Dat het coronavirus ook ingrijpende gevolgen heeft in het onderwijs en dit zowel voor de leerlingen als voor de studenten staat buiten kijf.  Hoe ondergaat, ervaart en reageert ook studerend Vlaanderen op die bijzondere toestand? En dienen er zich voor die problematiek doeltreffende oplossingen aan? Die vragen werden voorgeschoteld aan Dr. Ir. Frank Nevens. Hij is beroepshalve Doctor-Assistent aan de Faculteit van de Bio-ingenieurswetenschappen van de Universiteit Gent en daarnaast ook gemeenteraadslid in Herne.

 

Frank Nevens: “ Wat de rest van dit academiejaar betreft is het allemaal nog benieuwd uitkijken naar wat het uiteindelijk allemaal precies gaat worden. We krijgen elke dag nog nieuwe tips, suggesties en verduidelijkingen van onze eigen UGent-diensten. Die draaien behoorlijk stevig verder en ze ondersteunen ons waar ze kunnen.

 

Maar het zal ook grotendeels aan de docenten zelf liggen hoe zij met de uitdaging omgaan. Wel al paar keer gehoord en volkomen mee eens: deze corona-ervaring, overigens niet alleen in het onderwijs, maakt nu al in zekere zin ruimte voor een unieke bijscholing. Ze biedt een geweldige kans om creativiteit aan de dag te leggen en om nieuwe dingen te durven uitproberen. Ik ben zelf al een jaar of vier bezig met het online beschikbaar stellen van cursusmateriaal op videoclips met theorie die de studenten dan via zelfstudie thuis moeten doornemen. En dat blijkt alleszins een meevaller te zijn. Maar tegelijk baseer ik een paar van die cursussen meteen ook op een zeer sterke interactie tijdens de ‘contacturen’, dit zijn momenten waarop studenten en docent samen in het leslokaal zijn. Dan hanteer ik allerlei werkvormen die de studenten zeer actief aan de slag doen gaan en dat… kan nu even - volkomen begrijpelijk - helemaal niet meer.

 

Mijn laatste cursus van het academiejaar zou normaliter deze maandag (23 maart) moeten begonnen zijn. Ik heb de studenten evenwel vorige week al een eerste aangepaste opdracht bezorgd waarbij ze dan zelf weer andere mensen, online, moesten raadplegen en bevragen. Ze kregen een week de tijd maar vandaag kwamen de eerste resultaten al binnen. Ik zoek de komende dagen nog naar bijkomende online tools om verder mee aan de slag te gaan en ik heb er alle vertrouwen in dat ik die ga vinden. Ik geloof dat vele enthousiaste en gedreven lesgevers, en dan gaat het over lager, middelbaar, hogeschool, universitair en volwassenenonderwijs, nieuwe manieren van lesgeven zullen ontdekken. En een groot aantal daarvan zullen aantonen dat ze niet alleen efficiënt zijn, maar in één klap ook meer aangename en inspirerende settings en uitkomsten zullen genereren.

 

En wat de studenten betreft: ik heb tot dusver de indruk dat ze bij ons alvast, in hun nog jeugdige flexibiliteit, de zaken ook best wel sportief opnemen en heel beslist willen meegaan in de richting van ‘samen erdoor’. Ook zij zien in de huidige situatie wel mogelijkheden en alternatieven die misschien onverhoopt mooi kunnen zijn, in deze voor het overige beroerde tijden.

 

Ik betreur uiteraard zoals iedereen wat er gebeurt en het leed en miserie die de huidige toestand met zich meebrengt voor al te veel mensen. Maar zolang het beperkt blijft tot gezond  ‘in mijn kot blijven’ zou gaan klagen al te gek zijn. Er zijn andere beroepen die nu voor veel hetere vuren staan. Ik kan me wat dat betreft alleen maar een geluksvogel prijzen.

 

Ik geloof in de unieke kans die deze -  evenwel ongevraagde en onvoorspelbare - calamiteit biedt tot het ontdekken van nieuwe, creatieve en zinvolle issues met een achteraf blijvend karakter zodat onze  samenleving er ‘solider’ uitkomt dan dat ze er in is gegaan. Never let a good crisis go to waste (Een crisis moet je aangrijpen als een kans) zei  Winston Churchill… hopelijk leren we veel!

 

In het onderwijs gaat het uiteraard in essentie over ‘leren’. En daar zijn we nu des te intenser mee bezig, ‘leskrijgers’ zowel als ‘lesgevers’”.