HERNE – Kerstspel rond pater Damiaan spreekt ook de mensen in Herfelingen aan

HERNE – Kerstspel rond pater Damiaan spreekt ook de mensen in Herfelingen aan - © Deschuyffeleer

HERNE – Kerstspel rond pater Damiaan spreekt ook de mensen in Herfelingen aan - © Deschuyffeleer

Een schot in de roos was ook deze keer de voorstelling van het Damiaanskerstspel in de St-Niklaaskerk in Herfelingen. Ondanks de barre weersomstandigheden met vervelende winterse neerslag doch goed berijdbaar gehouden wegen daagden ook hier vele toeschouwers op om getuige te zijn van de historische evocatie van de figuur van pater Damiaan door de enthousiaste ploeg rond Germain Derijcke.

Na de succesrijke voorstellingen eind vorig jaar in de St-Petrus en Pauluskerk in Herne als afsluiter van de jaaractie ‘Herne sterk Damiaandorp’ en in het begin van het najaar in Ninde, een deelgemeente van Tremelo en tevens het geboortedorp van pater Damiaan, beeldden ook nu in Herfelingen een dertigtal gelegenheidsacteurs waaronder ook pastoor Kris Meskens het leven van de heilige pater Damiaan uit. Eens te meer werd het gebeuren voortreffelijk ondersteund door de technische ploeg onder de leiding van Geert Sterckx en door het Legato-koor, dat het volk van Molokaï vertegenwoordigde.

Vijf hoofdtaferelen

Ook nu was het historisch schouwspel opgebouwd uit een reconstructie van vijf hoofdtaferelen in het leven van pater Damiaan, die leefde van 1840 tot 1889.

Als jongste zoon en de zevende telg in een reeks van acht werd Jozef (Jef) De Veuster geboren in een gezin waar boerderij en kerk evenals landelijkheid en godsdienstigheid tot één eenheid verweven waren. Zo trekken twee zussen naar het klooster en ook zijn broer Auguste kiest voor het leven in een religieuze orde. Jef groeit er uit tot een gezonde kwajongen.

Jozef’s roeping komt er mede doordat hij geweldig opkijkt naar zijn inmiddels als frater Pamfiel ingetreden broer Auguste. Door zijn vader voorbestemd als mogelijke opvolger voor de familiezaak houdt Jef evenwel intens contact met zijn broer in het klooster in Leuven. Ook hij treedt in en begint zijn noviciaat onder de naam van Damiaan.

Het is in 1860 dat pater Damiaan zijn eeuwige geloften mag uitspreken en waarbij hij dan al droomt van een taak als missionaris. Bij het overlijden aan tyfus van zijn broer bekomt hij zo de toelating om in diens plaats af te reizen naar een missie in Hawaï. Hij maakt er onmiddellijk kennis met de gruwelijke gevolgen van melaatsheid. Zo worden alle zieke inwoners verbannen naar het eiland Molokaï waar zij totaal aan hun lot overgelaten in erbarmelijke omstandigheden dienen verder te leven. Pater Damiaan is de eerste vrijwilliger om tijdelijk naar Molokaï af te reizen. Maar bij het zien van al de ellende bij zijn aankomst aldaar weet hij meteen dat daar zijn definitieve roeping ligt.

Op Molokaï gaat pater Damiaan onmiddellijk aan de slag met de hulp van de zieken die nog sterk genoeg zijn. Hij krijgt het er evenwel aan de stok met allerlei instanties en oversten en krijgt zo een reputatie van lastigaard en koppigaard toegemeten. De melaatsen denken er echter anders over en beschouwen hem als hun onbevooroordeelde vriend. Zijn onverdroten inzet blijft evenwel niet onopgemerkt. Zo krijgt hij op het melaatseneiland zelfs het bezoek van een prinses en wordt hij tot ridder geslagen.

Kleine droge vlekjes op zijn huid zijn in 1878 de eerste symptomen dat ook pater Damiaan door de vreselijke ziekte is aangetast. Hij heeft echter geen tijd om zich hierover zorgen te maken. Hij wil immers blijven vechten voor zijn mensen. Om in het reine te komen met zichzelf en met God wil Damiaan biechten maar dit wordt hem maar toegestaan van op afstand. Gelukkig voor Damiaan begint het verhaal van zijn werk zich te verspreiden en begint ook financiële hulp aan te spoelen. Begin 1889, omringd door zijn vrienden, geeft hij de geest.

Andreas als het kindje Jezus

Ook nu mondde de vertoning uit in een heuse Kerstmis waarbij een bijzondere rol was weggelegd voor de 3 maanden oude Andreas als het kindje Jezus. Bijzonder alert reageerde hij op het ganse gebeuren en op de drukte rondom hem en dit onder het wakend oog van zijn fiere oma die in het Kerstspel de rol van Moeder Maria mocht leven inblazen. Het was deze jongste deelnemer die namens pastoor Meskens en de volledige cast aan hun voorman Germain Derijcke een blijvend aandenken mocht overhandigen.