Nieuwe wandelingen in HALLE
Sterke vrouwen in Halle
Heel wat vrouwen uit Halle hadden een bewonderenswaardige levensweg, doch weten we niet wat zij verwezenlijkt hebben. Daar willen Marie-Josée Peetroons en Mia Stoffels, twee gidsen van de Streekgidsen Pajottenland & Zennevallei, graag verandering in brengen. Ze werkten een vrouwenwandeling uit, waar ze de prestaties van de vrouwen die iets betekent hebben voor Halle onder de aandacht brengen.
Hoe zijn jullie op het idee gekomen om een wandeling over vrouwen uit te werken?
We hadden het gevoel dat er hier in Halle iets ontbrak. Halle heeft een rijke geschiedenis, maar we spreken nooit over wat vrouwen betekenden voor de stad. De Zwarte Madonna bijvoorbeeld werd door een vrouw Aleyde van Avesnes, gravin van Holland en Henegouwen, aan de stad Halle geschonken. Dankzij dat beeld is Halle groot geworden en een belangrijk bedevaartsoord. Anders was er nu van Halle misschien geen sprake meer! Bovendien zou de Zwarte Madonna de stad beschermd hebben toen deze werd belegerd, door de kanonskogels in haar mantel op te vangen. We kunnen dus wel stellen dat Halle letterlijk en figuurlijk zijn bestaan te danken heeft aan sterke vrouwen! En dat mag toch wel eens in de kijker worden gezet, vind je niet?
Waren er genoeg interessante vrouwen om iets over te vertellen?
Eerlijk, we hebben goed moeten zoeken en graven, niet omdat er hier geen belangrijke vrouwen waren, wel omdat hun leven niet gedocumenteerd werd. Ook in het straatbeeld vind je hen amper terug; er zijn geen standbeelden en er zijn amper straatnamen ter ere van een vrouw. De Zuster Bernardastraat is één van de uitzonderingen. Peter François, conservator in den AST, heeft ons goed op weg geholpen met foto’s en documentatie. Beetje bij beetje konden we een interessant programma samenstellen. Het leuke is dat we uiteindelijk een hele brede waaier aan vrouwen in beeld wisten te brengen: vrouwen uit verschillende tijden en uit verschillende invalshoeken, of het nu de religieuze, politieke, kunst of “entertainende” sector is, als je begrijpt wat we bedoelen...
Wat vonden jullie de meest inspirerende vrouw?
Marie-Josée: Voor mij is dat Alexandrine van Rey. Zij was de echtgenote van graaf Leonard Van Tassis, die een postkoetsbedrijf had. Het koppel had een hotel in Halle, waar ze dikwijls vertoefde om dicht bij de Zwarte Madonna te zijn. Toen ik dat las, dacht ik: “Wat een treezebees, wat een kwezel”. Maar na verder opzoekwerk bleek dat het toch wel een ferme madam was! Haar man stierf onverwacht vroeg en omdat haar zoon nog minderjarig was, nam zij het Europees bedrijf achttien jaar lang over. Ze slaagde er in om het netwerk verder uit te breiden en het bedrijf te versterken. Zelf de dag van vandaag heeft iedereen al van het postkoetsbedrijf gehoord, want waar de paarden graasden, staan nu de gebouwen van ‘Tour & Taxis’, die verwijzen naar de familienaam.
Mia: Ik zou Christine Schiepers kiezen. Christine had een winkel in de Basiliekstraat met garen en knopen. Ze zat mee in het verzet en vele neergeschoten Britse piloten doken bij haar onder. De Duitse geheime politie viel haar winkel binnen, maar kon gelukkig niets vinden. Door de bevoorrading van de Britse piloten werd ze arm, waardoor ze na de bevrijding een alcoholprobleem ontwikkelde en stierf. In 1953 werd ze vereerd met een ‘Ereteken van de Weerstand’.
Hoe kunnen liefhebbers de wandeling reserveren?
We lanceren de wandeling op zondag 10 november om 14u, omdat het 11 november vrouwendag is. Uiteraard zijn zowel vrouwen als mannen welkom. Vertrekken doen we aan de ingang van de Basiliek. Inschrijven is verplicht en kan via www.visithalle.be/halse-ontdekkingen. Na 10 november kunnen groepen de wandeling boeken via info@toerisme-pajottenland.be.
Project Superheld
Stad Halle is in gevaar en enkel échte superhelden kunnen de stad redden! Dankzij ‘Project Superheld’, leren kinderen tussen 6 en 10 jaar de historische gebouwen en de bekende figuren op een speelse manier kennen. Met een opdrachtenboekje, een superheldenmasker en plaktattoos, krijgen ze de opdracht de stad met gespaarde superkrachten te beschermen. Ook Kamil ‘Fietscamion’ (10 jaar), Linde ‘Bed Superheld’ (12 jaar), Mirte ‘Snoepjesheld’ (8 jaar), Flore ‘Super Flore’ (6 jaar) en mama Ellen Pouleyn gingen samen de uitdaging aan om de stad van een catastrofe te redden!
Wat hebben jullie allemaal moeten doen?
Kamil: We hebben een wandeling van 2km gedaan doorheen de stad en opdrachten moeten uitvoeren. Elke keer als we een opdracht wisten op te lossen, kregen we een superkracht.
En welke superkrachten hebben jullie allemaal gekregen?
Linde: Zweethanden! [verklaart zichzelf] We hebben er zelf een wedstrijdje van gemaakt. Kamil en Flore waren een team en moesten het opnemen tegen Mirte en ik. We moesten voor het eerst de antwoorden op de vragen zoeken, dus we hebben heel veel gelopen!
Mirte: Met de opdrachten hebben we spierkracht gekregen, superzintuigen en laserogen.
Wie heeft de wedstrijd gewonnen?
Linde: Niemand, want onze puntenverdeling was niet zo duidelijk.
Flore: Ja soms vonden we de antwoorden samen op hetzelfde moment, dus we zijn halverwege gestopt met punten geven. Kamil en ik hebben wel eerst het bierviltje en de evenementenkalender gevonden met de superzintuigenopdracht.
Wat vonden jullie de leukste opdracht?
Kamil: De 7 verschillen op het vlagje [het vaantje] zoeken.
Linde: Ik vond de superzintuigen de leukste opdracht. Je moest doorheen de wandeling van alles zien, horen en voelen. De oude stadsmuur hebben we niet gevonden, maar volgens mij bestaat die niet, anders had ik hem zeker gezien!
Flore: Ik vond het leuk om de waterspuwers aan de Basiliek te zoeken.
Mirte: Ik vond de opdracht met de kanonballen het leukste. Je mocht maar heel even naar de kanonballen kijken en moest dan raden hoeveel er lagen. Ik was er het dichtste bij.
Jullie wonen allemaal in Halle, hebben jullie nog iets nieuws bijgeleerd over de stad?
Linde: Dat je stil moet zijn in een kerk!
Kamil: Dat er gratis wandelingen bestaan. Dat wist ik niet en dat vind ik wel leuk. Ik was ook nog nooit in het toerismekantoor geweest.
Mirte: Ik had nog nooit dat mannetje [de vaantjesboer] gezien.
Ellen: Maar we hebben nog heel wat dingen geleerd: waarom er kanonballen in de Basiliek liggen bijvoorbeeld, dat de rivier die door Halle stroomt de ‘Zenne’ heet, hoe we een plannetje moeten lezen… Nu het is wel zo dat ze al veel kennen in Halle, omdat ze hier in het centrum naar school gaan. Maar kindjes die hier nog nooit geweest zijn, leren zo op een fijne manier wel de belangrijkste troeven van de stad kennen.
Ellen, is het een haalbare wandeling als ouder om samen met je kinderen te doen?
Zeker. De wandeling is niet te lang, we hebben er ongeveer een uur en half over gedaan. De opdrachten zijn leuk en niet te moeilijk. We hebben wel iets minder de uitleg gelezen in het boekje, dat was voor Flore en Mirte nog net iets te moeilijk. Omdat de kinderen er zelf een wedstrijdje van gemaakt hebben, hebben we er misschien automatisch ook wat minder bij stil gestaan. De wandeling is heel gericht op kinderen, dus voor volwassenen zou ik het nu niet aanraden [lacht], maar dat is ook niet de bedoeling.
Zouden jullie het aanraden aan vriendjes en leeftijdgenoten?
Flore en Mirte: Ja, ik zou het wel vertellen aan mijn vrienden.
Kamil: Ik twijfel een beetje, sommige vrienden wel en andere niet. De gamefreaks zullen het niet willen doen denk ik. Maar ja… de wandeling is voor kinderen tussen 6 en 10 jaar en ik ben wel al 10.
Hebben jullie nog tips voor de mensen die de wandeling zouden willen doen?
Kamil: Niet doen als het te warm is, want als je er net zoals ons een wedstrijdje van wil maken en wil lopen, dan ga je het warm krijgen!
Zit de duivel in ons bloed?
“De biercultuur van Halle is doorspekt met tradities, maar tegelijkertijd iets heel levend,” zo start Carlijn Fronik haar betoog. Carlijn is toerismeambtenaar van de stad Halle. “Er bestaan zoveel bierverhalen, maar die leefden afzonderlijk van elkaar. We wilden ze graag eer aandoen en daarom brachten we ze samen in een bierwandeling,” gaat ze verder. En daar is de redactie van dit magazine alvast niet rauwig om! Wij vroegen aan Carlijn om ons wat meer te vertellen.
Hoe kan je de bierwandeling doen?
‘Zit de duivel in ons bloed?’ is een gratis wandeling via de Erfgoedapp. Deze app kan je downloaden via de Play Store van een smartphone. De wandeling start aan het toerismekantoor van Halle, waar je een wapenschild op een oude bieraffiche moet inscannen. Vervolgens krijg je een kaart te zien met verschillende ‘bierpunten’. Je kiest zelf welke straatjes je volgt en welke punten je doet. In het toerismekantoor kan je ook een postkaart krijgen met een reeds uitgestippelde route van ongeveer 4 km. Het is een zeer interactieve wandeling; op de ‘bierpunten’ krijg je een combinatie van feiten en verhalen of kan je videofragmenten zien… Je ziet ook regelmatig sporen terugkomen in het straatbeeld, zoals de gevelnaam van Mouterij - Brouwerij Beeckman aan het station van Halle. Op het einde kan je ook een korte quiz invullen, zo kom je te weten welk Hals bier bij jou past.
Is de wandeling kind- of rolstoelvriendelijk?
Kinderen zijn niet onze doelgroep, het thema leent er toe en de informatie is niet op kindermaat. In de toekomst, plannen we om allerlei wandelingen aan te bieden: een familiewandeling, een bierwandeling, een muziekwandeling etc. We zouden dan verschillende ‘knooppunten’ in de stad installeren, waar meerdere wandelingen (kunnen) samenkomen. Terwijl de kinderen hun opdrachtje invullen van de familiewandeling, kunnen de ouders intussen een filmpje bekijken van de bierwandeling. Zo kan iedereen de stad naar zijn of haar interesse beleven. Minder mobiele mensen kunnen de verhalen ook thuis ontdekken dankzij de app.
Is de concurrentie met bierwandelingen uit andere steden niet groot?
Nee, ik denk het niet. Het concept van onze wandeling is anders, omdat je niets proeft onderweg. We hopen natuurlijk dat iedereen geprikkeld is om na de wandeling een biertje te gaan proeven in één van de Halse horecazaken. Alcohol drinken moet een eigen keuze zijn. De biercultuur van Halle is ook anders dan in andere steden, omdat je hier zeer veel lambiekbieren hebt. Lambiekbier ontstaat door een spontane gisting met wilde gisten uit de buitenlucht, en die wilde gisten vind je alleen in onze regio.
Van waar komt de naam ‘Zit de duivel in ons bloed’?
Duivelsbier is een typisch bier van Halle, een redelijk speciaal en donker bier. Oorspronkelijk was het een speciaalbier voor bedevaarders, die de Zwarte Madonna kwamen bezoeken. Omdat het een redelijk zwaar bier is, mispakten velen zich er aan. Stillaan begon men te zeggen dat het de duivel was, “C'est le diable!”, die zich moeide. Met de jaren werd het bier hét carnavalsbier bij uitstek. Reus Vaantjesboer zit op een vat vol duivelsbier, waar jaarlijks Prins Carnaval uit gebrouwen wordt. Het bier is speciaal, omdat het tweemaal gist door de toevoeging van kandijsuiker. Brouwerij Boon produceert het nog steeds. En ja… een bier dat zo gelinkt is aan je stad, daar moesten we wel naar verwijzen!
Zijn alle bierverhalen van het stad opgenomen?
De verhalen die we kenden, hebben we zeker en vast verwerkt! Maar het is perfect mogelijk dat er nog vele andere verhalen of weetjes zijn. Het leuke aan zo’n app-wandeling is, dat het eenvoudig aanpasbaar is. Dus mensen die nog toffe verhalen, mooie foto’s of boeiende filmpjes hebben, mogen ze altijd opsturen naar denast@halle.be!
