HERNE/BEVER – Ook de Academie Muziek, Woord en Dans beleeft andere tijden door de coronacrisis

HERNE/BEVER – Ook de Academie Muziek, Woord en Dans beleeft andere tijden door de coronacrisis - © Deschuyffeleer

Ook voor de Hernse vestiging van de Gooikse Academie Muziek, Woord en Dans stuurt de coronacrisis het gebruikelijk reilen en zeilen in de war. In deze toch wel bizarre tijden gunt directeur Sarah Copriau ons hierbij een blik achter de schermen hoe de gevolgen van de uitzonderlijke maatregelen in haar Academie worden opgevangen. Gedrevenheid, creativiteit en passie voor kunst blijken daarbij alleszins bijzonder sterke fundamenten.

“Deze precaire toestand is voor iedereen ongezien, bevreemdend en zeker ook beangstigend. We ervaren evengoed paniek als begrip en solidariteit. Als Academie hadden we de eerste reflex en bekommernis om het welzijn van iedereen te beschermen en om zorg te dragen voor elkaar. Hierna rees natuurlijk het grote vraagstuk rond de leerdoelen. Hoe kunnen we de einddoelen nog tijdig bereiken en hoe kunnen we de leerlijnen zo goed mogelijk volgen?”, steekt de directeur van wal.

Podiumervaring gefnuikt

“We waren dan ook één van de eerste academies in de streek die alle concerten, evenementen en toonmomenten vrij snel hebben geannuleerd. Dat dit aanzienlijke financiële gevolgen heeft, is logisch. Maar veel belangrijker dan dat is het toeleven naar die podiumervaring die nu als een grote ontgoocheling aanvoelt. Maanden hard werk van leerkracht en van leerling kan nu niet in een hoogtepunt uitmonden en dat voelt als een muur waar men hard tegenaan loopt. Zo werden alle klasconcerten, extra muros-activiteiten, het jaarlijks dansoptreden en theatervoorstellingen afgelast. Laat dàt nu net datgene zijn waar leerlingen heel veel van opsteken. Podiumervaring doet onze leerlingen immers groeien, laat zelfvertrouwen blaken, stimuleert en versterkt.

Nadien viel ook de beslissing om de Academie te sluiten. Het gemeentebestuur van Gooik als Inrichtende Macht was onmiddellijk akkoord om de sluiting vanaf 12 maart, dus eerder dan de dagscholen, te laten ingaan. Die beslissing tot eerdere sluiting kwam er omwille van het feit dat wij allicht onder een 'hoger risico' vallen. Onze doelgroepen zijn gemengd in leeftijd en zitten vaak samen in cursussen. Wij hebben zo evengoed jonge leerlingen als senioren in huis. Ook onze instrumenten zoals de piano worden gedeeld. En in een kunsteducatieve instelling is het bovendien onmogelijk om elkaar niet aan te raken: toneelstukken, drama-scènes, dansen waarbij leerlingen elkaar optillen, ... alles gebeurt in een collectief en tegelijk dicht verband”.

Creatieve noodoplossingen

“Wat ik aan alternatieven van creatieve oplossingen de voorbije weken zie passeren, stemt me weliswaar bijzonder blij. Leerkrachten gaan op zoek naar manieren om hun leerlingen niet in de kou te laten staan. Ze gebruiken hiervoor digitale wegen om opdrachten mee te geven en hun feedback door te geven. Zo zijn er de 'woordsnoepjes' onder de vorm van gedichten, teksten en poëzie die in briefvorm aan de leerlingen worden toegezonden. Ook dansclipjes komen aan bod net zoals trouwens het online beluisteren van concerten waarbij men zich een reporter waant.

Verder stak noodgedwongen en allicht toch ook gelukkig het lesgeven 'via de computer' de kop op en maakten de leerlingen wekelijks opnames van zichzelf waarbij de leerkracht dan zo goed als mogelijk opmerkingen en feedback gaf. Een hele uitdaging: beelden die blijven hangen, woorden of bewegingen die in vertraging doorkomen, klank die wordt vervormd, ... maken dat immers niet makkelijk. En laat klankvorming nu net heel belangrijk zijn in onze instrumentendidactiek. Skype, Whatsapp, Zoom, videocalls, Teams... we hebben ons allen de voorbije twee weken bijzonder goed ingewerkt in dit voorheen toch nog enigszins onbekend milieu.

Ook het secretariaat houdt nu vergaderingen via digitale wegen. Dit lukt wel, maar het doet ons wel beseffen dat we toch dat menselijk contact missen.

Lichtpunten

We hebben ook via Facebook een heel hartverwarmend initiatief opgestart waarbij vanuit de vestiging in Gooik 'lichtpunten' worden aangereikt. Onze leerkrachten posten daarbij een rakend muziekstuk, een inspirerende dans of een treffend stukje poëzie. Dit is evenwel niet bedoeld om iets mee te doen maar wel om steunpilaren te zijn voor elkaar. Wij zijn immers dag in dag uit met emoties en kunstbeleving bezig en zullen dit door dit virus niet kapot laten gaan. We houden de Academie levend, weliswaar nu vanop afstand via digitale wegen. Meer dan ooit willen we inspiratie, kracht, moed en rust aanbieden via die 'lichtpunten'. Er is nu tijd om alles te overschouwen en te relativeren”.

Een andere beleving

“De leerkrachten missen het contact, het onmiddellijk kunnen verbeteren, het fysiek aanwijzen, het accuraat zijn tout court. Muziek, woord en dans vragen om een 'lijfelijke' pedagogie: het aanraken om een bepaalde houding of ademhaling uit te leggen, het voortonen en voorspelen op een instrument, het spelen met ruimte en beweging, het uitleggen van nuances, het oproepen van een sfeer, het aanbieden van de beleving, de thema's naar schoonheid te behandelen, emotie te duiden...Die zijn uiteraard zeer moeilijk op afstand over te brengen. Leerkrachten doen hun best, maar de beleving is helemaal anders. En dan zwijgen we nog maar over het vak Groepsmusiceren... Dat is al helemaal niet te realiseren.

Bij leerlingen is dat niet anders. Onrechtstreeks is de houvast van de leerkracht een stukje weg omdat het fysiek contact is weggevallen”.

Flexibiliteit bij de evaluaties

“Omdat niets nog zeker is, richten we ons nu op de evaluatie-manieren van onze leerlingen. Alle ogen zijn gericht op de beslissingen die het Departement Onderwijs ons zal brengen. Het is een moeilijke oefening om vanop afstand te bepalen of leerlingen tijdens het drastisch ingekort schooljaar de nodige competenties hebben behaald zodat ze kunnen overgaan naar het volgende leerjaar.

We kunnen wel veel proeven en toonmomenten uitstellen, een verminderd programma toelaten of aan permanente evaluatie doen waarbij dan gekeken wordt naar de prestaties van de eerste helft van het schooljaar. We zullen ons sowieso flexibel moeten opstellen. Maar dat kunnen we aan. We hebben prachtige, waardevolle kunsten om ons overeind te houden. En wat waarde heeft, gaat nooit verloren”.