TOLLEMBEEK - Parochianen laten pastoor niet vallen

Parochianen laten hun pastoor niet zomaar vallen. - Foto Marc Colpaert

Ongeveer vier maanden geleden vertrok de immens populaire pastoor Andy Penne vanuit het Pajottenland om in Holsbeek de nieuwe federatiepastoor te worden. Hij kende de streek enkel van de dagelijkse files in het nieuws, vandaag begint hij er al wat zijn draai te vinden, in dit volgens hem 'heidens'gebied, maar het gemis van het Pajottenland blijft toch nog altijd heel erg groot. Zijn familie bleef ondertussen niet gespaard van pech, want zijn ouders kregen te maken met die vreselijke ziekte die kanker is. Met de verkoop van die mooie Mariabeeldjes was hij gestopt, maar ondertussen opnieuw opgestart vanuit Holsbeek en sinds kort zendt hij live de Mis uit via Facebook en die wordt door heel wat mensen uit Galmaarden, Tollembeek en Bever gevolgd. En zo blijft hun pastoor toch nog een beetje in hun midden.

Eind augustus nam pastoor Andy Penne afscheid in de kerk van Tollembeek van zijn parochianen uit Galmaarden, Tollembeek en Bever om op vraag van het Bisdom, naar een totaal andere streek te verhuizen en dit ver van zijn geboortedorp(Nederhasselt bij Ninove,red.) en zijn ouders. "Ik ben nu enkele maanden werkzaam als federatiepastoor van de gemeente Holsbeek. Het is een groot gebied want de parochiegrenzen liggen ruim 15 kilometer uit elkaar. Van de parochianen kan ik alleen maar zeggen, dat ze me heel vriendelijk ontvangen hebben en dat ze heel blij zijn om een priester in hun midden te hebben. Wat me die eerste dagen en weken dadelijk heel erg opviel was, dat de kerkelijkheid in deze gemeenten bijzonder laag was. Vergeleken met het Pajottenland is de Kerk hier in het Hageland eigenlijk helemaal ingestort. Er zijn bijzonder weinig doopsels, vorige maand slechts eentje. Huwelijken zijn er in het komende jaar een paar, maar heel wat minder dan vroeger. In het Pajottenland was ik soms het hele weekend bezig, nu krijg ik plots heel wat meer vrije tijd", vertelde de pastoor. En het gaat blijkbaar echt niet goed met de kerk in het Hageland want nog slechts een op drie mensen wordt kerkelijk begraven. "Daarnaast is ook de kerkgang bijzonder laag te noemen, ook al zeggen de parochianen sinds kort dat ze groei zien de laatste tijd(lacht even). Bij een priesterbijeenkomst noemde men mij onlangs 'een missionaris in heidens gebied' en zo voelt het soms ook. Ik denk dan aan een missionaris die op een of andere manier het christelijke geloof weer moet gaan zaaien en vooral moet geloven in de oogst. Het komt er op aan dat je de parochianen laat voelen dat je hen graag ziet en met hen meeleeft en vooral hen nooit in de steek laat."
Ook al werkt de pastoor niet meer in onze streek, toch blijft de band met de mensen van Galmaarden, Tollembeek en Bever heel sterk. Tijdens de zes jaar dat de pastoor in onze streek werkzaam was heeft hij heel wat vrienden gemaakt en die vrienden laten hun pastoor niet zomaar in de steek. "Er is sinds ik in Holsbeek ben nog geen weekend geweest of er waren parochianen van het Pajottenland in een van de weekendmissen, echt waar. Ik kon het eerst niet geloven dat mensen toch wel een aantal km rijden om hier naar de Mis te komen, dat doet natuurlijk deugd", glunderde Penne. De pastoor die gekend staat als iemand die met zijn tijd meegaat is sinds kort ook gestart met zijn Misvieringen life op Facebook uit te zenden. "Bij mijn afscheid in Tollembeek kreeg ik een camera als geschenk en die gebruik ik nu om de Misvieringen door te sturen en zo met nogal wat mensen verbonden te blijven."
In het Pajottenland startte de pastoor met de verkoop van Mariabeeldjes, dit in navolging van zoveel jaren terug. Dertig jaar geleden hadden alle huizen zo een mooi mini-kapelletje met Maria erin aan hun gevel hangen. "Ik ben gestart met het laten maken van nieuwe Mariabeelden en vandaag hangen er al meer dan 650 aan de gevels van de huizen in het Pajottenland. Ik wilde hiermee eerst stoppen toen ik naar Holsbeek vertrok, maar de druk om verder te doen was zo groot, dat de mensen nog steeds Mariabeeldjes bij mij mogen bestellen. Er staan ondertussen opnieuw twintig mensen te wachten op een nieuw beeld, we gaan straks naar de 700 beelden, dat is toch prachtig", zegt de pastoor fel.
Verschillende mensen vroegen hem de laatste tijd of hij nu kon zeggen of dit een goede benoeming was? "Voor het bisdom is er natuurlijk een probleem opgelost, een groot gebied heeft nu een priester, maar anderzijds zegt mijn hart toch dat mijn plaats beter in mijn thuisstreek was geweest. Ook familiaal was het zeker nu beter geweest om daar te zijn want mijn beide ouders hebben in de afgelopen maanden met kanker te maken gekregen en dan wil je toch zo dicht mogelijk bij de mensen zijn die je graag ziet en die alle steun kunnen gebruiken. Gelukkig gaat het ondertussen wat beter met hen en daar ben ik de Heer wel dankbaar voor", zegt de pastoor stil.