HERNE - Kunstenaarsgezin vertelt

Verzameling werken van Theo Peters en Cécile Lebrun - Foto's Deschuyffeleer

Editiepajot_herne_aan_het_woord_peters_lebrun_deschuyffeleer1__1_

Theo Peters - Foto Deschuyffeleer

Editiepajot_herne_aan_het_woord_peters_lebrun_deschuyffeleer1__3_

Cécile Lebrun - Foto Deschuyffeleer

Editiepajot_herne_aan_het_woord_peters_lebrun_deschuyffeleer__10_

De organisators "Herne aan het woord" -Arch'educ en het Hernse gemeentebestuur - Foto Deschuyffeleer

“Herne aan het woord” was ditmaal de gast bij het kunstenaarsduo Theo Peters en zijn eega Cécile Lebrun aan de watermolen in St-Pieters-Kapelle. De deuren van hun domein stonden dan ook wijd open om éénieder de mogelijkheid te bieden om mee te genieten van een aardige verzameling kunst in dit in een meer dan idyllisch kader.

De goedlachse Theo is afkomstig uit het Nederlandse Tilburg maar voelt zich een rasechte Belg. Jarenlang had hij een stek aan de Brusselse Zavel. Benevens beeldend kunstenaar was hij er ook antiquaire.

Cécile, afkomstig uit Bosvoorde, betitelt zichzelf als een “bourgeoise des faubourgs”. Haar vader was botanist en professor aan de Université de Louvain. Studeren aan de universiteit was aan Cécile niet besteed. Zij werd onderwijzeres en in die functie werkte zij gedurende jaren aan l’Institut des Soeurs de la Sainte Trinité in Elsene.

Aan de watermolen

De jeugdige relatie tussen Théo en Cécile met veel vallen en opstaan werd dan toch bezegeld met een huwelijk. Zij kregen 2 kinderen. Hun winkel aan de Zavel met bijhorend atelier moesten zij noodgedwongen van de hand doen. “Niet omdat de zaken slecht gingen, wel integendeel”, zegt Theo. “Wij hadden gewoon geen moment meer voor onszelf. Altijd was er wel iemand die ons belette om te werken” Via een advertentie kregen zij weet van de verkoop van een pand gelegen vlakbij de watermolen in Sint-Pieters-Kapelle. “Het was een bouwvallig boerderijtje, al jaren niet meer bewoond. Volgens de buurtbewoners alleen goed om verder af te breken. “Die mening waren wij niet toegedaan. Wij vonden en vinden het hier nog altijd prachtig wonen” vindt Cécile. “Na twintig jaar verbouwen en verbeteren is het nog altijd niet af. Wij hebben hier veel kou geleden maar naderhand gezien loonde het zeker de moeite”.

Cécile is keramiste en schildert. Uit stevige klei al dan niet bewerkt met ertsen zoals ijzer, kobalt of koper, maakt zij haar sculpturen. “Ik werk dikwijls aan twee ontwerpen gelijkertijd. De switch van het ene naar het andere maakt het werken wat levendiger en bevordert mijn inspiratie”. Cécile put haar ideeën nogal eens uit de natuurlijke vegetatie en het dierenrijk. Dikwijls zijn haar schilderijen en haar beeldhouwwerken uit éénzelfde periode ook gebaseerd op éénzelfde onderwerp.

De blauwe steen die Theo gebruikt voor zijn werken haalt hij in de steengroeven van Soignies. “Mijn inspiratie voor het maken van een beeld wordt grotendeels bepaald door de oorspronkelijk vorm van het oorspronkelijke brute stuk steen. Aan de hand van die vorm maak ik mij een globaal beeld van het eindproduct. Dit globaal beeld wordt pas tijdens het houwen, het zagen, het kappen, het vijlen, het schuren, .....voorzien van bijkomende details.”

Kunstenaarsleven

Zowel Cécile als Théo zijn het er over eens dat kunstenaars een moeilijk leven hebben. Er bestaan geen gebruiksaanwijzingen voor en er is geen garantie op succes. Echte kunstenaars leven op het gevoel. “Om te overleven moet men er steevast in geloven en er bij momenten veel voor over hebben” besluiten zij ééndrachtig.