REGIO - Met Remco Evenepoel door het Pajottenland
De kleine wegjes naar de top van de Kesterheide. De langgerekte beklimming van de Congoberg in Vollezele. De kasseistrook van de Schavolliestraat in Gooik. Het zijn passages die elke wielerheld in het Pajottenland moet aandoen.
Remco Evenepoel kent de mooiste fietspassage van de streek op zijn duimpje. Al sinds hij nog een beloftevolle jonge voetballer was bij de U15 van RSC Anderlecht, vond je hem op de fiets in het Pajottenland. Toen was dat nog een mountainbike. “Ik zocht toen vooral de singletracks in de bossen van Schepdaal en Gooik op”, vertelt hij. “Die korte hellingen konden tellen als alternatieve conditietraining.”
Toen hij zich op zijn zeventiende op het wielrennen wierp, trok hij steeds dieper en dieper het Pajottenland in. Om trainingskilometers te malen. Het leverde op, want al een jaar later werd hij Belgisch, Europees en wereldkampioen tijdrijden bij de junioren. Vader Patrick is zelf een gewezen profrenner. Toch heeft Remco zijn prestaties niet alleen aan zijn geërfde genen te danken.
“De goede benen maak je vooral zelf. Op de wegen van het Pajottenland, in mijn geval”, zegt hij. “De golvende wegen zijn een plezier voor elke renner. Je vindt er stevige hellingen, maar niet die opeenvolging van kasseiklimmetjes en kasseistroken zoals in de Vlaamse Ardennen, of de langgerekte heuvels van de Waalse Ardennen. Maar vergis je niet, je kan ook hier heel lastige trajecten uitstippelen.”
Favoriete trainingsrit
Remco tekende samen met Toerisme Vlaams-Brabant zijn favoriete trainingsrit door het Pajottenland uit. Eentje waar elke grote en kleinere wielerheld kan van smullen: 94 kilometer lang, goed voor 840 hoogtemeters. De R.EV 1703 Cycling Route neemt je mee door Schepdaal, Lennik, Gooik en Galmaarden, eventjes de provinciegrens over richting Geraardsbergen om dan via Pepingen, Sint-Pieters-Leeuw en Dilbeek de fietslus rond te maken.
“Een parcours dat je nooit beu wordt. En ik ken elk wegje, elke bocht en elke helling. Vooral de langgerekte Congoberg is een pittige beklimming. De kasseistroken maken het extra lastig. Zoals de 1100 meter aan kasseien van de Opperstebosstraat en de 1600 meter van de Schavolliestraat in Oetingen. De hel van Gooik. Hier wordt het kaf van het koren gescheiden.” Als toemaatje doet de R.EV 1703 Cycling Route ook de beruchte Muur van Geraardsbergen aan. Die heeft een maximale hellingsgraad van liefst 19,8%!
In de Rustberg
Na de inspanning is het wielercafé ‘In de Rustberg’ in Schepdaal een geliefde halte van Remco. Daar drinkt hij dan graag een chocomelk om op krachten te komen. De renner prijkt metershoog in bonte graffitikleuren op de gevel, en voor de zaak staat het kunstwerk ‘PalmaRemco’. Café-uitbater Guy Janssens is een fan van het eerste uur. “Al sinds hij nog voetballer was”, zegt Guy. “Zijn vader Patrick en ik gingen naar alle thuiswedstrijden kijken. We wisten dat hij het als renner ver zou schoppen. Na elke overwinning schenkt Remco ons zijn truitje. Die hangen in het café aan de muur. Ook zijn truitje als wereldkampioen tijdrijden bij de junioren.”
Dit artikel verscheen in PenZine, het streekmagazine uit het Pajottenland & de Zennevallei. Meer lezen? Haal dan je gratis exemplaar op in 1 van de 450 verdeelpunten in de regio of lees online.
