BEERSEL Overzichtstentoonstelling wielerfoto’s Johnny Maeschalck komt voor één dag naar Destelheide
Meester Johnny Maeschalck vocht jaren voor de rechten van de sportbeoefenaars. Voor vele renners was hij geregeld “de compagnon de route”. Veelal in de luwde begeleidde hij hen of vocht hij met hen mee. Het grootste deel van zijn 46 jaar balie lag in de sportsector. Stilaan komt het einde van zijn advocatencarrière in zicht. Een aantal wielervrienden wou dit niet onopgemerkt laten voorbijgaan. “Met graagte ben ik dan ook ingegaan op het initiatief en de uitnodiging van Freddy Missotten, gewezen directeur van de toenmalige afdeling Jeugd en Sport van de Vlaamse Gemeenschap en bezieler van de vzw Cycli Prom en Guy Uyttebroeck, directeur Destelheide en Hanenbos om nu even naar Destelheide terug te keren. Zijn foto’s zijn het uitgangspunt. Met zijn kleine Canon Ixus of zelfs zijn Iphone was hij vaak bij de renners, geprivilegieerd in hun biotoop en mocht hij, omwille van zijn vele relaties op plaatsen komen waar andere fotografen geen toegang hebben…… Het leverde foto’s op uit een originele en zelden geziene invalshoek. Afspraak zaterdag 4 december om 11u15 in Destelheide, Destelheidestraat 66 1653 Dworp voor foto’s en barbecue.. Voor een bijdrage van 40 € over te schrijven op de rekening van de vzw Cycli Prom: 428-8039321-91 en bevestiging via cycli.prom.freddy@telenet.be kan je deelnemen.
Toch wel een “speciale” plaats voor Johnny Maeschalck: “Ik ben geboren in Alsemberg en heb er achtenzestig jaar gewoond. Steeds in dezelfde straat. Het was er mooi te mogen opgroeien met de nodige ruimte en in een rustige buurt. De zowat laatste veertig jaar woonden wij inderdaad tegenover het Vormingscentrum Destelheide. En dat is dan nu wel bijzonder dat deze korte viering en “overzichtstentoonstelling’” zoals ze wordt genoemd (nvdr: hij plaatst er zelf haakjes rond) precies wordt gehouden op de plaats waar ik eerder speelde en vervolgens leefde”. Hoe Johnny Maeschalck tot het wielrennen en fotografie gekomen is? “Reeds als scholier en later student was ik fan en volgde ik buurman Jean-Pierre Berckmans. Met hem trok ik in de jaren zeventig naar de koers. Laat het dan ook nog eens diezelfde Jean-Pierre Berckmans zijn die mij een paar jaar later, in 1975, mijn eerste zaak bezorgde. Maeschalck was wielerfan en was voor het wielrennen geboren. Ook andere “namen” als Frank Vandenbroucke over Tom Boonen en Iljo Keisse tot Greg Van Avermaet en sportbestuurders werden cliënt en zij lieten hem in een aantal wedstrijden proeven in de volgwagen. Talloze koersen werden gevolgd en zo kwam hij dan ook zeer kort bij de renners. “En vanuit die toegankelijkheid kom ik dan naadloos bij de fotografie. Eerst uiteraard analoog (maar daar zijn minder sporen van), later digitaal. Van achter de lens binnen kijken. Niet door het sleutelgat, maar toegelaten en aanvaard. Van onschuldig tot spelend. Het zijn geen koersfoto’s. Dichterbij kan en mag de camera niet komen. Zonder gedoe. Inderdaad, het licht zich niet altijd juist en ook een regendruppel mag op de lens. De foto’s zijn niet alleen een fragment in mijn verhaal, zij verbinden je met mijn professioneel leven. Mijn dagboek. ” En nu wordt het misschien wat rustiger?! “Ik ben voor mijn cliënten zeer gerust in mijn opvolging. Dit is eigenlijk op zich al een te groot woord want reeds achttien jaar werk ik samen met Kristof De Saedeleer. Deze oud eerste klasse voetballer kwam als stagiair op kantoor, werd medewerker en is inmiddels reeds een aantal jaar vennoot. Ik moet toch eens een Engels woord gebruiken: “Mijn partner in crime”. Hij kent de materie, hij kent de dossiers en van in den draai zal ik bij iedere vraag meteen bijspringen. De lead-out is voor hem. Zelf zal ik proberen er meer te zijn voor Hilde, de kinderen en de kleinkinderen. Oei, zit in weer in de clichés. Dat is dan maar zo, maar het is waar. Laat mij dan toch ook nog zeggen dat ik wat meer zal fietsen, nog wat meer tentoonstellingen zal bezoeken en … foto’s maken. Dat zal ik blijven kunnen want, in normale omstandigheden, is de koers toch zo dichtbij”.
