HERNE – Luc en Nathalie van Saffoxy Band stellen het goed in het Spaanse Catral

Finca_casa_esperanza_67166327_10220498268153595_6979706212623319040_o_1

HERNE – Luc en Nathalie van Saffoxy Band stellen het goed in het Spaanse Catral - © Deschuyffeleer

HERNE – Luc en Nathalie van Saffoxy Band stellen het goed in het Spaanse Catral - © Deschuyffeleer

Geiten_catral_96239039_10223581606995139_2501789974286827520_o

HERNE – Luc en Nathalie van Saffoxy Band stellen het goed in het Spaanse Catral - © Deschuyffeleer

Hoe zouden de flamboyante Luc Marcelis, tot eind vorig jaar zowel welbekend in Herne als in Halle en omstreken, en zijn partner Nathalie Demol, de huidige exponenten van Saffoxy Band, het nu stellen in het Spaanse Catral? Ook voor hen was Covid-19 immers een rem op hun plannen om zich knusjes te nestelen aan de Costa Blanca. Dat Luc alsnog niets aan dynamisme heeft ingeboet blijkt uit zijn activiteiten en ervaringen aldaar. Toch hunkert hij ook nog altijd naar zijn Vlaamse heimat in de Zennevallei en in het Pajottenland zoals hij laat blijken in zijn verhaal.

Een doordachte beslissing

“Na onze veelbelovende doorstart van Saffoxy Band met mijn nieuwe partner Nathalie in ons thuisland was het met veel spijt in het hart dat wij de wel doordachte beslissing naar Spanje te verhuizen om gezondheidsredenen dienden te nemen. Zo startte voor ons een nieuw avontuur in Catral, een landelijke gemeente aan de zuidkant van Alicante. Aanvankelijk was het daarbij de bedoeling om de twee maanden terug voor een week naar Belgica over te komen om onze kids, kleinkinderen, familie en vrienden terug eens te kunnen opzoeken. Wij zouden daarbij allicht ook nog een aantal optredens kunnen combineren. Verder zou ook vakantie van onze kids richting Casa Catral geregeld ingepland worden.

Catral valt onder de regio Valencia en telt nagenoeg 8700 inwoners op een oppervlakte van 20 km². Wij vonden er een leuke nieuwe stek in het rustige gehucht Ermita de Santa Agueda in het oude Catral net naast het natuurpark El Fondo en kort bij het oude kerkplein. De luchthaven van Alicante ligt op amper 25 minuten terwijl het strand met badplaatsen als La Marina, Santa Pola en Guardamar zich slechts op 15 minuten rijden bevindt. Catral is ook bekend voor zijn oude restanten van de Spaans geschiedenis met heel wat culturele en christelijke tradities. Het ligt ook tussen talrijke plantages van citrus-, olijf- en palmbomen evenals tussen uitgestrekte artisjok- en graanvelden.

Finca Casa Esperanza

Nathalie vertrok reeds begin juli 2019 en ik deed dan de navette met afwisselend drie weken Spanje en drie weken Belgica om dan, na enkele hectische en emotionele maanden met onder meer de verkoop van het huis in Herne en het uitkijken naar een warme nieuwe thuis voor onze dierentuin, mij definitief in december daar bij haar te voegen. In onze finca Casa Esperanza met grote tuin bouwden we dan stilaan ons paradijs verder uit en genoten wij er meer en meer van de wonderen van de natuur.

Wij waren net begonnen de plaatselijke mensen, hun gebruiken en uiteraard ook de Spaanse taal te ontdekken toen plots het coronavirus toesloeg. Vliegtuigtickets omboeken, geplande reis en optredens afzeggen, afspraken maken met het thuisfront om contacten te onderhouden,... Een mens wordt dan zeer creatief, inventief en meer bewust van de echte zin van het leven door momenten intenser te beleven zoals onder meer je eigen fruitsap maken van plukverse vruchten van de bomen, vijgen- en sinaasappeljam aanmaken en genieten van de olijven, de abrikozen en zelfs de granaatappelen, kortom alles wat de natuur te bieden heeft in Casa Esperaza.

Lockdown verandert alles

Op 7 maart werd dan noodgedwongen de volledige en uiterst strenge lockdown afgekondigd. Vooral in de grote steden Madrid en Barcelona waren de dagen daarvoor de waarschuwingen in de wind geslagen. Feesten, voetbalwedstrijden, festiviteiten evenals de wekelijkse uittochten naar hun tweede verblijven a la playa bleven tot dan doodgewoon doorgaan. Het resultaat was wel niet mis: de ziekenhuizen werden overspoeld, bij gebrek aan medische apparatuur en beschermkledij bleef de pandemie maar genadeloos toeslaan met heel schrijnende situaties tot gevolg, zorgcentra en weeshuizen konden nog amper over personeel beschikken, paniek alom, lijken in koelcontainers, … Door die lockdown zaten vele mensen dan daar als duiven opgesloten in de appartementsblokken met kleine vensters zonder balkon en met 3 à 4 kids. En dat waren de Spanjaarden wel niet gewoon. Zij leven immers 80% buiten. Kwam daarbij nog eens dat onder meer de Guardia Civil meedogenloos alles controleerde.

In Catral zelf hadden we wel geluk dat de ouderen nog zo lang als mogelijk in hun huizen wonen en door hun kinderen, familie en buren welwillend werden opgevangen. De regels waren wel drastisch. Wij mochten alleen buiten om naar de bank en de post te gaan alsook naar de kortst bijgelegen winkel. In iedere wagen mocht slechts één enkele persoon plaatsnemen. In de winkels mocht men slechts 30 minuten verblijven. Wanneer de lockdown na acht weken uiteindelijk toch wat werd versoepeld mochten we dan alleen buiten van 6u tot 10u en van 20u tot 23u. Na 23u mag nog steeds niemand buiten. Op 23 mei mochten we dan voor de eerste keer onze vrienden terugzien mits het behouden van de sociale veiligheidsafstand. Door het strikt toepassen en de discipline van de inwoners werd tot op heden in Catral slechts één enkel geval van besmetting vastgesteld.

Wijzelf konden ons nog tussen onze vier muren creatief bezighouden met het verder leegmaken van onze verhuisdozen, het inrichten van onze tuin, het ontdekken van de plaatselijke natuur en het renoveren van onze nieuwe gite en het zwembad totdat het materiaal op was. Wij zijn alleszins zeer dankbaar en prijzen ons zeer gelukkig dat we er ons op die manier konden doorspartelen. Schrijnend was wel dat in de grote steden en in de zorgcentra vele mensen hun dierbaren verloren. Misschien behoedde de plaatselijke patrones en beschermheilige Santa Agueda ons toch van alle onheil.

Hopelijk familie en vrienden terugzien in juli

Het is nu wel reikhalzend uitkijken naar het terugzien van onze kids, kleinkinderen, familie en vrienden en vooral ook van ons moeder die in het woonzorgcentrum De Ceder in Beersel verblijft. Zoals velen houden wij momenteel contact via telefoon-messenger whatsApp en video calls. Alleszins hopen wij iedereen heel snel in levende lijve terug te kunnen zien.”