GALMAARDEN - José en Marcel herstellen van zwaar ongeval
Na meer dan twee maanden ziekenhuis en revalidatie zijn José De Keyser en Marcel Doraene opnieuw in hun woning in de Vollezelestraat in Tollembeek. Een zwaar verkeersongeval veranderde hun leven, Marcel komt terug al eens buiten, zijn vrouw José moet nog minstens zes tot twaalf maanden revalideren.
In de ochtend van 8 maart reed José haar man naar zijn werk in Ninove, toen er plots een tegenligger frontaal op hen inreed. “ Ik zag de wagen op ons afkomen, maar het ging allemaal zo vlug, dat reageren niet meer mogelijk was“, sprak Marcel. De gevolgen waren zeer erg, vooral José moest enkele dagen vechten voor haar leven. “ Mijn bekken werden door de slag verbrijzeld, ik had een klaplong en mijn lever en milt waren gescheurd. Daarnaast had ik nog enkele gebroken ribben en was mijn voet gebroken”, aldus een nog steeds aangeslagen José. Vandaag na zeven operaties en met heel wat ijzeren platen in haar lichaam gaat het iets beter. “ De dokters vertelden mij dat ik door mijn gezonde lichaam - José was steeds een fervent wandelaarster bij wandelclub Pajottenland - ik hier vandaag nog ben”, vertelde José die het even moeilijk heeft.
Naast het vele wandelen zorgde José ook al jaren voor een kapel even verderop in hun straat. “ Het was burgemeester Pierre Deneyer die mij enkele jaren geleden vroeg om deze kapel netjes te houden., wat ik dan ook deed. Het zal nog vele maanden duren alvorens ik dat weer kan”, aldus José.
Ze hebben hun bed in de living moeten plaatsen, want naar boven gaan om te slapen zat er niet meer in. “ Mijn verwondingen waren een stuk minder erg - klaplong, ribben gebroken en borstbeen gescheurd - maar vandaag voel ik nog steeds de pijn als ik mij moet bukken”, sprak Marcel. Die wel al regelmatig eens naar buiten gaat.
De lijdensweg van José is nog niet ten einde, de dokters denken aan een herstelperiode van nog zes tot twaalf maanden. “ Door de vele metalen platen in mijn lichaam kan ik moeilijk lang in mijn rolstoel zitten, ik ben niet dik en ik voel die platen als ik zit, dat doet pijn, hopelijk moeten die niet allemaal in mijn lichaam blijven zitten“, hoopt José.
Drie maanden na het ongeval kijken José en Marcel toch enigszins hoopvol uit naar de toekomst. “ Wij hebben vooral mekaar nog - waarbij ze de hand van Marcel vastpakt - en dat is het allerbelangrijkste,” zegt José terwijl ze een traantje wegpinkt.
