KAAPSTAD / ROOSDAAL – Eerste week voor Keshia heel goed verlopen

Ediepajot_roosdaal_keshia_foto_01_willy_appelmans

Foto's Keshia Bogaert

Ediepajot_roosdaal_keshia_foto_02_willy_appelmans

Ediepajot_roosdaal_keshia_foto_03_willy_appelmans

Ediepajot_roosdaal_keshia_foto_04_willy_appelmans

Voor de Roosdaalse Keshia Bogaert, laatstejaarsstudente Ergotherapie aan de HUBrussel zit de eerste week in Kaapstad (Zuid-Afrika) er reeds op. Zij vertrok voor een periode van 10 weken om er stage te open in de Vista Nova School in Rondebosch bij kinderen met ontwikkelingsdysfuncties.

Hieronder haar verhaal van haar eerste week die er heel goed verlopen is.

De eerste dag stage lopen was wel een beetje overweldigend, vooral door de hoeveelheid informatie en de kinderen die toch een nieuw en onbekend gezicht te zien kregen. Shan was wel heel vriendelijk en praat de hele tijd maar door. Zij is echt gepassioneerd door OT en dat motiveert me wel. De kinderen zijn heel vriendelijk en beginnen na een week mijn naam al te roepen als ze mij zien aankomen. Omdat het schooljaar voor deze kinderen ook nog maar net begonnen is, gebeuren de therapieën nog niet helemaal volgens schema. Elk halfuur zouden ze een ander kind moeten behandelen, maar dit lukt nu niet altijd. In de Vista Nova School hechten ze bij de ergotherapie ook veel belang aan de sensoriek. Ze werken met de kinderen niet enkel individueel, maar ook in groep. Waarbij dan doelen worden gesteld voor de hele groep. Soms is dit een groep kinderen met dezelfde problemen in een specifiek domein (bijvoorbeeld figuur-achtergrondperceptie) en soms is dit een klasgroep die bijvoorbeeld schrijftraining krijgt. De doelgroep kinderen is vooral even wennen, maar ik zal mijn therapieën met veel plezier geven en hopelijk kan ik dan vooruitgang boeken met de kinderen.

Vrijdagavond ben ik verhuisd naar een soort appartementje op school. Op hetzelfde domein verblijven ook twee Nederlandse jongens die hier ook stage lopen. Omdat ik alleen ben, is het toch altijd leuker als je uitstapjes kunt gaan doen met anderen erbij. Het is hier ook niet verantwoord om als meisje alleen over straat te lopen, daarvoor is het hier veel te gevaarlijk.

Zaterdag zijn we naar het strand gegaan (Muizenberg). Dit was een leuke dag, maar er was heel veel wind op het strand. Op de foto’s is dit duidelijk aan mijn haar te zien. ’s Avonds zijn we dan naar een danscafeetje geweest in Claimont, maar dit is uiteindelijk een beetje tegengevallen. De muziek was niet zo goed en de mensen daar waren heel erg dronken. Dus zijn we niet lang gebleven, maar dit was ook niet de bedoeling want de volgende dag moesten we opstaan om samen met Zweli naar de kerk te gaan in de Townships (Gugulate). Dit was een heel unieke ervaring. Het ging er helemaal anders aan toe dan in België. Er wordt gezongen en gedanst. We moesten dan ook rechtstaan om onszelf voor te stellen en na de dienst kwam iedereen naar ons toe om met ons te praten. Na deze ervaring zijn we naar het ouderlijk huis gestapt van Zweli in de Townships. Het gevoel dat je hebt als je door die straten loopt is niet te beschrijven. Als enige blanken aangestaard worden, maar wel vriendelijk begroet worden door de locals. Echt een unieke ervaring.

Het was een week met heel nieuwe en leuke ervaringen.