• Homepage
• Gemeenten
  • Affligem
  • Asse
  • Beersel
  • Bever
  • Dilbeek
  • Drogenbos
  • Edingen
  • Galmaarden
  • Geraardsbergen
  • Gooik
  • Halle
  • Halle Carnaval
  • Herne
  • Lennik
  • Liedekerke
  • Linkebeek
  • Merchtem
  • Ninove
  • Ondernemen
  • Opwijk
  • Pepingen
  • Regio
  • Roosdaal
  • Sint-Genesius-Rode
  • Sint-Pieters-Leeuw
  • Ternat
• Agenda
   
• Redactie
   
• Adverteren ?
   
• RSS Feeds
• Nieuwsbrief
   

Herman Van Rompuy stelde dat er rond de Europese Unie en de Europese gedachte in het algemeen de jongste jaren heel wat gebeurd is. De Unie viel met de bankencrisis, de eurozone, de economische crisis, de vluchtelingenproblematiek, het terrorisme en de Brexit van de ene crisis in de andere. Die opeenvolging bracht dan destabilisatie, onzekerheid en een vertrouwensbreuk teweeg zowel bij de burgers als bij de leiders. Maar dit blijkt niet alleen verschijnselen te zijn in Europa maar ook het ganse Westen lijdt onder dezelfde fenomenen. Zo draaien de verkiezingen in de Verenigde Staten, naast de scheldtirades en de verdachtmakingen, onder meer ook over migratie zoals het optrekken van een muur aan de Mexicaanse grens, het omgaan met de Islam en de onderhandelingen met Europa rond een vrijhandelsakkoord. Ook de algemene omgeving is even instabiel met onder meer een gans Afrika dat in beweging is, het geschil in Oekraïne en de oorlog in Syrië, waarbij wij zeker niet mogen doen alsof het ons niet aangaat.

Toch is alles volgens Herman Van Rompuy geen kommer en kwel binnen de Europese Unie. Zo werd niet lijdzaam toegekeken ten tijde van de eurocrisis, waardoor de economische toestand snel verbeterde. In de periode 2014-2017 werden immers niet minder dan 5 miljoen jobs gecreëerd of een groeipercentage van 1% per jaar. En de voorbije maand was de werkloosheidsgraad voor de eerste keer terug lager dan die in 2009.

Ook onze leefwereld verandert enorm met ongeziene ontwikkelingen zowel in Europa als in de Verenigde Staten en in Japan. Zo bedroeg het rentetarief in ons land voor de lening Vandeputte in 1980 nog 14% terwijl de rentetarieven nu zijn teruggevallen tot een historische 0,00%. En precies nu met onder meer die lage rentetarieven probeert de Unie economische groei te creëren. Toch keert het vertrouwen daarvoor nog niet direct terug. De schok is immers te groot geweest. De politiek in Europa heeft ook wel de banken gered, daar waar zij in de Verenigde Staten aan hun lot werden overgelaten met alle nefaste gevolgen van dien. De euromunt dan weer werd bij de opstart geacht te zorgen voor stabiliteit wat naderhand niet altijd het geval is blijken te zijn geweest. De aanvankelijke edelmoedigheid bij de opvang van de eerste vluchtelingenstroom tenslotte heeft inmiddels plaats gemaakt voor voorbehoud tegenover de aanhoudende vloedgolf. Een akkoord met Turkije bleek dan ook noodzakelijk voor Europa om die vluchtelingenstroom vanuit de conflictregio Afghanistan, Syrië en Irak een halt toe te roepen. De vluchtelingenstroom vanuit Libië dan weer blijkt wel van een andere orde te zijn.

Ondanks de tegenslag met het uittreden van Groot-Brittannië blijft Herman Van Rompuy toch pleiten voor ‘Europa meer dan ooit’. Hiervoor verwijst hij naar het vertrouwen dat de bevolking in het merendeel der lidstaten toch nog heeft in Europa. De Brexit met onder meer als gevolg een daling van 15% van het pond en daarbij het negatief impact op de Britse economie en op de werkgelegenheid heeft wel als positief effect in de overige lidstaten dat men terug meer neigt naar Europa. Zo is ’Europa meer dan ooit’ een absolute noodzaak voor de aanpak van het terrorisme, de klimaatproblematiek, de belastingfraude en -ontwijking evenals het migratieprobleem. Volgens Herman van Rompuy is enkel de Europese Unie sterk genoeg om al die problemen als één macht aan te pakken.

Jammer dient vastgesteld dat niet iedereen hiervan overtuigd is. Er dient dus een benadering te komen die wel wat tijd vergt. Werken aan een verzoening met de Europese gedachte is dan ook de boodschap. Als oplossing hiervoor ziet de gewezen voorzitter van de Europese Raad het werken aan twee gevoelens: enerzijds het behoud van het broodnodige space-gevoel als grootmacht in de wijde wereld met zijn onder meer 500 miljoen verbruikers en waarvoor er opportuniteiten dienen gecreëerd te worden zoals in vrijhandelsakkoorden met de Verenigde Staten en Japan en anderzijds het vrijwaren van het place-gevoel, het thuisgevoel, het gevoel at home te zijn, waarin men zich soms bedreigd kan voelen door bepaalde nieuwe toestanden zoals migratie. Een krachtige Europese dimensie is dan ook meer dan ooit een must voor de aanpak van de crisissen, de werkloosheid, het toezicht op de financiële instellingen, de illegale immigratie, het terrorisme, de oneerlijke handelspraktijken en de internationale fraude evenals de klimaatproblematiek.

Het space- en het place-gevoel waren ook typerend voor het referendum in Groot-Brittannië rond de Brexit. De jongere generatie ging voluit voor het space-gevoel terwijl de ietwat oudere generatie inging op de eerder populistisch opgewekte angstgevoelens rond het place-gevoel. Bij de Brexit heeft Groot-Brittannië veel meer te verliezen dan Europa. De verhoudingen rond de exportpercentages bedragen 45% vanuit Groot-Brittannië naar de 27 overgebleven EU-lidstaten terwijl het percentage in de omgekeerde richting slechts tot 10% aandikt. Groot-Brittannië wil nu onderhandelen met de Europese Unie en is daarbij vragende partij om toch in verschillende domeinen tot een nieuwe overeenkomst te komen. De stelling van Europa is evenwel duidelijk: ofwel het ganse pakket met inbegrip van het vrij verkeer van personen ofwel niets ook al om eventueel andere lidstaten niet in de verleiding te laten komen ook een exit op te starten. Herman Van Rompuy ziet Groot-Brittannië dan ook bijzonder moeilijke tijden tegemoet gaan met een forse daling van de waarde van het pond en alle economische gevolgen van dien, temeer daar er daar in 2019 ook nog verkiezingen aankomen.

Als besluit gaf Herman Van Rompuy aan dat de prioritaire opdracht voor de Europese Unie er nu in bestaat de angst en de onzekerheid om te buigen in hoop. De Europese gedachte heeft in haar 70-jarig bestaan alleszins al veel bijgedragen tot het economisch welzijn en de algemene welvaart in haar lidstaten. Het kind mag zo dan ook niet met het badwater weggegooid worden. De burgers moeten opnieuw gewezen worden op de mogelijkheden en op de bescherming die de Europese Unie biedt tegenover zowel de interne als de externe bedreigingen. Europa moet zich ook aanpassen om beter te doen en zich niet te laten overmannen door angst en onzekerheid.

Gelet op de huidige omstandigheden verwacht Herman Van Rompuy op korte termijn ook niet dat de lidstaten nog meer soevereiniteit aan Europa zullen afstaan. Hij betreurde ook dat sommige nationale leiders zich wegsteken achter Europa om zich in hun eigen land populair te maken. Al bij al ziet hij dat, ondanks een noodzakelijke betere marketing vanuit de Europese Unie, er toch nog veel moeilijkheden zullen opduiken en dat er nog hard zal dienen gewerkt te worden aan de aanvaarding van de Europese gedachte.