• Homepage
• Gemeenten
  • Affligem
  • Asse
  • Beersel
  • Bever
  • Dilbeek
  • Drogenbos
  • Edingen
  • Galmaarden
  • Geraardsbergen
  • Gooik
  • Halle
  • Halle Carnaval
  • Herne
  • Lennik
  • Liedekerke
  • Linkebeek
  • Merchtem
  • Ninove
  • Ondernemen
  • Opwijk
  • Pepingen
  • Regio
  • Roosdaal
  • Sint-Genesius-Rode
  • Sint-Pieters-Leeuw
  • Ternat
• Agenda
   
• Redactie
   
• Adverteren ?
   
• RSS Feeds
• Nieuwsbrief
   

“Rotary Herne-Markvallei is een relatief kleine serviceclub, weliswaar met allemaal gedreven en gemotiveerde leden en sympathisanten. Toch heeft zij zich in haar levensloop een stevige reputatie weten op te bouwen wat betreft het aantrekken van topsprekers”, aldus de nog vrij jonge voorzitter. “En deze keer hebben wij met Philippe Janssens, zaakvoerder van Stadim, alleszins een absolute topper weten op de kop te tikken. Hij is één van de meest kleurrijke figuren in de zo keurige vastgoedwereld. Een echte man van de praktijk, die al haast twintig jaar niet alleen zijn eigen adviesbureau leidt maar ook steeds een grote belangstelling heeft getoond voor het waarom van de dingen”.

Philippe Janssens geniet veel aanzien in de vastgoedsector als samensteller van de allereerste ‘Gids der Onroerende Goederen’ voor de Antwerpse spaarbank Anhyp. Aan de hand van een massa cijfers schetste die gids een beeld van prijs- en andere evoluties op de vastgoedmarkt. Vandaag staat die gids bekend als ‘De Vastgoedgids’ van De Tijd. Hij is tevens de auteur van het boek ’50 jaar Belgische Vastgoedmarkt 1953-2003’. Sinds 1996 leidt hij vanuit Antwerpen zijn eigen adviesbureau Stadim dat staat voor Studies en Advies Immobiliën. Zowel aan de Antwerpse managementschool UAMS als aan de KU Leuven verzorgt hij post-universitaire vastgoedprogramma’s. “Noem dit laatste gerust zijn professioneel testament”, duidt Peter Bekaert. “Want zo kan hij alles wat hij in drie decennia beroepshalve heeft vergaard aan cijfers en inzichten aan anderen doorgeven”.

Gezien vanuit zijn lange termijnvisie waren de al dan niet te hoge en volgens sommigen haast onbetaalbare vastgoedprijzen de rode draad doorheen het betoog van de gastspreker. Daarbij dient volgens hem alles steeds in zijn juiste context geplaatst. Zo positioneerde een vergelijkende OESO-studie België als duurste vastgoedland. Maar volgens de zaakvoerder van Stadim strookt dit niet met de werkelijkheid. Wel is het zo dat de vastgoedprijzen in België wel het snelst gestegen zijn. Dit alles heeft echter ook te maken met factoren zoals de evolutie van de fiscaliteit in de verschillende landen en bijzondere gebeurtenissen zoals de val van de Berlijnse Muur.

Voor een duidelijk begrip van de prijsevolutie in België baseert Philippe Janssens zich, nog steeds uit het oogpunt van zijn lange termijnvisie, eerst en vooral op het bijwijlen wijzigend fiscaal en juridisch kader zoals de maatregel van de regering Di Rupo een tweetal jaar terug rond de managementvennootschappen rond villa’s er één was en op een aantal bijzondere vaststellingen. Zo is de consumptieinflatie de jongste 30 jaar met 94% gestegen. Door het dalen van de interesten dan weer kon over dezelfde periode met éénzelfde maandelijkse afbetaling 93% meer geleend worden. Mede door het opduiken van de twee-verdieners in een gezin steeg tevens de koopkracht met 58%. En het verlengen van de ontleningstermijnen was op zijn beurt ook nog goed voor 10%. En zo belandt men dan uiteindelijk bij een percentage van 6,8%, amper een verschil van 1,5% met de thans gangbare prijzen.

Steeds volgens Philippe Janssens is dan ook niet zozeer het prijsniveau het probleem, maar wel de banken die nu hun leningen terugschroeven van om en bij de 100% en zelfs meer naar een 80%. Dit betekent dan weer dat kopers, rekening houdend met alle bijkomende kosten, terug al een eigen inbreng van een 33% moeten aankunnen. Dit leidt dan weer, mede ook door bepaalde demografische verschijnselen zoals de steeds maar hogere leeftijd van de grootouders, naar een verschuiving binnen het kopersbestand van de eerdere groep van 27 à 32-jarigen naar een nieuwe groep van 40 à 45 jarigen. Zo komen jonge gezinnen thans dan ook voor de keuze te staan zich ofwel een eerder klein huis aan te kopen ofwel, indien zij iets ruimer wensen te leven, zich op de huurmarkt te begeven.

Het kernprobleem heden ten dage is dan ook, nog altijd volgens Philippe Janssens, hoe geraken kopers aan hun startkapitaal of hun eigen inbreng van 30 à 35%. Een van de maatregelen die hij graag zou zien genomen worden om dit te vergemakkelijken is het spreiden van de kosten van de registratierechten over een periode van 10 jaar.

Philippe Janssens besloot dan ook met de thesis dat het aankopen van vastgoed in de tijd van de grootouders duur was, dat dit ook nu het geval is en dat het ook zo nog zal zijn in de tijd van de kleinkinderen en dit alles steeds gezien in functie van de mogelijkheden, daar kopers van vastgoed doorgaans baden in een sfeer van relatief optimisme waarbij de eigen middelen en de financieringsmiddelen zo optimaal mogelijk moeten aangewend worden.