HERNE - Pastoor Georges Verhaeghe gevierd voor zijn diamanten priesterjubileum
Met een bijzondere eucharistieviering in de Sint-Pieter-kerk in Sint-Pieters-Kapelle werd het diamanten priesterjubileum van dorpspastoor Georges Verhaeghe gevierd. Tijdens de eredienst, opgeluisterd door het Legatokoor, werd de pastoor dan ook als geestelijke gelauwerd voor zijn 60 jaar ijver, inspanning, toewijding en zorg. Alsof de hemel ermee gemoeid was, werd de feestviering gezegend met een schitterend weertje.
Pater Angelus
Pastoor Verhaeghe werd geboren in Roeselare op 29 november 1935 en wordt dus volgende maand 87 jaar. Na zijn middelbare studies trad hij toe tot de Orde van de Minderbroeders-Conventuelen en in 1962 legde hij zijn plechtige geloften af. De Orde van de Minderbroeders Kapucijnen is een internationale broederschap die deel uitmaakt van de Franciscaanse familie. Hij nam de naam aan van pater Angelus. In zijn huidige kerkelijke functie gaat zijn naam samen met ‘ofm cap’ dat staat voor Ordo Fratrum Minorum Capuccinorum (Orde van de Minderbroeders Kapucijnen).
De feestmis voor de diamanten kerkelijke missie werd voorgegaan door pastoor Verhaeghe zelf. Hij werd bijgestaan door de federatiepastoor Kris Meskens, provinciaal overste van de kapucijnen broeder Adri Geerts en Herman Cosijns, secretaris-generaal van de Belgische Bisschoppenconferentie en inwoner van Herfelingen. Na het plechtig ceremonieel in de kerk zorgden het lokaal bestuur, vele verenigingen en de parochianen voor een vreugdevolle optocht naar het gemeenschapscentrum voor een ontvangst waarop iedereen welkom was. Die tocht - die gedeeltelijk de processieroute volgde - maakte hij zeker niet alleen. In een goudkleurige Triumph uit 1948 bestuurd door Dirk Devogeleer werd hij daarbij begeleid door de muzikanten van de Koninklijke Fanfare Sint-Pieters-Herleving, haar jeugdafdeling Crescendo en verschillende verenigingen uit Sint-Pieters-Kapelle en uit de omringende gemeenten. Ook mocht hij genieten van een massa wuivende en zwaaiende dorpsgenoten die allen hun pastoor een warm hart toedragen.
Na zijn theologische studies in het St.-Laurentiuscollege te Aalst kreeg Georges Verhaeghe als minderbroederkapucijn Edingen toebedeeld als thuishaven. In 1967 werd hij dan vanuit Edingen uitgezonden als onderpastoor in de parochie van Sint-Pieters-Kapelle. In zijn toenmalig gesprek met kardinaal Leo Suenens legde Georges de klemtoon op “Ik word een priester in uw bisdom maar ik wil de opleiding en de geest van St-Franciscus trouw blijven”. In 1972, vijftig jaar geleden dus, volgde hij Petrus Hoedt op als pastoor. Na het overlijden van kapelaan Jan Pornel in 1997 werd hij ook pastoor in de Onze-Lieve-Vrouw-parochie Herhout in Tollembeek. Ook nam hij de misvieringen in Sint-Gereon in Akrenbos-Bever voor zijn rekening. In die laatste twee functies werd hij in 2015 opgevolgd door federatiepastoor Kris Meskens. Hierdoor werd de dagelijkse taak van de toen 80-jarige pastoor Verhaeghe toch ietwat meer comfortabel.
Nederigheid
In zijn homilie had pastoor Verhaeghe een hartelijke dankuwel veil voor alle aanwezigen waarbij hij een citaat aangaf van Guido Gezelle: “Dankbaarheid is een bescheiden bloempje dat in weinig aarde bloeit…. “. Daarmee getuigde hij nogmaals van de nederigheid die zijn hele leven kenmerkt. Eén enkele uitzondering in die algemene dankbetuiging maakte hij voor Nicole Nieuborg: “Zij was al die jaren mijn toeverlaat en één en al engagement en niet alleen voor mij maar ook voor iedereen die in nood verkeerde en die een luisterend oor kon gebruiken”.
Tijdens de misviering werd pastoor Verhaegen door federatiepastoor Meskens geprezen voor zijn natuurlijke vriendelijkheid, zijn bescheidenheid, zijn zorgzaamheid, zijn zachtheid en zijn attent zijn. “Wij zijn hem dankbaar want hij was al die jaren – en niet alleen in Sint-Pieters-Kapelle - een goede zaaier ten dienste van de bevolking, de kerkgemeenschap en de kerkfabriek”.
Monseigneur Cosijns mocht in naam van aartsbisschop Jozef De Kesel eveneens alle gelukwensen overbrengen en de jubilaris nog een lang en gezond leven toewensen. Broeder Adri Geerts was gelukkig met de talrijke opkomst: “Georges heeft zich ten volle voor jullie ingezet en het doet deugd te zien dat jullie hem bijzonder erkentelijk zijn”.
Een herder die vele sporen zal nalaten
In zijn toespraak in het gemeenschapscentrum prees burgemeester Kris Poelaert ‘zijn’ pastoor als een ‘herder’ die vele sporen zal nalaten. Met ‘zijn’ pastoor maakte de burgemeester een sprong naar de jaren toen hij als broekventje nog misdienaar was. Meer serieus was zijn opsomming van een ganse reeks verwezenlijkingen die de signatuur droegen van pastoor Verhaeghe. Zo had hij ruim de hand in onder meer de restauraties van de Sint-Pieterkerk en van de ommuring van het kerkhof (1973, 2005 en 2010), de historische processie van 2007 waaraan 18 St-Martinusparochies deelnamen, de restauratie van de ‘Engeltjes’, de nieuwe kerkstoelen en de klassering van de kerk als beschermd monument. De Sint-Pieterkerk is overigens niet zómaar een kerk. Er hangt de prachtige kruisweg van Constantin Meunier, er zijn een Anneessens-orgel uit 1866 en een Piëta uit de Bourgondische tijd, stuk voor stuk waardevolle erfstukken waar ook Pastoor Verhaeghe bijzonder goed zorg voor droeg. Pastoor Verhaeghe was ook de bezieler van de Chiro in Sint-Pieters-Kapelle. Om het de jongens en meisjes - die toen nog niet samen één chiroafdeling mochten vormen – het naar hun zin te maken stak hij mee de handen uit de mouwen en bouwde hij mee aan hun chirolokaal. Ook was hij de grondlegger van ‘de geloofsdagen’, vergelijkbaar met de vroegere volksmissies.
De burgemeester besloot zijn toespraak met het overbrengen van de gelukwensen uit het koningshuis en een dankwoord voor allen die voor en achter de schermen meewerkten aan de goede afloop van de viering. Een speciale dank ging naar Herman Vandormael. Hij was de klokkenluider die het lokaal bestuur wees op de aantocht van die toch wel bijzondere verjaardag.
Ook pastoor in Akrenbos
Ook de Beverse gewezen burgemeester Luc Deneyer en Paul Maesfrancx vanuit het Bevers centraal kerkbestuur namen het woord om vanuit hun kerkgemeenschap hun waardering ten aanzien van pastoor Verhaeghe over te maken. Ook daar was hij overigens jarenlang pastoor in de parochie Sint Gereon in Akrenbos. Ook zij hadden het over “een sober en eenvoudig leven vol van bezorgdheid en waarbij het realiseren van het universeel ideaal van broederlijkheid altijd en overal bovenaan prijkte. Zij dankten pastoor Verhaeghe verder “om voor vele gezinnen de leidraad te zijn van hun geloof”.
Het officieel gedeelte werd zoals het hoort bezegeld met een heildronk op nog vele gelukkige jaren. Voor de gelegenheid was het voor pastoor Georges Verhaeghe trouwens ook sinterklaasdag. Morgen zal hij beslist een paar uren nodig hebben om zijn talrijke cadeautjes uit te pakken en te bekomen van een uitzonderlijke bewogen dag.
