HERNE/EDINGEN – Evert Vandenberghe staat borg voor een niet alledaagse tentoonstelling in een niet alledaags kader
Liesbeth Vandormael uit Sint-Pieters-Kapelle is - in samenwerking met le Cercle Royal Archéologique d’Enghien, de Memorial Karel van Arenberg, de afdeling Land van Edingen van de Orde van den Prince en de stichting Zannekin - de initiatiefneemster van en de stuwende kracht achter de tentoonstelling 'Carte Blanche’. De expositie is het resultaat van een toevallige ontmoeting met gastexposant Evert Vandenberghe. ‘Carte Blanche’ laat het licht schijnen over de kunstzinnige realisaties van een niet alledaagse kunstenaar. ‘Het licht schijnen’ dient wel met een korrel zout te worden genomen want de lokalen van de Augustijnen zijn op gebied van belichting geen uitblinker. De tentoonstelling ‘Carte Blanche’ in het Augustijnenklooster loopt nog tot 1 oktober.
Carte Blanche is te bezichtigen alle zaterdagen en zondagen telkens van 10u tot 18u. Naast de werken van de kunstenaar is deze expo met tekeningen, schetsen en sculpturen meteen ook een unieke kans het Augustijnenklooster dat anders niet toegankelijk is voor publiek, te bezoeken. Het Augustijnenklooster is gelegen in de Augustijnenstraat, een straat met éénrichtingsverkeer vanuit de Montgomerystraat.
De kunstenaar
Evert Vandenberghe is een architect met meer dan 18 jaar ervaring in 3D. Jarenlang was hij werkzaam als freelance architectonisch illustrator en was hij ook een medeoprichter van vooruitstrevend bedrijf gespecialiseerd in high-end 3D-architectuurvisualisaties. Hij werkte er als art director en workflow designer en was verantwoordelijk voor de implementatie van technieken en applicaties om een hoge productiesnelheid te bereiken met een uitstekende visuele kwaliteit. Tot zes jaar geleden bracht Evert achttien uur per dag door op kantoor. Op een dag brak de veer. Hij kreeg een ernstige burn-out en verloor niet enkel zijn zaak en zijn hele hebben en houden. Erger nog, hij kon zelfs zijn handen niet meer gebruiken. Hij leeft nu als kunstenaar van een kleine uitkering en werkt aan zijn herstel. In dat herstel stond vooraan op de lijst het terugvinden van de functionaliteit van zijn handen. Geen sinecure als men het geld voor een kinébehandeling niet heeft. Maar dankzij de volle inzet op tekeningen en schetsen maken kwam ook een eind aan die vergevorderde rigiditeit. Met zijn twee paarden woont, leeft en werkt Evert Vandenberghe nu in Nazareth.
In haar inleiding bij de vernissage beklemtoonde Liesbeth de opbouw van de kunstwerken in lagen, waarbij Evert ook zijn architecturale kennis aansprak. Ook stond zij even stil bij het angstvallig gevoel dat de kunstenaar telkenmale moet beleven bij het loslaten van zijn kunstwerken op de wereld met de hoop dat de eigen verwondering naar juiste waarde wordt aangevoeld. Ook de keuze van de titel ‘Carte Blanche’ is de vertaling van het gevoel van de kunstenaar bij iedere lege canvas die wacht op kleur en vraagt om gevuld te worden. “Ik probeer naar kunst te kijken vanuit een ander perspectief, vanuit een ander gevoel, met een andere blik en ik nodig ook u, beste bezoeker, uit dat ook te doen”.
De Augustijnensite
Naast haar dank aan kunstenaar Evert Vandenberghe ging haar erkentelijkheid eveneens uit naar Marc Labeeuw, de eigenaar van de site, om mee de sprong voor deze expo te wagen en de Augustijnensite hiervoor ter beschikking te stellen. Een dankwoord ging ook naar Marc Vanderstichelen als voorzitter van de Cercle Archéologique Royale d’Enghien voor het bekostigen van het drukwerk en mee te denken over zoveel meer. Ten slotte was er ook een dikke merci voor de gulle gift en de steun van de afdeling Land van Edingen van de Orde van den Prince en van de stichting Zannekin.
Het was Marc Vanderstichelen die de bezoekers toelichting verschafte over de werking van de Cercle en over de Augustijnensite met zijn kapel en zijn klooster. De origine van dit historisch gebouw gaat terug naar het begin van de 17de eeuw. In 1825 verlieten de Augustijnen het gebouw. In 1887 deden de Jezuïeten er hun entrée en verbleven er tot in 1957. Nadien kwam de site op de immobiliënmarkt terecht. De kapel werd ontwijd en gans de site wacht al vele decennia op een gepaste invulling.
