HERNE – Eventing, de sport van amazone Zoé Vermoortele

HERNE – Eventing, de sport van amazone Zoé Vermoortele - © Deschuyffeleer

HERNE – Eventing, de sport van amazone Zoé Vermoortele - © Deschuyffeleer

Ook de paardensport ontsnapt niet aan de gevolgen van de strijd tegen het coronavirus. Nu het outdoorseizoen op volle toeren zou moeten draaien dienen de wedstrijdpaarden thans jammer genoeg in de stallen, in de weide of in de trainingspiste te blijven. Hooguit een ontspannende wandeling in de onmiddellijke buurt kan alsnog buitenhuis. Ook de wedstrijdruiters blijven derhalve op hun honger zitten en dienen dan ook uit te kijken naar alternatieven om hun paarden in de gewenste conditie te houden. Zo iemand is amazone Zoé Vermoortele (°2001) uit de Ekkelenbergstraat. Zij is een jonge topamazone in wording in het internationaal eventinggebeuren. Zij neemt hierbij graag iedereen mee 'te paard' doorheen de wondere wereld die eventing voor ruiters wel inhoudt.

Dressuur, cross en jumping

“Eventing is de meest complete tak van de paardensport. Zowel dressuur als cross als jumping met hetzelfde paard komen op internationale meetings gedurende drie opeenvolgende dagen aan bod. De deelnemers zijn daarbij geenszins van een kleintje vervaard. Vooral het crossgedeelte vereist het uiterste zowel van paard als ruiter. Daarom ook dat voor de bescherming van de paarden een aanhoudende veterinaire begeleiding en controle voorzien zijn. En ook bij iedere hindernis in de cross loert wel enig gevaar om de hoek voor ruiter en paard. Valpartijen komen dan ook geregeld voor maar gelukkig doorgaans zonder al te veel verdere gevolgen.

Het is door mijn mama dat ik in de paardensport ben beland. Al van toen ik nog in de buggy zat stond ik al in de paardenstal en van op mijn vier jaar ben ik beginnen te rijden op een Shetlandpony. Vroeger reed ik alleen dressuur. Maar via een vriend van mijn moeder, Roland Vilain, een internationaal eventingruiter uit Veurne, ben ik in contact gekomen met eventing en ik ben op mijn 8 jaar gestart in mijn eerste cross in Affligem met mijn kleine B-pony. Persoonlijk vind ik het zeker een voordeel om zo jong te beginnen. Dan leer je al vrij vlug je plan te trekken tijdens het crossparcours waar begeleiding praktisch onmogelijk is. En als je op een jongere leeftijd de goede basis hebt verworven wordt het op latere leeftijd meteen automatisme om de juiste houding of hulpen te gebruiken. Ook mijn deelnames aan de Europese kampioenschappen met de pony’s hebben mij alleszins veel extra ervaring opgeleverd met paarden.

Adrenaline tijdens de cross

Eventing heeft mij altijd al het meest aangesproken in de paardensport. Het is immers de combinatie van drie disciplines. Het maakt van jezelf ook een complete ruiter omdat je de drie takken beheerst. Natuurlijk is er ook de adrenaline tijdens de cross. Je moet voor elk van de drie onderdelen echt wel goed trainen en dat maakt dat ook het paard meerdere vaardigheden verkrijgt.

Het opmaken van de rangschikking in eventing behelst wel wat rekenwerk. Het begint met de dressuur waar je een bepaalde proef per niveau moet rijden. De jury maakt een percentage en dat percentage min 100 zijn uw aantal strafpunten waar je mee begint. Vervolgens heb je de cross en daar is het de bedoeling dat je foutloos alle hindernissen springt, dus geen weigeringen (20 strafpunten) of een val (uitsluiting) en daarbij moet je ook nog eens binnen een bepaalde tijd de finish bereiken. Ten slotte moet je ook nog eens binnen een opgelegde tijd een jumpingparcours proberen te springen zonder balken neer te halen (4 strafpunten per balk) of weigeringen (maximaal 2, anders uitsluiting).

Mijn beste herinneringen bewaar ik voorlopig aan mijn eerste internationale wedstrijd ooit in Nederland waar ik meteen een 3de plaats behaalde en aan het Europees kampioenschap in 2016 met de pony’s in Denemarken waar ik toen na de dressuur en de cross in de voorlopige top 10 gerangschikt stond. Dat was speciaal omdat ik als nog onervaren amazone toen met weinig verwachtingen naar ginder was afgereisd en er toch in slaagde een goede dressuurproef en een foutloze cross te rijden.

Mijn ambitie bestaat er nu in mijn paarden op een hoger niveau te brengen. Zo was ik van plan misschien dit seizoen al een internationale 3* sterrenwedstrijd mee te pikken maar door corona valt dat nu in het water. Uiteraard zijn op termijn de Olympische Spelen een droom in het achterhoofd maar ik blijf realistisch en ik zie wel hoe het verder loopt. 'Hoogmissen' in het jaarlijks eventinggebeuren blijven overigens nog steeds de Engelse wedstrijden in Badminton en in Burghley.

Goede eventingpaarden zijn zeldzaam

Het is in het algemeen niet eenvoudig om een goed eventingpaard te fokken of te vinden. Wij kweken zelf onze paarden. Mijn paard van het Europees kampioenschap van vorig jaar is bij ons thuis geboren en door ons gereden geweest. Dit jaar zijn er twee veulens op komst, één van mijn mama haar dressuurmerrie gecombineerd met mijn ponyhengst van het Europees kampioenschap, die overigens vrij groot fokt, en één van een volbloedmerrie gecombineerd met de Duitse dressuurhengst Don Daimond. Ik heb wel vorige zomer ook een 4-jarige springhengst (Casall x Corrado) aangekocht waar ik veel potentie in zie. Een eventingpaard moet zeker veel vermogen hebben en genoeg bloed om een crossparcours te lopen. Mijn wedstrijdpaarden zijn vooral dressuurgefokt. Mijn juniorspaard, Cric Crac V, eigenlijk Amor x Krack C, is overigens een combinatie dressuur en jumping. Ik heb ook nog een ruin met afstamming van de racehengst Paolini en een 5-jarige springhengst door Casall x Corrado I. De afstammingen van mijn paarden zijn dus zeer verschillend.

Extra werken met de jonge paarden

In deze coronatijden met zijn beperkingen tracht ik veel afwisseling in te bouwen in de trainingen.

Ik ga ook vooral veel wandelen om mijn paarden te ontspannen. En ik kan nu ook extra werken met mijn jonge paarden wat wel een voordeel is. Ik heb alsnog geen idee wanneer de wedstrijden terug gaan herbeginnen. Veel wedstrijden zijn gewoon uitgesteld. Ik ben er haast zeker van dat er na deze crisis dit jaar nog wedstrijden zullen georganiseerd worden. Daarbij neem ik mij toch wel voor alsnog een keer in een internationale wedstrijd te starten alsook aan meerdere nationale wedstrijden deel te nemen. Mijn planning dit seizoen voorzag vooral mijn jonge paarden ervaring op te laten doen door veel nationale wedstrijden te rijden alsook deel te nemen aan 2 à 3 internationale wedstrijden. Maar dat zal uiteraard nu niet meer lukken.

Momenteel kan ik alsnog het paardrijden goed combineren met het schoolgaan. Ik heb mijn paarden immers thuis gestald en een eigen buitenpiste alsook crosshindernissen aan huis. Ik zit nu in de eerste bachelor rechten aan de Vrije Universiteit Brussel. Voor de lockdown ging ik gewoon naar de les en trainde ik dan afhankelijk van wanneer ik thuis was”.