HERNE – Hoog bezoek bij Samen bewegen voor Adem
Op uitnodiging van de plaatselijke vzw ‘Samen bewegen voor Adem’ mochten haar hoofdmannen Thierry Nerincx en Stefan Vanaudenhove evenals Peter Pirard, de voorzitter van de wielertoeristenclub Jong en Oud, twee bijzonder verdienstelijke sportkanjers in hun midden ontvangen. Adinda Vetsuypens is Belgisch kampioen in ultralopen en Dimi Mevensen is een gedreven ultraloper in spé. Beiden zijn naast sportlui in hart en nieren evenwel ook fel begaan met het onderzoek naar mucoviscidose. Om nu ook ‘Samen bewegen voor Adem’, de vereniging die zich in de streek mee inzet voor de strijd tegen mucoviscidose, een duwtje in de rug mee te geven zakten zij af naar Herne voor het lopen van een halve marathon.
Adinda Vetsuypens (38) woont in Zingem en is meter van de benefietactie Keulen-Zingem, een organisatie die zich onder het motto ‘Elke zucht telt’ inzet voor de strijd tegen mucoviscidose. Indien het coronavirus geen roet in het eten had gestrooid zou op 5 september de fietstocht van Keulen naar Zingem zijn doorgegaan. Hierbij had Adinda zich voorgenomen een deel van het traject mee lopend af te leggen en zich daarbij te laten sponsoren. In afwachting dat de happening in 2021 wel kan doorgaan bleef Adinda echter niet inactief. Kleinere corona-proof loopevenementen leidden tot nu tot het sprokkelen van zo’n 4000 euro ten voordele van de Mucovereniging. "Het ultralopen zelf geeft me een grote voldoening. Het gaat niet om hoe snel je loopt, maar om hoe ver en hoelang je loopt. Het is daarbij belangrijk dat je langzaam opbouwt en de grenzen van je lichaam goed in het oog houdt”. Adinda Vetsuypens werd in die discipline in februari laatstleden Belgisch kampioen. Over 100 km deed zij 9 uur en 2 minuten. Naast ultraloopster is Adinda beroepshalve godsdienstlerares en in een vorig leven werd zij ook nog gekroond als Miss Metal en daarmee duiken we in de wereld van strakke spijkerbroeken, bandshirts en zwaar versterkte elektrische gitaren.
Dimi Mevensen (34) uit Oosterzele is de man achter ‘Run for every muco 2020’. Hierbij engageerde hij zich begin dit jaar 3 km te lopen voor elke Belgische mucopatiënt. Zo wil hij een kleine 4000 km lopen doorheen het ganse land. Om dat doel te bereiken kwam Dimi thans een twintigtal kilometers afhaspelen in Herne. Met zijn sportieve en hartverwarmende uitdaging streeft hij er ook naar via sponsoring research naar mucoviscidose financieel te steunen. Zijn spaarvarkentje staat al op 2700 euro. “Mijn gesponsorde loopactie komt twee doelen ten goede. In eerste instantie is dit voor mij een motivatie om mij zo veel als mogelijk aan het lopen te houden. Mijn betrachting is immers als ultraloper in de voetsporen van Adinda Vetzypens te treden. Niet dat ik de titel van Belgisch kampioen viseer. Wel is het mijn betrachting over een vijftal jaar een behoorlijk resultaat te kunnen neerzetten. Op dit moment ben ik nog ver van het beoogde resultaat maar de wil is er alvast. Nu hopen dat de weg niet bezaaid is met al te veel hindernissen. Mijn tweede doelstelling is mijn steentje bijdragen aan het goede doel. Mijn keuze viel op mucoviscidose omdat één van mijn beste vrienden rechtstreeks te maken heeft met deze vreselijke ziekte. Om den brode is Dimi treinbegeleider met onregelmatige ploegendienst. “Dit heeft dan wel als voordeel dat ik vaak hetzij in de voormiddag, hetzij in de namiddag tijd kan vrijmaken voor mijn trainingen”.
Ongewone bikes
Op hun route doorheen Herne kregen beide bezoekers niet zo maar het gezelschap van Thierry Nerincx, Stefan Vanaudenhove en Peter Pirard. Voor de gelegenheid koos Thierry er voor het traject af te leggen met een éénwieler en Stefan deed dat met een hoge bi. Peter Pirard hield het bij een stadsfiets.
Het éénwieleren is in Herne nu toch al een vijftal jaar in opmars. Vorig jaar nog trokken een aanzienlijk aantal éénwielerliefhebbers naar de Vogezen om aldaar mee te doen aan het Climbing for Life-avontuur. Dit extreem uitdagend project was tevens de voorloper van de grote solidariteitsactie die door een werkgroep werd opgezet ten voordele van het plaatselijk muco-patiëntje Fenna Nerincx en de Mucovereniging.
Voor de gelegenheid koos Stefan Vanaudenhove voor een hoge bi als bijzonder rijtuig dat in het straatbeeld dan ook veel belangstelling genoot. Die fiets gaat ook door het leven met zijn Engelstalige naam pefnny-farthing. De twee verschillende wielen werden indertijd als het ware vergeleken met een grote munt, de penny, en een veel kleinere munt, de farthing. De fiets werd op de Wereldtentoonstelling van 1867 in Parijs voorgesteld. Zijn pedalen zijn vast aan het voorwiel bevestigd en hij heeft geen ketting. Om een redelijk verzet te verkrijgen moet het voorwiel dan ook groot zijn. De beenlengte van de berijder is daarbij de grens. Stefan: “De fiets is tamelijk labiel en met zijn 50 inch-voorwiel vrij moeilijk te berijden. Voor vrouwen, voor wie het in die tijd ongepast was om een broek te dragen, was de hoge bi onbruikbaar. Door de komst van de fietsketting, waardoor de trapas en het wiel niet meer dezelfde snelheid hoefden te hebben, werd een kleiner wiel en een veiligere fiets wel mogelijk.
Mucoviscidose – Mucovereniging
Een kleine 1300 Belgen kampen met mucoviscidose of taaislijmziekte, de meest voorkomende levensbedreigende erfelijke ziekte in ons land. Muco is vandaag nog ongeneeslijk, maar experts beweren dat een doorbraak er zit aan te komen. Dat moet de patiënten over enkele jaren het vooruitzicht geven op een betere levenskwaliteit en een langere levensverwachting. Maar koken kost geld. De Mucovereniging, die niet teert op overheidssteun, zet zich in enerzijds door steun te bieden aan de patiënten en hun families en anderzijds door onderzoek dat telkens dichter bij genezing brengt te ruggensteunen. Sinds kort kunnen ouders in Vlaanderen hun pasgeboren baby laten screenen op muco. Op die manier is het afgelopen jaar bij twaalf baby’s muco vastgesteld, meestal nog voor ze symptomen van de ziekte hadden. Dat is belangrijk voor hun behandeling en levensverwachting.
