Rechten? Dan ook plichten. Vlaams Belang-Beersel wil OCMW-misbruik en illegaliteit aanpakken

“Wie een leefloon ontvangt maar in staat is om te werken, moet ook werken. En wie onze regels niet respecteert, moet daar de gevolgen van voelen.” Met die duidelijke taal stelt Miranda Vandenbrande, lid van het Bijzonder Comité Sociale Dienst (BCSD) van Beersel en vertegenwoordiger van Vlaams Belang, vier voorstellen voor die het sociaal beleid in de Zennegemeente kordater en rechtvaardiger maken.
OCMW Beersel keert jaarlijks meer dan een miljoen euro uit aan leeflonen, waarvan het overgrote deel aan mensen van niet Belgische herkomst. Maar volgens Vlaams Belang worden die uitkeringen niet altijd terecht toegekend. De partij legt vier concrete voorstellen op tafel binnen het Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst (BCSD) om het sociaal beleid in Beersel rechtvaardiger en transparanter te maken. BCSD-lid Miranda Vandenbrande trekt aan de alarmbel: “Wie steun wil, moet ook verantwoordelijkheid nemen. En wie hier illegaal verblijft, mag geen uitkering ontvangen en moet worden gemeld bij Vreemdelingenzaken. De wet geldt voor iedereen.”
Minstens 16 uur werkbereidheid voor leefloners
“Vandaag is er géén duidelijke ondergrens voor leefloners als het op werkbereidheid aankomt. Dat leidt tot willekeur,” aldus Vandenbrande. “Wij stellen voor dat het OCMW een duidelijke richtlijn hanteert: minstens 16 uur werkbereidheid per week, zoals dat ook in andere gemeenten gebeurt. Uiteraard houden we rekening met wie medisch niet kan, maar het kan niet zijn dat wie perfect inzetbaar is, gewoon passief blijft. Duidelijkheid en rechtvaardigheid zijn broodnodig.”

Verplichte dagbesteding via vrijwilligerswerk

Leefloners zonder werk én zonder medische belemmeringen zouden minstens één à twee dagen per week vrijwilligerswerk moeten doen, vindt Vandenbrande. “Thuiszitten zonder enige structuur is schadelijk, voor de persoon zelf én voor de samenleving. Vrijwilligerswerk biedt zinvolle dagbesteding, helpt mensen hun werkbereidheid te tonen en geeft tegelijk iets terug aan de gemeenschap. Dat mag geen vrijblijvende keuze zijn, maar een plicht.”

Meldplicht bij vaststelling van illegaal verblijf

Vandenbrande stelt ook voor dat alle gemeentelijke diensten – van OCMW tot wijkwerking – verplicht een signaal geven aan Dienst Vreemdelingenzaken zodra ze weten dat iemand zonder wettig verblijf in de gemeente verblijft. “We leggen niemand sancties op, maar nemen wél onze verantwoordelijkheid op. Het kan niet zijn dat illegaliteit in stilte getolereerd wordt. Als lokale overheid hebben we de plicht correcte informatie te delen met de bevoegde instanties.”

Aangepaste aanpak voor ongeletterden

Vandenbrande heeft ook aandacht voor een vergeten groep in het OCMW-beleid, met name mensen die ongeletterd zijn in hun moedertaal én in het Nederlands. “Zij vallen uit alle bestaande trajecten en blijven letterlijk buiten het systeem”. Vandenbrande: “Voor hen pleiten wij voor aangepaste lokale pilootprojecten met ervaringsgericht leren, pictogrammen en taalbuddy’s. Zolang mensen effectief deelnemen, kunnen zij tijdelijk vrijgesteld worden van andere verplichtingen. Maar niets doen is geen optie.”

Geen hangmat

“Sociaal beleid mag geen hangmat zijn, maar een trampoline,” besluit Miranda Vandenbrande. “Wij willen steun geven waar nodig, maar koppelen dat aan duidelijke verwachtingen. Met deze voorstellen zetten we in op activering, veiligheid en respect voor onze samenleving. Het is tijd dat we durven kiezen voor een sociaal beleid met gezond verstand.”