DILBEEK installeert zuster Lutgardis als tweede ereburger
Sinds zondagvoormiddag 7 december 2008 heeft eerste ereburger Jacky Duyck een compagnon de route: zuster Lutgardis Craeynest. De 70-jarige religieuze uit Marke bij Kortrijk werd op het gemeentehuis van Dilbeek plechtig geïnstalleerd als tweede ereburger van Dilbeek. De trouwzaal zat afgeladen vol met het schepencollege, de collega’s, familie en vrienden van de nieuwe Dilbeekse ereburger.
In korte maar krachtige toespraken maakten schepen van Cultuur Willy Segers, burgemeester Stefaan Platteau en Zuster Provinciaal Thérèse Angelet duidelijk waarom het ereburgerschap voor zuster Lutgardis Craeynest meer dan een terechte waardering is voor haar inzet voor de gemeenschap.
De prachtige voordracht van Brigiet Tyteca (echtgenote van Jacky Duyck) van een fragment uit het boek ,,Liefde’’ van Simon Vinkenoog, zo uit het hoofd en met veel emotie, lokte een langdurig applaus uit. Daarna volgde nog een poëtische ode van Flor Gins aan de Zuster. De fanfare ,,De Vrije Belgen’’ uit Sint-Martens-Bodegem tilde met haar muzikale intermezzi deze viering mee op een zeer hoog niveau. Zuster Lutgardis Craeynest plaatste zelf het orgelpunt met een kort, maar gemeend dankwoord.
Willy Segers
Als eerste spreker kwam schepen van Cultuur Willy Segers voor de microfoon. Hij verduidelijkte de bedoeling en aanduiding van deze titel. Het ereburgerschap wordt toegekend als hoogste blijk van waardering, genegenheid en dankbaarheid aan natuurlijke personen die zich ten opzichte van de gemeente en de Dilbeekse gemeenschap op zeer uitzonderlijke, baanbrekende en langdurige wijze verdienstelijk maken of hebben gemaakt.
Het ereburgerschap is uniek omdat de toekenning is gebaseerd op persoonsgebonden, uitzonderlijke prestaties, inspanningen van zeer uitzonderlijke aard of prestaties op basis van bijzondere talenten. De prestaties hebben een invloed op de samenleving, hebben een verstrekkende betekenis of kenmerken zich vanwege de internationale uitstraling die zij bevatten.
Schepen Willy Segers: ,,Het was onze burgemeester Stefaan Platteau die met het voorstel naar het College kwam om Zuster Lutgardis voor te dragen op basis van deze criteria. Daar werd het unaniem goedgekeurd om voorgelegd te worden aan het oordeel van de Dilbeekse gemeenteraad. En op de gemeenteraad van 9 september 2008 was het dan zover : met unanieme eensgezindheid werd aan Eerwaarde Zuster Lutgardis Craeynest de titel van ereburger van Dilbeek toegekend. Zuster Lutgardis was voorzitster van de Unie van Europese verenigingen van Hoge Oversten, een organisatie die 400.000 religieuzen uit heel Europa vertegenwoordigt. Door haar inzet, haar jarenlange ervaring met het onderwijs en de opvang van jongeren heeft ze invloed uitgeoefend op de Dilbeekse samenleving en kreeg haar werk een internationale uitstraling. Graag wou ik alvast nog als schepen voor de Dilbeekse jeugd, en mede namens mijn collega van Onderwijs, Georges De Vlieger - die zich vandaag helaas moest laten verontschuldigen - ook even de volgende aard van verdienste in het licht stellen. Zij straalt immers niet enkel af op zuster Lutgardis, maar tegelijk op al haar medezusters van de zusters van Don Bosco, hier in Dilbeek en elders. We stellen vandaag immers niet enkel de verdiensten van één persoon in het daglicht, maar ook van een hele leefgemeenschap die dezelfde inzet en belangen deelt.
In 1872 ontstond de zustercongregatie, de Dochters van Maria Hulp. Don Bosco gaf hen de opdracht mee zich net als Maria een grondhouding van geloof, hoop en liefde eigen te maken en een hulp te zijn voor jonge meisjes. Tot op vandaag zijn de zusters wereldwijd actief. In Vlaanderen zijn deze zusters beter bekend als de zusters van Don Bosco en actief in scholen, kinderdagverblijven, Centra voor Kinderopvang en Gezinsondersteuning, speelpleinen, parochies, vrijwilligerswerken in derdewereldlanden, ... teveel om op te noemen.
In de pedagogische wereld is Don Bosco ongetwijfeld iemand met een bijzondere betekenis. Zijn uitstraling, zijn pedagogische gedrevenheid en aanpak, zijn gelovige inzet voor jongeren hebben hem tot een figuur van wereldformaat gemaakt. Het is precies ook diè specifieke en bijzondere beleving en inzet, soms verricht in niet altijd dankbare omstandigheden, die we met dit Ereburgerschap voor Zr Lutgardis in het licht willen stellen. De opvoeding van jongeren, het bijbrengen van normen, waarden, respect en dienstbaarheid is al eeuwenlang een bijzondere bekommernis van vele pedagogen.
Het hoeft niet gezegd dat in de huidige tijden waarin onze samenleving permanent onderhevig is aan globaliseren, digitaliseren en technoliseren, het handhaven en bijbrengen van die gewone, warme en menselijke normen en waarden aan onze hedendaagse jeugd en jongeren, een hele opdracht en uitdaging is. Al wie met de opvoeding of begeleiding van jongeren bezig is, kan dit bevestigen.
Burgemeester Platteau
Burgemeester Stefaan Platteau refereerde in zijn toespraak aan zijn voormalige professor Kluyskens. ,,In de jaren vijftig voorspelde hij drie pijlers voor Europa: 1) het Latijn, 2) het christendom en 3) het recht. Enkel met het eerste punt zat hij mis. Niet het Latijn, maar het Engels is de gemeenschappelijke Europese taal geworden. De christenheid is waarheid gebleken. Zuster Lutgardis draagt die christenheid uit. Met haar enorme pedagogische talenten, haar gedrevenheid, haar sterk innerlijk leven is zij de spiegel van Don Bosco. Zij organiseert, zij verzoent, ze bindt zoveel mensen samen in Europa dat wij er vanuit ons klein Dilbeek er even stil van worden. En dan te bedenken dat zij aanvankelijk aarzelde het ereburgerschap te aanvaarden. In onze contreien hebben we overigens nog sterke religieuze vrouwen gehad. De heilige Wivina in Groot-Bijgaarden, kwam weliswaar uit Frankrijk maar werkte haar hele leven hier in Dilbeek. En dan heb je nog Sint-Alena, die opkwam voor haar overtuiging en hier leefde rond dit kasteel. Iets verder, in het Zoniënwoud, hebben we dan de grote mysteca en dichteres Hadewych, die haar verbondenheid met haar schepper beschreef in de allermooiste dichtvorm. En dan hebben we nu zuster Lutgardis. Wat zij in Marke, in Bijgaarden, in Rome, in Leuven en in heel Vlaanderen heeft gepresteerd, zal ze ook presteren in Europa. Zuster Lutgardis, het ga je goed… Tenslotte wil ik er ook op wijzen dat de zuster na haar studies nog vijf jaar voor thuis werkte’’.
Levensloop
Zuster Lutgardis werd geboren in Kortrijk op 5 oktober 1938 , als derde van acht kinderen in een bakkersgezin gevestigd in Marke. Zij studeerde voor onderwijzeres in Tielt en heeft dan vijfjaar les gegeven in onze Don Boscoschool in Kortrijk op Sint-Anna.
Ze trad in bij de Zusters van Don Bosco op 9 september 1962 en deed haar eerste Professie op 5 augustus 1965.
Zr Lutgardis verbleef vijf jaar in Italië in Turijn en verkreeg daar haar laureaat pedagogie in 1970. Daarna, terug in het land, studeerde ze twee jaar licentiaat godsdienstwetenschappen en bekwam er haar diploma in 1972.
Binnen de Congregatie heeft zr Lutgardis heel wat beleidsopdrachten toevertrouwd gekregen. Van 1972 tot 1980 was ze novicemeesteres in Heverlee en verantwoordelijke voor de vorming van de jonge religieuzen. Intussen gaf ze les als leerkracht catechese en toegepaste psychologie.
In 1980 werd ze Provinciale Verantwoordelijke benoemd en bleef deze opdracht vervullen tot 1988. In die jaren verbleef ze in Groot-Bijgaarden. In 1988 jaar werd ze opnieuw novicemeesteres en vertrok naar Heverlee, waar ze ook leerkracht was in catechese en toegepaste psychologie tot in in 1994.
In augustus 1994 vertrok zr Lutgardis naar Rome, waar ze voor zes jaar de gemeenschapsverantwoordelijke was in onze Pontificale Faculteit voor Pedagogische Wetenschappen. Terug in ons land werd ze voor de tweede maal benoemd tot Provinciale Verantwoordelijke in Vlaanderen, en dit van 2000 tot 2008 . In die jaren woonde ze dus in Groot-Bijgaarden.
Reizen
Vanaf 2006 begon Zuster Lutgardis meer te reizen want in dat jaar werd ze verkozen als voorzitter van de URV, dit is de Unie van de Religieuzen in Vlaanderen, een opdracht die ze aanvaardde en waardoor ze dus ook in bredere kring, buiten onze Congregatie, dienstbaar werd.
Het was niet helemaal een verrassing wanneer ze in 2008 verkozen werd als Voorzitter van de UCESM : Union des conférences Européennes des Supérieurs Majeurs, aussi bien de la branche masculine comme féminine. Zr Lutgardis is dus Voorzitter van de Unie van alle mannelijke en vrouwelijke religieuzen in Europa. Wat maakt dat ze nu nog meer reist en vaak in andere Europese landen wordt gevraagd voor interviews en bijdragen in tijdschriften, conferenties en dergelijke.
