DILBEEK - Memisa viert 20-jarig bestaan in Westrand

Memisa, één van de grootste Belgische niet-gouvernementele organisatie (ngo), viert haar twintigste verjaardag met een tentoonstelling Kobika Ya Kongo in de straat van het cultureel centrum Westrand. Woensdagavond opende Memisa (Medische MIssieSAmenwerking) in aanwezigheid van burgemeester Stefaan Platteau, schepen van ontwikkelingssamenwerking Georges De Vliegher en ereburger Jacky Duyck deze informatieve en bijzondere tentoonstelling die nog te bezichtigen blijft tot 30 maart in Dilbeek. Deze tentoonstelling is de voorloper van het Afrika Filmfestival dat in april in Westrand loopt.

Memisa heeft een bijzondere band met Dilbeek, want de ngo heeft sinds 1992 haar hoofdzetel in Itterbeek. Van daaruit zet Memisa zich in voor een groot aantal kleinschalige gezondheidsprojecten in (vooral) Centraal-Afrika. Schepen van Ontwikkelingssamenwerking Georges De Vliegher belichtte in zijn toespraak de werking en het belang van Memisa. Hieronder volgt integraal de toespraak van schepen Georges De Vliegher:

,,Memisa bestaat 20 jaar… Dit is een viering en herdenking die op vele vlakken verschilt van de zovele vieringen die we, dank zij ons goed werkend verenigingsleven, in Dilbeek kennen. Memisa is één van de grootste Belgische medische ngo’s in Congo die in 35 hospitalen en in ongeveer 600 gezondheidscentra in het Congolese binnenland, dag na dag, medische zorgen verstrekt aan ongeveer vier miljoen mensen. In België zijn 21 medewerkers actief. Dit zegt duidelijk dat we hier vandaag niet zo maar een twintig jaar bestaan vieren.

Van een samenleving weten we dat ze samenhang vindt en dat die samenhang wordt gedragen door een zinproject. Als we dan weten dat ieder individueel zinproject wordt gevoed door de in onze samenleving overgedragen en in dialoog ontwikkelde beelden, overtuigingen en praktijken, dan hebben we met deze tentoonstelling “ Genezen in Congo: gisteren, vandaag en morgen” een zinproject dat gaat naar het hart van ieder rechtschapen mens.

Deze tentoonstelling is opgemaakt door Memisa in samenwerking met het Tropisch Instituut ( Antwerpen) en het Afrika Museum ( Tervuren ) en past in ons Afrika Filmfestival dat op zijn beurt georganiseerd is door de raad voor Internationale Samenwerking, de gemeentelijke sociale dienst Dilbeek, CC Westrand en het Afrika Filmfestival.

De beelden in deze tentoonstelling confronteren ons met ziekte en genezen in het Congo van vroeger en nu, maar het confronteert ons ook met het schril contrast van de vele mogelijkheden die wij hebben.

Het geeft aan hoe goed wij het hier hebben en hoe groot onze verantwoordelijkheid is ten opzichte van zij die het met zoveel minder middelen moeten doen. Als we dan nog weten dat er vanuit België moet gelobbyd worden met de overheid en andere instanties om toch die noodzakelijke en voor ons vanzelfsprekende kwalitatieve medische zorgen mogelijk te maken voor iedereen, ook voor de verstoten mensen in het Zuiden, dan maakt deze tentoonstelling ons ook duidelijk dat we gelukkig mogen zijn in dit werelddeel geboren te zijn.

Het geeft ook aan dat we als gemeente niet de mentaliteit mogen ontwikkelen van: ontwikkelingssamenwerking is ver van ons, hier zijn ook mensen met noden. Dit laatste is juist, maar een groot deel van de Afrikaanse bevolking kan niet rekenen op een sociaal opvangnet zoals bij ons. Bijgevolg moeten wij ook aan de mensen in Congo en de verstoten mensen in het Zuiden, blijvend steun verlenen door onze rijkdom een stukje te delen met mensen die moeten rondkomen met € 0,5 per dag. Deze tentoonstelling moet ons brengen tot het collectief bewustzijn dat we als Westerlingen meer moeten doen dan aan ons zelf en onze directe omgeving denken.

Geneesheren, verplegers en verpleegsters, medewerkers en vrijwilligers hier ter plaatse, maar ook hen die ons luilekker landje verlaten om zich een zekere tijd of levenslang in te zetten in moeilijke omstandigheden, niet altijd vrij van gevaar voor eigen leven en in moeilijk te bereiken gebieden, verdienen ons aller respect. Wij kennen hier een zorgzame samenleving met sterke en verantwoordelijke maatschappelijke kernen, en wanneer die zorgende kracht van de omgeving tekortschiet, treedt de zorgsector in werking. Dat sociale weefsel met zijn vele draden en zijn vele kleuren, dat soms sterk en soms rafelig is, ontbreken de mensen in het Zuiden. Of met andere woorden de samenleving van de verantwoordelijkheid, ontbreekt nog op zovele plaatsen in het arme Zuiden.

Medewerkers en vrijwilligers van Memisa, jullie opdracht is zwaar en leidt ongetwijfeld tot momenten van ontgoocheling en ontmoediging om diverse redenen, maar geef niet op. Jullie taak is nobel en noodzakelijk en zovelen in het arme Zuiden kijken uit naar de geneesmiddelen en het zo noodzakelijk medisch materiaal dat u telkens opnieuw aanlevert. Ik wens jullie heel veel sterkte, moed en doorzettingsvermogen in de mooi menselijke, maar moeilijke taak.

Zoals ik reeds eerder aangaf past deze tentoonstelling in ons Afrika Filmfestival. Van 8 tot en met 17 april worden er ’s avonds, en op verschillende plaatsen, films vertoond die stuk voor stuk een aanrader zijn. Voor de senioren en de scholen zijn er ook extra voorstellingen voorzien. Hier zijn folders beschikbaar en op onze website kan u ook de informatie verkrijgen. Op 27 april aanstaande organiseren wij onze solidariteitsmaaltijd in het Recreatiecentrum te Itterbeek van 11h30 tot 16 uur en dit ten voordele van Memisa’’. Tot daar de toespraak van Georges De Vliegher.

Meer info over Memisa op: www.memisa.be