Via het project Zennevallei Hergist levert BEERSEL nog een bijkomende bijdrage voor de Drankstoemper

Ter gelegenheid van de 175ste verjaardag van de jaarmarkt liet het jaarmarktcomité een typisch Dworps kunstwerk plaatsen aan het Kerkplein, nl. ‘De Drankstoemper’. Het prachtig bronzen kunstwerk van Kunstenaar Maarten Ceulemans, dat de bijnaam van de Dworpenaren voorstelt, staat nu al bijna een jaar te pronken vóór de kerk van Dworp.

Een druk bijgewoonde benefietavond en een heuse collecte bij de Dworpenaren, de gemeente en sympathiserende ondernemers zorgden voor het gros van de centen. Het was hartverwarmend om te zien hoeveel dorpsgenoten reageerden op de oproep. Het bewijst hoe sterk de lokale verbondenheid en hoe groot de dorpstrots nog is in Dworp. Dat de financiering voornamelijk uit Dworp zelf komt, maakt dat het ook echt een beeld is van de Dworpenaren voor de Dworpenaren.

Elsie De Greef, schepen van erfgoed en cultuur: “Van de voorzitter van het jaarmarktcomité hoorden we dat het volledige bedrag voor het kunstwerk niet was rondgehaald en daarom leverde de gemeente Beersel naast de reeds verleende subsidies nog eens bijkomend een toelage van 4000 euro met middelen uit het project ‘Lambiekland’- Zennevallei Hergist’, dat gesteund werd door het Vlaamse Randfonds. Ik ben blij dat ze nu ook een plaatje hebben toegevoegd met uitleg over het beeld, want niet iedereen kent het verhaal van de Drankstoemper. Dus als je de geschiedenis nog niet weet, kan je vanaf nu de QR-code scannen.”

De naam Drankstoemper dateert van het einde van de 19e eeuw. Want hoewel velen denken dat de naam verwijst naar het duchtige drankverbruik van de Dworpenaren is de waarheid een tikkeltje genuanceerder. “Vele Dworpenaren kochten destijds op de jaarmarkt steevast een biggetje. De gemeentelijk archivaris vond afschriften terug die aantonen dat er meer dan 300 varkens werden verkocht op de jaarmarkt. Men voederde de dieren met een papje van groenafval, onbruikbare veldvruchten en het wort van de vele lambiekbrouwers uit de buurt. Dit goedje werd vervolgens gekookt en daarna met een houten stamper fijn ‘gestoempt’. Het leverde een armoedige weeë geur op in de omgeving van hun schamele huisjes. Door de naburige dorpen werden de Dworpenaren daarom spottend de ‘Drankstoempers’ genoemd, inmiddels is deze spotnaam echter een klinkende geuzennaam geworden.