LIEDEKERKE laat klokken luiden op dag van inval 1914
Honderd jaar geleden, op 22 augustus 1914, zag men de eerste Duitse troepen in de gemeente Liedekerke*.
Exact honderd jaar later, op vrijdag 22 augustus 2014, zullen gedurende 10 minuten de kerkklokken luiden, dit omstreeks 11u00. Ook de vlaggen van het gemeentehuis hangen halfstok. Met deze symbolische actie wil het gemeentebestuur en het Liedekerks Heemkundig Genootschap de Liedekerkenaren laten stil staan bij de start van de Groote Oorlog in Liedekerke. Een tijd van armoede, angst en vertwijfeling. Een tijd waarin heel wat Liedekerkse mannen afscheid namen van hun familie en in veel gevallen vier jaar weg bleven van huis, of zelfs helemaal niet terugkeerden.
Met deze actie start ook een druk herdenkingsnajaar. Op zaterdag 6 september wordt aan de Sint-Niklaaskerk de Tweede Fase van het ‘Memoriaal van een Wereldoorlog’ ingehuldigd. Zaterdag 4 oktober opent de expo ‘Liedekerke & de Groote Oorlog’, met een nocturne en beklijvende vertelling op vrijdag 10 oktober. Het aperitiefconcert op 5 oktober en de herdenkingsplechtigheid op 11 november zullen ons ook terugbrengen naar 100 jaar geleden. Hou alvast de website van Liedekerke in de gaten www.liedekerke.be (100 jaar Groote Oorlog).
Eén van de weinige Liedekerkse foto’s tijdens ’14-’18 (geen Duitse maar Engelse en Belgische soldaten op het Gemeenteplein)
*“In de voormiddag van 22 augustus 1914 zijn de Duitse troepen, bestaande uit duizend mannen, met wagens en peerdenvolk, door de gemeente Liedekerke getrokken. Zij kwamen van den Heemweg van Teralfene en gingen de Vlaanderen in, langs het gehucht Huysegem en de gemeente Denderleeuw.” (bron: “Verslag E.H. Desmedt, 21 februari 1918.”)
“Vanaf het station kwamen zes ruiters door de Stationsstraat gereden. Weggedoken achter de gordijnen zag men ze voorbijdraven. Een lange rij volgeladen wagens, door paarden getrokken, hier en daar merkte ik een kanon van middelmatige grootte gevolgd door tientallen op stap marcherende soldaten. Op het Gemeenteplein hielden zij halt, de soldaten namen rust en vroegen aan de omwonenden water om hun dorst te lessen en zich te verfrissen. Na een paar uur oponthoud kwam er plots beweging bij de soldaten, die het bevel hadden gekregen hun opmars verder te zetten. Tegen de avond waren alle soldaten dan ook verdwenen.” (bron: “Bronselaer Maurits, Liedekerke, van vroeger tot nu, 1970.”)
