• Homepage
• Gemeenten
  • Affligem
  • Asse
  • Beersel
  • Bever
  • Dilbeek
  • Drogenbos
  • Edingen
  • Galmaarden
  • Geraardsbergen
  • Gooik
  • Halle
  • Halle Carnaval
  • Herne
  • Lennik
  • Liedekerke
  • Linkebeek
  • Merchtem
  • Ninove
  • Ondernemen
  • Opwijk
  • Pepingen
  • Regio
  • Roosdaal
  • Sint-Genesius-Rode
  • Sint-Pieters-Leeuw
  • Ternat
• Agenda
   
• Redactie
   
• Adverteren ?
   
• RSS Feeds
• Nieuwsbrief
   

Voor haar project ‘Connections’ kon Lieve Bollaert geen betere symbolische plek bedenken dan een desolaat treinstation: 'Een station is nu éénmaal de plek bij uitstek waar mensen naar elkaar toe gaan, of juist uit elkaar gaan en waar contact wordt gelegd of verloren gaat. Het is een plek die zich uitermate leent tot meditatie”. Zij stelt haar werk overigens regelmatig op onconventionele locaties tentoon: “Ik kom graag met mijn werk op plaatsen waar men het niet direct verwacht en waar er een symbiose is tussen werk en locatie”.

In het begin van het jaar nam de kunstenares contact op met de vzw De Okkernoot, de nieuwe eigenaar van het stationsgebouw en stelde zij haar project voor. De zorgaanbieder voor vooral personen met autisme wil van deze locatie in de toekomst overigens een unieke ontmoetingsplaats maken voor personen met én zonder beperking. Vanuit De Okkernoot kreeg Lieve Bollaert dan ook groen licht en kon zij verder aan het werk. Na enkele maanden studie- en atelierwerk was dan het moment aangebroken om ter plekke aan de slag te gaan.

Contact   

“Het is soms moeilijk om met elkaar in contact te komen”, zegt Lieve Bollaert. “Ik ben al lang bezig met dat gegeven via mijn schilderwerken een vorm te geven. In mijn werk wil ik meegeven dat er wel degelijk mogelijkheid bestaat voor contact en connectie. Een station met zijn sporen is een ideale plek om van daaruit de wereld in te trekken. Minder of geen contacten hebben met ‘de wereld’ kan ook helaas een oorsprong vinden in situaties die mensen beleven zonder dat ze daar eigenlijk zelf de hand in hebben. Ziekte en het zwijgen worden opgelegd zijn daar voorbeelden van. Voor velen leidt het gebrek aan contact dan ook jammer genoeg tot een vereenzaming met in haar kielzog alleenheid, isolement en afzondering”.

Haar werken zijn dan ook momentopnamen in de vorm van een diagnose. Als kunstenares is zij niet zwartgallig en oordeelt zij niet. In haar werk creëert zij wel een amalgaam van emoties én eigen vaardigheden én wijsheden om zo dan te komen tot een reflectie over het mensenleven. Doorheen de verschillende lokalen van de vroegere woonvertrekken van de stationschef worden verschillende facetten van het thema belicht. Het is een verzameling van werken waarbij iedereen voor zichzelf kan opmaken of er al dan niet contact is gelegd. Lieve Bollaert is al sinds kindsbeen in de weer met kunst. Zij leeft en werkt in Buizingen en geeft les aan de stedelijke academie Beeldende Kunsten 'De Meiboom' in Halle.