Boodschap van de PZ ZENNEVALLEI als reactie op Reactie op de vrijlating van Galip Kurum

We vernamen het nieuws dat ook de derde en laatste moordenaar van inspecteur Kitty Van Nieuwenhuysen is vrijgelaten. Een gebeurtenis die ons korps extra stil doet staan bij de herinnering aan onze dierbare collega die tragisch het leven verloor tijdens een interventie. Het verlies blijft ook na al die jaren een enorm diepe wonde in ons korps en onze gemeenschap. Onze gedachten gaan in eerste instantie uit naar de familie en vrienden van Kitty.

We respecteren de beslissingen van het rechtssysteem en vertrouwen op de procedure die heeft geleid tot de vrijlating van de betrokkene. Onze focus blijft ondertussen liggen op het handhaven van de veiligheid en het welzijn van de gemeenschap. We blijven vastberaden in onze missie om gerechtigheid en veiligheid te waarborgen voor iedereen, mét Kitty steeds in het achterhoofd.

De persoonlijke reactie van onze collega Peter Vanstalle, die bij de schietpartij levensgevaarlijk gewond raakte:

“Gisteren (02/07/2024) zijn mijn vrouw en ik telefonisch op de hoogte gebracht door de dienst slachtofferonthaal van de beslissing van de strafuitvoeringsrechtbank: Galip Kurum zal vrijgelaten worden. Dit hebben we even moeten plaatsen en verwerken.

Voor ons heeft justitie niet gefaald. Ik weet dat het parket heel hard werkt en er alles aan tracht te doen om toch de zaken gedaan te krijgen, maar uiteraard ben ik ontgoocheld en van mening dat bepaalde procedures moeten herbekeken worden.

Mijn gezin en ik, evenals de andere slachtoffers, dienen met deze beslissing te leven. De gevoelens zijn moeilijk te beschrijven. Die nacht is mijn leven veranderd. Die nacht is het leven van mijn vrienden en familie, de familie Van Nieuwenhuysen en de familie Sacoor voorgoed veranderd. Die nacht is het leven van vele collega’s veranderd. Die nacht zal voor altijd meegedragen worden.

Ik heb heel lang met een schuldgevoel rondgelopen. Mijn zelfvertrouwen heb ik ook nooit meer volledig teruggevonden. Ik ben veel vrienden en kennissen verloren door mijn houding en gedrag. Ik heb ook lang getwijfeld om bij de politie te blijven.

De collega’s, vrienden en families die deze nacht op één of andere manier hebben meegemaakt zijn getekend voor het leven. Mijn dankbaarheid naar elkéén die mij steunt of mij gesteund heeft is enorm. Meer dan ik ooit zal kunnen zeggen, meer dan ze ooit zullen weten...”