VOLLEZELE - Ludovic Thollebeek dubbel gehuldigd
Ludovic Thollebeek(80) werd in de bloemetjes gezet omdat hij al 65 jaar spelend lid is van de Koninklijke fanfare De Hoop en er tevens 50 jaar voorzitter van is. In de zaal Belvedère in Vollezele werd hem een feestmaal aangeboden en kreeg hij enkele eretekens en een fotoboek over zijn 65 jaar bij de fanfare. Heel wat vrienden kwamen langs om hem te feliciteren. Over de toekomst van ‘zijn’ fanfare is hij niet zo positief.
Ludovic, de verver, is totaal geen onbekende in Vollezele en ver daarbuiten. Hij was schilder-behanger, had een verfwinkel in het centrum van Vollezele en was zelfs enkele jaren gemeenteraadslid in Galmaarden. Al vele jaren is hij tevens niet alleen spelend lid maar ook voorzitter van de Koninklijke fanfare De Hoop(gesticht in 1877) in Vollezele. Het was zijn vader Joseph, die al voor de Tweede Wereldoorlog actief was in deze fanfare. “Mijn vader vertelde me dat tijdens de oorlog onze instrumenten verborgen werden in het kasteel van Steenhaut, de baron was toen voorzitter van de fanfare. Spijtig genoeg stierf mijn vader op jonge leeftijd, maar twee dagen voor zijn plotse dood vroeg hij aan mijn vrouw Irma, dat ze er voor moest zorgen dat ik zeker de fanfare moest verder zetten als hij er niet meer was.” Ondertussen was Ludovic al sinds zijn vijftiende(1949) aangesloten bij de fanfare als trommelaar. Nadien speelde hij nog tal van instrumenten zoals saxofoon, bariton om de laatste jaren te kiezen voor de grote trom. Toen er in 1964 een nieuw bestuur voor de fanfare moest aangesteld worden werd hij dadelijk tot voorzitter gebombardeerd. “Ik kon het nogal goed uitleggen en ik had door mijn werkzaamheden al vroeg een wagen, wat dan ook gemakkelijk was om de instrumenten te vervoeren”, legt de voorzitter uit. Voor zijn lange loopbaan werd hij gehuldigd tijdens een Misviering in Vollezele, waar hij met zijn grote trommel, samen met een dertigtal muzikanten de Mis opluisterde. Nadien trok het hele gezelschap naar de feestzaal Belvedère voor een feestje. Ludovic kreeg een medaille voor verdienste van de provincie en nog eentje van de Vlamo. Daarnaast kreeg hij ‘een brevet van verdienste’ van de gemeente Galmaarden en een fotoboek over zijn loopbaan bij de fanfare van deze vereniging. In de vele toespraken werd Ludovic geprezen als voorzitter, maar ook als mens voor zijn doorzettingsvermogen. “De hele fanfare staat als één man achter onze voorzitter” verwoorde een lid van de fanfare het.
“In de beginjaren toen ik voorzitter was hadden wij naast de fanfare ook nog majorettes, maar dat is al lang verleden tijd”, lacht Ludovic. “De tijden veranderen zo erg, gelukkig dat wij nog een twintigtal leden hebben, waarvan de meeste zelfs niet meer van Vollezele zijn. Wij hebben door de jaren nochtans tal van jonge mensen naar de muziekschool in Galmaarden gestuurd, daarna kwamen ze enkele jaren terug naar de fanfare maar de meeste haakten al snel weer af. Wij hebben vandaag dan ook niet veel jonge leden meer, wat natuurlijk geen goede zaak is voor de toekomst.” De opvolging van vader op zoon was eventueel mogelijk geweest, maar is vandaag niet meer haalbaar. “Mijn zoon Luc studeerde ooit af als muzikant, maar woont vandaag meer den 100 km ver ergens in de Kempen, dus de kans dat hij ooit mijn taak overneemt als voorzitter is uitermate klein”, aldus Ludovic. Maar opgeven staat niet in zijn woordenboek, dus doet hij er zeker nog enkele jaren bij, als voorzitter en als spelend lid en daar werd nog eens op geklonken.
