft' maar in één adem voeg ik daar graag ook aan toe dat ‘onbekend ook onbemind is’. Om de uitstraling en de bekendheid van de Kartuis visueel te bevorderen zijn we daarom vooreerst gaan sleutelen aan het flesetiket. Als optie daarbij werd gekozen voor soberheid en voor het stijlvolle. Diezelfde eenvoud is trouwens ook terug te vinden in de bijhorende affichecampagne. Wie zich evenwel voorstelt op iedere hoek van de straat een Kartuis-affiche aan te treffen komt heel zeker bedrogen uit. Om er het kunstige en het exclusieve van te benadrukken opteren we telkenmale doelbewust voor een beperkte oplage. Iedere affiche wordt daarbij ook nog eens eigenhandig ondertekend en genummerd. Vier keer per jaar zal de Kartuis zo mogen genieten van een nieuw ontwerp”.

Verder engageert Michaël Peetermans zich ook om bij vernissages van zijn kunstwerken zowel in als buiten het land telkens de Kartuis mee op de voorgrond te plaatsen.

Uit het toogcommentaar na de voorstelling valt op te maken dat opteren voor een Kartuis kiezen is voor lokaal, ambachtelijk en kleinschalig en dat de blonde Kartuis eerder in de smaak valt van de man en dat de bruine versie, waarbij honing een belangrijke component vormt, eerder gegeerd wordt door dames. Verder was iedereen het er over eens dat iemand een Kartuis zien drinken aanzet tot het aangaan van een gesprek hetgeen dan weer het sociaal verkeer ten goede komt.