IN HET VIZIER - Als een vis in het water... met Patrick De Becker

IN HET VIZIER - 'Als een vis in het water...' met Patrick De Becker

Onze nieuwe rubriek ‘In het Vizier’ biedt voortaan ook merkwaardige personen en bijzondere activiteiten met enige binding met het Pajottenland een forum om hun bijzonder doen en laten aan een breed publiek voor te stellen. De reeks opent met een bijdrage van Dilbekenaar Patrick De Becker over diepzeeduiken. Duikkledij goed gefit? Voldoende zuurstof? Duikbril op? Ploeps, hier duiken wij Patrick in het zilte nat achterna…

Als een vis in het water …

De ene fietst, de andere tuiniert en nog een is hobbykok. Ik zoek het onder water. Met ruim 360 miljoen km² wateroppervlak is er plaats zat.

Ik herinner mij goed dat thuis elk gesprek stilviel wanneer de avonturen van Kapitein Cousteau zaliger werden uitgezonden. Twaalf hoog droomde ik weg naar woeste zeeën, tropische eilanden en stuurde ik mijn duikboot tussen haaien en potvissen. Ik was een woeste zeevaarder en de diepzee had geen geheimen voor mij. Het liep wat anders en … admiraal werd ik nooit.

Zowat acht jaar terug werd het huis te groot en met een duikschool in het gemeentelijk zwembad kwam een oude jongensdroom weer piepen: ik zou leren duiken. ’t Was niet altijd even makkelijk, maar 600 duiken later heb ik er nog geen moment spijt van gehad, wel integendeel.

Als duiker kan je een heel nieuwe wereld betreden. Een omgeving waar je te gast bent en mag genieten van wat je aangereikt wordt. Er is zoveel moois onder water. Niet enkel is de stilte er oorverdovend, ook het planten- en dierenleven is er heel anders. Kleurrijk design dat zijn gelijke niet heeft en niet enger of gemener is dan het leven boven water. Met wat geduld zie je een zeeanemoon die meelift op de rug van een kreeft, een zeehond die aan je duikbril knabbelt of als het meezit een dolfijn die met zijn nieuwsgierigheid geen blijf weet.

Ik vergelijk de duiksport graag met valschermspringen of zeilvliegen. Je zweeft zowat door het water, los van alles. Bovendien is het een heel veelzijdige sport: het materiaal moet zorgvuldig onderhouden worden, de conditie moet in orde zijn, de parate kennis van onderwaterbiologie voortdurend bijgewerkt, de meteo op de voet gevolgd en zoveel meer. Er komt inderdaad wat voorbereiding en studiewerk bij kijken. Hiervoor krijg je dan zoveel terug en zie je nog iets van de wereld.

Heel toegankelijk

De duiksport is de laatste paar jaar heel toegankelijk geworden. Dit brengt met zich mee dat velen in de verleiding komen om op vakantie hun eerste duikervaring op te doen. Daar is niets mis mee en het is vaak de aanzet om ook in onze contreien te duiken. Een aanvullende opleiding in een erkende duikschool is dan wel van (levens-)belang. (www.duiken.be)

Waar wel even over moet nagedacht worden is de kostprijs. Duiken is niet goedkoop. Maar na aanschaf van de basisuitrusting (± 500 euro) kan het overige materiaal in de meeste duikscholen worden gehuurd. Pas als de microbe er goed in zit kan uitgekeken worden naar nieuwe spullen. De rekening tikt dan wel snel aan.

Duikreizen daarentegen zijn er voor elk budget. Voor een habbekrats boek je een week all-in naar Egypte, Soedan of Zuid-Ierland. Toch hoeven we het niet altijd ver te zoeken. Ons land is rijk aan zand- en steengroeven zoals Lessen waar gedoken kan worden; het prachtige Zeeland met het Nationaal Park Oosterschelde ligt net over de grens en onze Noordzee is een steenworp ver. Gelegenheid genoeg om kopje onder te gaan.

Wat met de risico’s? Die zijn er en moeten worden ingeschat en afgewogen. Duiken doe je met verstand en nooit alleen. Elke duik wordt grondig voorbereid onder het motto “Plan je duik en duik je plan”. Ook hier bewijst een erkende opleiding zijn nut. Improviseren is om moeilijkheden vragen.

Duiken is een heel mooie sport. Niet enkel kom je onder water jezelf tegen, maar ook krijg je oog voor het broze evenwicht in de natuur dat zo vaak wordt verstoord. Ik heb er alvast een stuk van mijn hart aan verloren en sinds kort waag ik mij aan wat prille onderwaterfotografie. Ook leuk! Een zongerimpelde duikgids in het verre Komodo zei me ooit: “Just take pictures down there and leave nothing but bubbles.” En gelijk had hij.

Wie meer wil horen of lezen, geeft maar een seintje op padraigh.de.becker@gmail.com. Altijd welkom.