HERNE - Pajottenland+ wuift Tania Stadsbader uit

Lekkers_in_het_pajottenland_tania_stadsbader

Repro © Deschuyffeleer

‘Lekkers uit het Pajottenland’, de coöperatie van hoeve- en streekproducenten, gaat eindelijk van start! En dat is goed nieuws, want dat betekent dat de consument weldra vingers en duimen mag aflikken. Theoretisch zit jammer genoeg de opdracht van de Pajotse netwerkmanager Tania Stadsbader er hiermee op. Haar beklijvende maandenlange kruisvaart voor al het lekkers uit het Pajottenland zal alleszins allicht nog ettelijke jaren nazinderen. Zij zette zich onverdroten in voor de Pajotse streekproducten en hun producenten, die haar het volste vertrouwen schonken. Haar vertrek laat ongetwijfeld een grote leemte na. Financiële beperkingen maakten evenwel dat haar contract thans niet kon verlengd worden. Haar laatste werkdag is dan ook een ideale gelegenheid om één en ander samen met haar onder de loupe te nemen.

Hoe blik jij terug op het traject van de afgelopen 2 jaar?

“Om te beginnen mag ik zeker niet zeggen dat ik deze job in mijn eentje heb geklaard. Sedert 2008 werkt Pajottenland+ aan ‘regional branding’ – of streekidentiteit - als economische hefboom voor de plattelandsondernemers. De opbouw van een merk voor het Pajottenland en de promotie van onze lokale producenten was dus iets van meerdere jaren, en ook het werk van mijn collega’s. Maar in 2010 besloot men dat het nodig was een stap verder te gaan. Want wat bleek? Marketing alleen volstaat niet. De mortel was er wel, maar daarmee heb je nog geen gebouw. Er was namelijk één specifiek iets waaraan het in ons Pajottenland acuut ontbrak, om die plattelandsondernemers ook daadwerkelijk vooruit te helpen: een structureel netwerk van producenten om hun gezamenlijke distributie op de rails te krijgen. Ze hadden dus iemand nodig om zich heel specifiek daarmee bezig te houden. Als Stadsbader werd ik daarom in mei 2011 aangeworven om het metselwerk op mij te nemen.”

Hoe heb je dit aangepakt?

“Wel, ik ben eigenlijk begonnen met een wit blad en een flinke portie boerenverstand. Het ging om eten en drinken, en om eerlijk te zijn, je mag dan de dikste marketingkleppers achter de kiezen hebben, marketing doe je voor een groot stuk vanuit de buik. Gelukkig ben ik een lekkerbek, dus het promoten van al dat lekkers ging eigenlijk als vanzelf. In het begin was het vooral ook een kwestie van vertrouwen winnen van zowel producent als potentiële klant. Ik het voordeel de dochter van een zelfstandige te zijn en al jaren rond streekwerking te hebben gewerkt. Zo was ik tevoren jarenlang de communicatieverantwoordelijke van het Regionaal Landschap Pajottenland en Zennevallei. Het ijs was dan ook al gauw gebroken. Zelf heb ik trouwens 3 jaar een voedingswinkel uitgebaat. Ook dat kwam me goed uit om beter te vatten wat de noden zijn aan de andere kant. Van marketing en communicatie had ik ook voldoende kaas gegeten, dus zorgde ik ook voor een onderbouwd ondernemingsplan. Voor de rest was het netwerken, netwerken en nog eens netwerken, en een kwestie van heel veel geduld. Op een dag waren ze er klaar voor.”

Hoe bedoel je?

“In het begin voelde ik bij de producenten wel aarzelende interesse, maar vooral ook veel koudwatervrees. In het verleden zijn er coöperaties opgericht die failliet zijn gegaan. Dit zijn de landbouwers nog niet vergeten en sommigen hebben dit moeilijk verteerd. Veel producenten zaten ook op verschillende snelheden, en ook onze streek was er ook niet echt klaar voor. Al moet ik wel zeggen dat de consumenten ons via hun reacties op onze snoepersaandelen zeer duidelijk het signaal gaven dat zij alvast ongeduldig op al dat lekkers wachten. Zij maken via hun C-aandelen de financiële slagkracht van de coöperatie groter.“

Lekkers uit het Pajottenland wordt een heel ander verhaal dan dat van de grootdistributie?

Zo is dat. Hier zijn de producenten de hoofdrolspelers van het verhaal. Zo houden ze elke schakel van de keten in eigen handen. Hun slank pick- & drive model is een bewuste keuze richting duurzaam ondernemen. En net dat staat garant voor een absolute versheidsgarantie met maximaal één dag tussen productie en levering. Zo krijgt de consument alleen het beste op zijn bord. Lekkere verse ambachtelijke producten uit eigen streek die zo weinig mogelijk voedselkilometers met zich meeslepen. Een echte korte keten met zo min mogelijk impact op de natuur.”

En wat is dan het voordeel voor de producent?

“Dit samenwerkingsmodel maakt fair trade voor de lokale producent van het Pajottenland mogelijk, een haalbare marge overigens. Maar het biedt ook een groeimodel met respect voor de schaalgrootte van elke coöperant. Ze kunnen stap voor stap groeien, maar zonder te verdrinken.”

Zo’n coöperatie vraagt heel wat financiële en juridische expertise. Hoe heb je dat aangepakt?

“Ik had het geluk dat er in 2011 net een projectoproep was gelanceerd vanuit WSE. Dat was onze kans om die vooropgestelde distributie nog sterker onderbouwd te kunnen realiseren. Zo kon ik de financiële middelen bekomen om de nodige expertise in huis te halen. Ik schreef dus een project uit . We werden uitverkoren, en zo kon ik ons van A tot Z laten begeleiden door Febecoop. Alleen had ik dat uiteraard niet gekund.”

De coöperatie start nu. Wat mogen we in de toekomst nog verwachten?

“Voorlopig start de coöperatie met een 8-tal koplopers. Meer dan 60% zijn landbouwers in hoofdberoep. Duizendblad met kruiden en eetbare bloemen, Waterhof met zuivel van koemelk, Hof ter Vrijlegem met koolzaad, olie, dressing en honing), Rudy Basteleus met grondwitloof en andere groenten, Fruitburcht Demeulemeester met fruitsappen, de Beverse Kaasmakerij met tal van kazen, De Lingeren met vlees van geit en schaap en Lindemans met zijn traditionele bierrecepten van vader René zoals de Cuvée René Geuze en Kriek alsook Faro. Het is de bedoeling dat nieuwe leden met hun kwaliteitsproducten aansluiten bij de coöperatie, zodat de korf wordt uitgebreid met nieuwe producten. Onze producenten nemen het nu verder over van mij, en gaan dat prima doen! Je kan hen voortaan trouwens volgen op facebook. Mochten nog producenten in de nabije of latere toekomst interesse krijgen om aan te sluiten bij deze mooie groep, dan kunnen ze zich wenden tot Yo De Beule, één van onze producenten, via lekkerpajots@telenet.be.”

En wat gebeurt er met Tania?

“Tania springt van het gastronomische over op het academische. Ik keer terug naar de plaats waar ik ooit studeerde en mijn man leerde kennen, en ga me er ontfermen over de marketing en communicatie van, jawel, academisch onderzoek. Zeker niet minder sexy. Ik kijk er dus alvast naar uit.“