HERFELINGEN – Een serenade voor de jarige erevoorzitter Willy Vandenschrieck
Het was een bewogen week voor de Koninklijke Fanfare De Ware Broeders van Herfelingen. Tijdens het weekend een vierdaags eetfestijn en amper vier dagen later een jarige erevoorzitter! En niet zomaar een verjaardag. Erevoorzitter Willy Vandenschrieck mocht vandaag vrijdag 15 september 80 kaarsjes uitblazen. Zoals het de Herfelingse Koninklijke Fanfare betaamt wisten de muzikanten dan ook Willy, zijn huisgenoten en de buurt van de Barakkenbergstraat 14 te verrassen en te charmeren met een avondserenade van de bovenste plank. En vermits ‘voor wat, hoort wat’ en ook bij een verjaardag bubbels horen had Patrick De Vos een bestelwagen uitgebouwd tot een mobiele toog. Als presentje werd de jarige erevoorzitter een waardebon overhandigd te verzilveren in ‘de Cardinael’ in Mark, het restaurant van ‘Ware Broeder’ Ilse Huyghens.
‘De’ stuwende kracht
Als geen ander weet erevoorzitter Willy Vandenschrieck wat er geleefd heeft en nog steeds leeft bij De Ware Broeders: “Al vanaf mijn kinderjaren, en dat is nu toch ook al 65 jaar geleden, ben ik betrokken bij het wel en wee van de Ware Broeders. Mijn vader Maurice was eerst jarenlang bestuurslid en daarna erevoorzitter en zodoende werd de fanfaremuziek mij met de paplepel ingegeven. Als jonge scholier was het vooral meester Jerome (Vanden Bosche) die mij, en nog een paar medescholieren, voor en na schooltijd wegwijs maakte in de notenleer. De trompet was mijn eerste instrument. Pas na mijn internaatperiode werd ik een volwaardige Ware Broeder en ruilde ik de trompet in voor de saxofoon. Zo werd ik de eerste sax-speler in het gezelschap. In die zin bleef ik spelend lid tot in 1992 om dan het erevoorzitterschap van mijn inmiddels overleden vader Maurice over te nemen. Vandaag ben ik maar al te fier dat ook mijn kleindochter Eline een ‘Ware Broeder’ is geworden”.
Ook op zijn tachtigste is erevoorzitter Willy Vandenschrieck nog steeds ‘de’ stuwende kracht die er voor zorgt dat ‘zijn’ fanfare haar originele doelstellingen nakomt: “Zowel de vereniging als de muziekkunst eer aandoen en de leden zich te midden van hun muziek goed te laten voelen”. Verder maakt hij er ook een erezaak van mee het landelijke, het authentieke en de dorpsdimensie van De Ware Broeders te vrijwaren en, zoals geen andere, ook financieel bij te passen waar en indien nodig.
Gezien de achting, het ontzag en het respect dat de spelers ten aanzien van Willy betonen lijkt het er op dat hij de titel van erevoorzitter met nog meer dan uitmuntendheid waardig is. ‘Ad multos annos’ (nog vele jaren) waren dan ook geen losse flodders maar van iedereen de welgemeende wens.
