GOOIK/HALLE - Germaine werd 100 jaar en dat komt door hard te werken en een goede verzorging

Editie_gooik_kesterberg_germaine_2__kopie_

Germaine werd 100 jaar, met zoon Jos en zijn vrouw aan tafel.- Foto Marc Colpaert

Editie_gooik_kesterberg_germaine_3__kopie_

Een fiere directeur Bruno samen met de eeuwelinge.- Foto Marc Colpaert

Editie_gooik_kesterberg_germaine_4__kopie_

Als dessertje een lekker ijsje en er werd niet op een bol gekeken.- Foto Marc Colpaert

Maria Vanderstraeten, maar iedereen noemt haar Germaine, werd op maandag gevierd in Seniorie Kesterberg, omdat ze zich vanaf nu een eeuweling mag noemen. Het zit blijkbaar in de familie want haar zus is nog twee jaar ouder en dus al al 102 jaar jong. Ze werd zo oud door hard te werken en een goede verzorging in Seniorie Kesterberg in Gooik.

Germaine Vanderstraeten werd geboren in Halle en heeft daar het grootste deel van haar leven doorgebracht. Ze trouwde jaren geleden maar haar man kwam iets meer dan 15 jaar geleden te overlijden. Germaine kreeg twee zonen Jos en Francis en heeft ook al 4 kleinkinderen. Als we aan Germaine vragen wat haar geheim is om zo oud te worden dan zegt ze, "heel hard werken, meneer, heel hard werken." Germaine werkte in de zaak van haar ouders een groothandel in veevoeders in Halle, daarnaast hadden ze ook nog een café en een specerijenwinkel, neen Germaine zat niet stil. Germaine vertelt ons. "Nu gaat het niet zo goed meer met mijn gehoor", warop directeur Bruno Van de Voorde van Kesterberg reageert met : "op die leeftijd mag je al iets mankeren, nietwaar Germaineken."

Directeur Bruno noemt haar een speciale bewoonster van de Seniorie Kesterberg. "Zij was onze eerste bewoonster in Kesterberg en is hier al 13 jaar en kijk vandaag wordt ze 100 jaar. Wij hebben haar gevraagd wat ze wilde eten en dat was kippenbillen met appelmoes en puree. Nadien kreeg ze natuurlijk nog een lekker ijsje en dat was meer dan 1 bolletje, geloof me! Maar dat wilt dan ook zeggen dat als Germaine hier bij ons 100 jaar kan worden, het hier goed is om te wonen en er staan nog enkele flats leeg dus waarop nog wachten", zegt hij ons met een knipoog. Germaine kreeg tijdens het eten het gezelschap van haar zoon Jos en zijn vrouw. Het werd een dag om niet vlug te vergeten. Wij wensen Germaine nog veel geluk en dat ze nog lang bij ons mag blijven. Volgend jaar komen we terug!