GOOIK - Michel Doomst en zijn vrouw Ineke zitten precies in hun wittebroodsweken

Michel en zijn vrouw samen op stap.- Foto Marc Colpaert

Michel Doomst deed na een periode van maar liefst 33 jaar burgemeesterschap een stap opzij en zo kwam Simon De Boeck op de hoogste stoel van de gemeente te zitten. Wij trokken naar Michel en zijn vrouw Linda(maar iedereen noemt haar Ineke), om eens te horen hoe hun leven was veranderd, nu Michel niet meer de burgemeester is van de Parel van het Pajottenland. Wat ons dadelijk opvalt is de rust ten huize Michel en Ineke "Hij is nog veel de baan op, maar dat had ik wel verwacht", lacht Ineke. "Ik heb vooral veel meer rust in mijn hoofd", vult Michel aan.

De keuze om halfweg de legislatuur de burgemeestersjerp door te geven, is heel bewust: Michel Doomst wilde de jongere generatie alle kansen geven om zich verder te ontplooien in de gemeentelijke politiek en wil meer tijd vrijmaken voor zijn familie. “Ik neem deze beslissing niet omdat ik me uitgeblust voel, maar wel met het oog op de toekomst. Tot vorig jaar werkte ik met veel plezier 7 dagen op 7 voor de gemeente, maar ik wil graag de jonge generatie voldoende ruimte geven om zich te ontwikkelen. De helft van de bestuurstermijn is dan ook een goed moment om de fakkel door te geven. Ik wil alle collega’s van de afgelopen 33 jaar en het gemeentepersoneel bedanken voor al die mooie jaren van samenwerking”, vertelde Michel begin dit jaar nog.

Stilzitten zal er voor Michel Doomst niet bij zijn: ”Ik sta open voor nieuwe uitdagingen en wil mij verder inzetten voor de mensen en de streek. Ik blijf ook betrokken bij de werking van CD&V Gooik. Maar op een ander ritme. Mijn gezin, kinderen en kleinkinderen komen nu meer op de eerste plaats. "

Ondertussen zitten we knus in het bureau van Michel samen met zijn vrouw Ineke. Voor zijn vrouw is de stap terug van Michel natuurlijk ook een hele gebeurtenis. "Hij is nog veel de baan op, maar dat had ik wel verwacht. Ik had ook nooit gedacht dat hij vanaf dit jaar nu plots zou thuis zitten en tal van huiselijke klusjes ging doen. Eind vorig jaar dacht ik soms wel eens, gaat hij dit wel kunnen loslaten, na al die jaren, hij gaat toch niet in een zwart gat vallen. Maar dat valt reuze mee, we zitten precies in onze witterbroodsweken sinds het begin van dit jaar", glundert zijn Ineke.

Dan maar even Michel op de rooster leggen over zijn 'nieuw' leven. "Wat voor mij heel erg veranderd is, dat is dat het in mijn hoofd heel wat rustiger is geworden. Ge zit vol met sensoren in uw hoofd, die je nu plots niet meer moet gebruiken, ik sta niet meer aan het roer van de gemeente en moet daardoor niet meer zo druk functioneren als vroeger. Maar toch hoop ik voor de gemeente nog iets te kunnen doen als vrijwilliger." (Michel is ondermeer een pak dagen te vinden in het vaccinatiecentrum van Gooik, in de week en zelfs op zaterdag en zondag,red.).

Doordat hij meer vrije tijd heeft kan Michel nu ook al eens naar de voetbal gaan kijken als zijn kleinkinderen aan de slag zijn of hen helpen met hun huiswerk. "Dat was vroeger bijna niet mogelijk, er was wel altijd iets te doen, dus ook tijdens de vele familiale bijeenkomsten moest ik tal van keren verstek geven, maar dat kan alleen maar verbeteren in de toekomst", lacht Michel.

Ook de telefoontjes zijn een pak minder(Michel kreeg maar 1 telefoontje tijdens ons interview,red.). "Door de jaren heen heb ik een stevige band opgebouw met de Gooikenaars en dus belden heel wat mensen met hun burgemeester, zelfs als er een vreemde wagen voor hun garagepoort stond, de burgemeester, moest dat allemaal maar oplossen", zegt Michel geamuseerd.

En dan vragen wij aan dit icoon van het Pajottenland om nog éénmaal zijn ziel bloot te leggen en te antwoorden op de vraag: was het goed om te stoppen als burgemeester?

"Ik denk dat het een goede beslissing was voor mij op dit moment, maar het is vandaag wel met een dubbel gevoel", besluit Michel. Wij weten in ieder geval genoeg, deze mens is nog lang niet uitgeblust, maar heeft er ooit niet iemand gezegd, 'stoppen op uw hoogtepunt is een goede zaak', de toekomst zal het ons leren!