BEERSEL - Urbain Muylaert stond mee aan wieg van de Gordel

Editiepajot_bart_devill__urbain_muylaert

Foto © Bart Devillé

Toen de initiatiefnemers van de Gordel zowat 31 jaar geleden kwamen aankloppen bij de wielertoeristenclub WTC De Hoek te Sint-Genesius-Rode, werden ze doorverwezen naar Dworpenaar Urbain Muylaert die voor de club de fietstochten uitstippelde.

Urbain Muylaert: “ Het waren Mija De Greef, de Rodense burgemeester Mw. Algoet en Dr Lerminiaux van de toenmalige werkgroep ‘Waar Vlamingen Thuis zijn’. Dr. Lerminiaux vroeg een tocht van 70 km uit te stippelen, 100 km vond hij wat veel. “

Urbain was hier wel de juiste man op de juiste plaats. Hij kende het kleinste wegje in de regio. “Enkel Zaventem en omgeving kende ik niet zo goed, maar hier kon ik gelukkig terugvallen op collega Martin Rommelaere die van Zaventem afkomstig was. “

En zij zouden nog jaren een onafscheidelijk team vormen. Urbain en Martin begonnen met bordjes en pijlen te hangen en zouden dit nog jaren doen. Wanneer Koen en Wim Muylaert dan oud genoeg waren, staken zij ook meer dan één handje toe. Wanneer 31 jaar terug gekeken wordt, zal Urbain wel van alle medewerkers het meeste pijlen en bordjes hebben opgehangen.

In al die jaren zorgde Urbain o.m. ook voor de controle de dag voor en de morgen van de Gordel. “Vaak was ik de fietser die het eerst lek reed! Dan wisten wij ook dat er moest geveegd worden. “

Wat Urbain nooit gaat vergeten? “De laatste Gordel voor de splitsing waar er trefpunten bij kwamen. Rode was toen echt overrompeld met auto’s en bussen. Deze laatsten stonden dan zo ver van het centrum geparkeerd zodat heel wat Gordelaars hun bus niet terug vonden. Ook heeft men eens gedacht het Gordel trefpunt van Sint-Genesius-Rode naar Halle te verhuizen, maar dan heb ik toch ‘beleefd’ gezegd dat dit niet kon. “

Urbain vindt ook dat het er de dag van vandaag bij de fietsers en wandelaars wat bezadigder aan toe gaan. “Vroeger zou men je omver gereden of – gelopen hebben en stond men al zo vroeg mogelijk startens klaar. Nu steekt het zo nauw niet meer. “