IN HET VIZIER – Schrijver/dichter Wies borre is een bezige bij
IN HET VIZIER – Schrijver/dichter Wies borre is een bezige bij
Wies borre een schrijver uit het Pajottenland
We hadden een afspraak vastgelegd voor een gesprek met de Pajotse schrijver/dichter Wies borre en vallen bij hem binnen in volle druivenoogst. De gepensioneerde zestiger uit Liedekerke is namelijk ook een heuse wijnbouwer die in zijn tuin een kleine wijngaard cultiveert. Wanneer we er op een mooie nazomerdag aankomen, laat hij de snoeischaar vallen om ons te verwelkomen en te trakteren op één van zijn zelf gemaakte dranken. Tijd dus om hem even aan u voor te stellen:
Wie is hij en wat doet hij?
Eigenlijk heet de man, die geboren en getogen is in Liedekerke, Aloïs Van den Borre. Wies borre is zijn pseudoniem. Hij volgde de latijn-griekse humaniora in IKSO-Denderleeuw en koos daarna voor de verzorgingssector. Hij studeerde af als psychiatrisch verpleegkundige aan de Gentse hogeschool en nam gedurende vele jaren de leiding op zich van een centrum voor alcoholisten en toxicomanen in het universitair Brugmannziekenhuis van Brussel, waar hij het laatste deel van zijn loopbaan in het beleidskader werd opgenomen.
Eigenlijk heet de man, die geboren en getogen is in Liedekerke, Aloïs Van den Borre. Wies borre is zijn pseudoniem. Hij volgde de latijn-griekse humaniora in IKSO-Denderleeuw en koos daarna voor de verzorgingssector. Hij studeerde af als psychiatrisch verpleegkundige aan de Gentse hogeschool en nam gedurende vele jaren de leiding op zich van een centrum voor alcoholisten en toxicomanen in het universitair Brugmannziekenhuis van Brussel, waar hij het laatste deel van zijn loopbaan in het beleidskader werd opgenomen.
Hij is honkvast, gehecht aan zijn geboortegrond en woont al gans zijn leven in hetzelfde dorp, waar hij trouwde met de kunstschilderes Marie-Jeanne De Petter. Samen hebben ze twee zonen en drie kleinzonen. ‘Mijn verleden en toekomst,’ zoals hij het zelf formuleert.
Wies is een beetje een eigenheimer, een denker die verknocht is aan het Pajottenland, een uiterst gevoelig man die er van houdt de dingen op zijn eigen manier te benoemen en vorm te geven. Hij is erg creatief met handen en geest en maakt glasramen in lood, monteert bewegende beelden tot echte speelfilms, tovert druiven om tot delicatessen en boetseert woorden tot gedichten en romans. Creëren zit hem in de genen en samen met zijn vrouw, die heel wat schilderijententoonstellingen op haar actief heeft, toeft hij graag in de wereld van de kunst.
Schrijver
Sinds jaar en dag is hij bezig met literatuur (zijn zonen en schoondochters zijn licentiaat in de Germaanse filologie) en lezen is voor hem een dagelijks tijdverdrijf, maar ook zelf zijn ideeën op papier zetten, boeit hem. Hij schreef sinds lang kortverhalen, essays, verhandelingen, gedichten en scenario’s voor speelfilms, maar alles bleef veilig in de schuif. ’t Is pas na zijn opruststelling dat hij is beginnen publiceren… en hoe!
Schrijven is een passie geworden waarbij zijn fantasie niet lijkt in te tomen. De Liedekerkse laatbloeier haalde ondertussen meer dan eens de krantenkoppen, stond in de spotlights van verschillende tv-zenders, won één van de drie hoofdprijzen van de schrijfwedstrijd voor ‘Talent writers’ en sleepte ook de Cultuurprijs voor literatuur 2012 in de wacht.
Hij pakte uit met een heuse trilogie die heel wat bijval oogstte en waarvan dit najaar het derde deel verschijnt. We stellen zijn werk even aan u voor:
Dood van een Koningin
( deel één, Thriller 456 blz., nov. 2011, ISBN: 97890-8570-923-7 )
Een controversiële thriller waarin sterke machten ageren in een obscuur milieu. Een aanklacht tegen verdoken invloeden van Kerk, Hof en Staat in een rottig België waar corruptie en misdaad hand in hand gaan. De lezer balanceert voortdurend tussen heden en verleden. Een mix van fictie en waargebeurde feiten, waarbij de diefstal van de Rechtvaardige Rechters uit de Sint-Baafskathedraal van Gent een cruciale rol speelt. Het verdwenen paneel van het Lam Gods wordt opnieuw actueel en vormt in het boek de basis voor politieke, sociale en culturele wantoestanden, en… voor niet aflatende spanning.
Tijd om te Sterven
( deel twee, Thriller 449 blz., nov. 2012, ISBN: 97894-6203-140-1 )
Het leven van Jo Middleton neemt een andere wending wanneer hij plots eigenaar wordt van een groot fortuin. Een ontstellend verhaal over het wel en wee van de onfortuinlijke hoofdfiguur die in het eerste deel van de trilogie maar op het nippertje aan de dood ontsnapte en nu geconfronteerd wordt met onrecht en menselijk leed. De spanning is nooit ver weg. Corruptie en maffiapraktijken doorkruisen zijn leefwereld wanneer een mysterieus iemand jacht op hem maakt. Het boek verhaalt zijn belevenissen en laat u ontdekken of en hoe hij zich uit de benarde situaties zal weten te redden. Een succesverhaal dat de lezer tot de laatste letter boeit.
Gruwel van de Nacht
( deel drie, 351 blz., publicatie dec. 2013 )
Dit is het sluitstuk van de Middleton-trilogie, waarbij de kasteelman opnieuw met gruwelijke toestanden wordt geconfronteerd. Wie gedacht had dat hij eindelijk van alle narigheid zou zijn verlost, komt bedrogen uit. Na de beproevingen die hem al te beurt vielen, volgt nu dé ultieme uitdaging: overleven in de hel van de nacht. Malafide mensen uit zijn omgeving ruiken geld en zijn niet meer tegen te houden. Figuren uit het maatschappelijk bestel die belust zijn op macht en daarbij niets of niemand ontzien. Ze hebben het op zijn leven gemunt en of hij het in de gegeven omstandigheden zal redden, is zeer de vraag.
Een bloedstollende thriller waarin de lezer wordt meegezogen naar een einde dat voor de onfortuinlijke hoofdfiguur wel eens faliekant verkeerd zou kunnen aflopen.Het boek wordt op 13 december om 19.30u in De Warande te Liedekerke aan pers en publiek voorgesteld.
Wies borre schrijft gemakkelijk en vertelt ook vrij vlot over inhoud en achtergrond van zijn verhalen waar realiteit nogal eens met fictie wordt vermengd. Hij vindt het een plezier, soms zelfs een bevrijding, om zijn diepste gevoelens op papier te zetten en zijn kijk op mens en maatschappij te verwoorden. Zijn beschrijvingen en metaforen zijn scherp en levensecht, met veel aandacht voor detail en menselijke warmte. De plot steeds goed uitgewerkt en gebaseerd op veel opzoekingswerk.
Momenteel schrijft hij aan een psychologische roman waarin hij dieper doordringt in de menselijke ziel. Hij brengt er zijn personages waarheidsgetrouw en in hun meest kwetsbare vorm ten tonele, waarbij hij een analyse maakt van de menselijke gedragingen. Iets wat hem beroepshalve nog altijd nauw aan het hart ligt.
Wies hoopt hiermee heel wat lezers te kunnen beroeren. Over de inhoud wil hij voorlopig nog niets kwijt. Hij denkt eraan het werk in 2014 te kunnen publiceren.
Dichter
De schrijver is een bezige bij. In 2012 pakte hij uit met een eerste dichtbundel waarin hij vertelt over zijn emoties, zijn vreugde en verdriet, maar ook over zijn vrees om op een dag van dit wereldse afscheid te moeten nemen. Met zinnen en verzen wandelt hij door zijn gedachten- en gevoelswereld. Hij vertelt over evolutiefenomenen die hij als van voorbijgaande aard beschouwt. Gevoelig, romantisch, met een visie op oorsprong en bestemming. Zijn emoties spelen hem daarbij parten, maken hem humeurig, kwaad en soms depressief, maar ook hoopvol en gelukkig. Als dichter geeft hij zichzelf bloot en schuwt daarbij de confrontatie met de lezer niet. Het Pajottenland is zijn thuishaven, daar is alles begonnen en daar wil hij eindigen. Zijn geest blijft op zoek naar antwoorden over de zin van de kosmos, over alles wat er tussen zon en aarde plaatsvindt (vandaar de titel), om zich uiteindelijk te kunnen verzoenen met het onontkoombare einde.
Emoties tussen Zon en Aarde
( dichtbundel, aug. 2012, ISBN: 978-94-6203-029-9 )
Uit de bundel: (triestheid)
Ik zal de zon zien schijnen
wanneer de bladeren vallen in geel,
bruin en rood, wanneer de aarde dooft
en krimpt en kou lijdt, wanneer
over haar bast het zoute water schuift
dat verzwelgt en op- en aftrekt
Dan zal ik weten dat het einde nadert,
dat ik klaar moet zijn voor de synergie
van leven en dood, voor de invulling van
de avond, die valt
Met een licht beneveld hoofd nemen we afscheid van de woordkunstenaar. Blij van hem te hebben leren kennen en gretig om in zijn verhalen en boeken binnen te dringen.
Wij zullen zeker nog van hem horen.
Zoeken
Meer Nieuws
Marc Sluys | 23 nov 2024
Marc Colpaert | 15 nov 2024
Marc Colpaert | 14 nov 2024
Marc Sluys | 08 nov 2024
Marc Sluys | 08 nov 2024
Commerciële partners, advertenties en vacatures
Marc Colpaert | 08 nov 2024
Marc Colpaert | 07 nov 2024
Marc Colpaert | 07 nov 2024
Marc Colpaert | 05 nov 2024
Marc Colpaert | 05 nov 2024
Marc Sluys | 29 okt 2024
Marc Colpaert | 28 okt 2024
Marc Colpaert | 25 okt 2024
Marc Colpaert | 24 okt 2024
Marc Colpaert | 22 okt 2024
Marc Colpaert | 13 okt 2024
Marc Sluys | 11 okt 2024
Marc Colpaert/Marc Sluys | 10 okt 2024