BEERSEL - 2013 was ook het jaar van Jenny Dops

Foto Bart Devillé

Heel wat mediabelangstelling inzake het voorbije jaar gaat naar de prestaties van de Rode Duivels, de volley –jongens en – meisjes en beide nationale hockey –teams. Minder in het nieuws kwam of komt Jenny Dops uit Dworp. Toch leverde ook zij een prestatie om ‘U’ tegen te zeggen.

Jenny Dops, kinesiste van beroep, was steeds heel actief. Niet alleen als kiné, maar ook drie keer per week gaan joggen en wekelijks één keer turnen. En hier kwamen dan nog de beste zorgen bij voor haar gezin met echtgenoot Herman Vanderhaegen en kinderen Pieter en Laura. En toen kreeg ze het ‘slechte nieuws’ te horen.

Een erg agressieve kanker zonder uitzaaiingen. Jenny kreeg dan chemo- en radiotherapie voorgeschreven. Wel met zware gevolgen: een totale verzwakking, zowel fysisch als mentaal. Ze kon zelfs geen drankjes meer doorslikken of met haar ogen knipperen. Gelukkig sloeg de behandeling aan en was er sprake van ‘genezing’. Na vijf jaar keihard ‘werken’ voelde Jenny zich al heel wat beter en begon zich in te zetten voor het project ‘Van Kanker naar Kracht’. Uitdaging werd dan met lotgenoten en op eigen kosten een tocht ondernemen in de Spaanse Pyreneeën met de beklimming van de Monte Perdido, 3.550m hoog. En ook zij bracht dit huzarenstukje tot een goed einde…….

“Tijdens de voorbereiding kreeg ik dan nog een zware ontsteking aan de voet en kniepijn, gelukkig werden wij op onze tocht ook vergezeld door een medisch team. Vooral de laatste 500m waren erg steil en gingen over los liggend gesteente en puin. Deze moesten ook aan een hoog tempo overwonnen worden, zo niet gingen wij gewoon terug achteruit. Ook moest de toch binnen een bepaalde tijd gebeuren om veilig terug te geraken. Wij vatten met tien de tocht aan, waarvan er zeven de ‘eindmeet’ haalden.”

Naar eigen zeggen kreeg Jenny door het wel lukken van deze uitdaging veel meer vertrouwen in haar eigen lichaam en is zij er ook fysisch sterker door geworden. Momenteel gaat zij ook al terug twee keer een half uur per week joggen, wat zij voor deze tocht nog niet kon. Weldra start zij ook terug haar praktijk op. In de toekomst wil zij ook met haar Herman regelmatig gaan stappen en in 2015 de tocht nog eens mee ondernemen, maar dan in het begeleidend team als kiné. Jenny heeft ook nog een boodschap mee: “Voor alle mensen die hetzelfde gehad hebben als ik, wil ik nog het volgende kwijt: deze tocht door de Spaanse Pyreneeën met de beklimming van de Monte Perdido is niet alleen een aanrader voor hen, maar de beste therapie die zij zich kunnen dromen. “