SINT-PIETERS-LEEUW -Denis Deneulin zwaait af als cultuurfunctionaris

Foio Julien Steens.

Denis Deneulin, de cultuurfunctionaris van Sint-Pieters-Leeuw ging met pensioen. Hij was de eerste cultuurfunctionaris van Sint-Pieters-Leeuw en dat sinds 1 maart 1993. Lachend zegt hij hierover: “Toen werd ik kasteelheer. Het culturele centrum was immers gevestigd in kasteel Coloma”. Lien Appaerts wordt zijn opvolger.

Vóór 1993 kende Sint-Pieters-Leeuw enkel een cultuurfestival, een seniorenfeest en een gemotiveerde cultuurraad. Van een erkend cultuurcentrum was geen sprake tot in september 1992 het Gemeentelijk Cultureel Coloma zijn deuren opende onder impuls van cultuur- en sportschepen Félicien Bosmans die in 2000 burgemeester werd. Denis kwam als primus uit het vergelijkend wervingsexamen voor cultuurfunctionaris. “In die aanvangsjaren mocht ik werkelijk niets, kreeg geen eigen kantoorruimte, niet de correcte door de Vlaamse Gemeenschap gesubsidieerde wedde, was geen diensthoofd laat staan de officiële titel van directeur te mogen voeren. Na enkele jaren harde noten kraken en met alle cultuurdisciplines letterlijk vanaf nul beginnend met zeer beperkte middelen, kreeg ik stilaan meer armslag en erkenning. Vooral de voorman van KWB Rink en huidig cultuurraadvoorzitter Hubert Avaux steunde mij ten volle waarvoor eeuwige dank”, zegt Deniis nu

Zo konden Leeuwse scholen twee keer per jaar naar het theater in de eigen Merselborre te Vlezenbeek. Samen met vzw DE VREDE van gemeenteraadslid Gust Crabbe en Hub Moonen organiseerden ze misschien wel het grootste scrabbeltornooi met gebruik van enkel correct Nederlands in heel Vlaanderen. Ieder jaar tot vandaag nemen er zowat 750 basisschoolkinderen aan deel. Concerten klassieke muziek, theaterproducties, elfjuliconcerten, vormingsactiviteiten, de beroemde jaarlijkse rozendagen van Coloma, de trekpaardendag, talloze exposities en vele andere projecten werden succesvol opgestart samen met de 2 nog altijd actieve geduldige dames-collega’s van het eerste uur die hem door dik en dun steunden, ook in de donkerste tijden toen tijdens een bepaalde legislatuur het bestuur hem de laan wilde uitsturen.

Denis Deneulin: “Om onbegrijpelijke redenen wilden sommige politici en ambtenaren de vzw GCC Coloma ontbinden, nochtans ooit door de huidige stadssecretaris van Mechelen Erik Laga, het paradepaardje van Sint-Pieters-Leeuw genoemd. Een aantal doorwinterde cultuuranciens stak daar een stokje voor. Ik steunde hen dan ook met mijn volle 95 kg. Het bestuur dat zijn eigen cc wou elimineren, ging de volgende verkiezingen zwaar onderuit en uit de as van de oude cultuurvzw’ s herrees als een feniks het nieuwe CC Coloma dat vandaag hogere toppen scheert dan ooit tevoren. Vandaag kan ik dan ook met gerust gemoed de kasteeldeur achter mij dicht trekken”.

Zelf zegt hij dat zijn loopbaan was rijk gevuld was door de geregelde contacten met artiesten van allerlei pluimage, vooral door de minder bekenden die hij bij voorkeur de bühne wou bieden. Naast de core business van een cultuurfunctionaris wordt deze atypische ambtenaar dagelijks geconfronteerd met de gortdroge en tijdrovende administratieve papierrommel. “Het heeft me dan ook heel snel doen inzien dat cultuurmedewerkers best volledig worden losgehaakt van het gemeentelijke ambtenarenapparaat. Niemand uit dat 19-eeuwse gedateerde ambtenarenorganigram heeft enige voeling met wat er op de cultuurwerkvloer – vaak bij nacht en ontij – gebeurt. Bovendien ontbreekt het dat legertje zelfverklaarde sterrengeneraals vaak aan de meeste elementaire kennis om cultuurmensen correct te evalueren laat staan te waarderen. Beschouw deze laatste bedenking als een soort collegiaal testament bestemd voor de nieuwe cultuurfunctionaris om er zich mee te wapenen tegen bemoeizucht en ergerlijk controlerende kleuterbetutteling. Vecht voor je zelfstandigheid! Jij weet wat een rider is, wat PA betekent en waar van nagel tot nagel voor staa”t. Enkel de raad van bestuur van je eigen cultuurcentrum kan je op je talenten, inzet en merites beoordelen. Dit bestuur bestaat immers uit gebruikers, deskundigen én politici die de gemeentelijke broodheren vertegenwoordigen”.

VUURTORENPROJECT

Dennus Deneulin heeft nog een belangrijke culturele verwachting

“Het door de Vlaamse regering in de steigers gezette Vuurtorenproject in Ruisbroek moet snel realiteit worden én voor de Vlaamse Rand én voor Sint-Pieters-Leeuw. Deze door vorige besturen sterk verwaarloosde en opgegeven deelgemeente kan door dit gedurfde cultuur- en herwaarderingsproject uitgroeien tot het symbool van het niet en nooit opgeven van het eigen grondgebied dat Sint-Pieters-Leeuw in Vlaanderen heet. En ten slotte weet dat niemand kan zonder de anderen! Zo luidde mijn adagium al die jaren. Mijn taak bestond eruit het CC Coloma te sturen maar dan niet en nooit boven de medewerkers maar altijd samen professioneel overleggend in de beste onderlinge verstandhouding. We waren geen collega’s, integendeel vormden we al die jaren een echte en hechte vriendenploeg voor het leven”.