ROOSDAAL – Ledebergbos is de klos
Op de gemeenteraad werd het agendapunt aangaande het openingsmoment van het Pastoriebos op de dag van het park goedgekeurd.
Volgens Gilbert De Poorter, gemeenteraadslid van Ons-Roosdaal, begrijpe wie begrijpen kan. Het gemeentebestuur maakt van een plus minus honderdjarig speelbos, een speelbos, maar lees speelplaats met bomen.
Volgens Gilbert is het sinds mensenheugnis een natuurlijk speelbos geweest voor kinderen. Hoe dikwijls is jan en alleman er geen kastanjes en beukennootjes gaan rapen! Dit werd oogluikend toegestaan. Enkel de aanwezigheid van de pastoorshond bracht daar tijdelijk verandering in. Na het overlijden van de hond werd de omheining gesloopt en konden de kinderen er terug hun hartje opahalen.
Nog volgens Gilbert blijft er na de kaalslag van de bosrand en boscentrum nog enkel een verzameling van verweesde bomen en een doorkijkruimte met hindernissen over, dit alles de naam bos onwaardig.
Om zijn ongenoegen kenbaar te maken heeft Gilbert De Poorter een gedicht geschreven ter nagedachtenis van het “oude Ledebergbos”
Tot U spreken in koor, alle ledebergse gevelde gezonde bomen, die gingen te loor.
In een lang verleden zagen we er het levenslicht.
Tot op heden en tot groot jolijt van mens en dier, vormden wij er het aangezicht.
Onze inheemse groene long, herbergde een weldoend microklimaat.
Voor stilte en bosgezellige geborgenheid, stonden we steeds paraat.
Ons prachtig bladerdekbaken was van mijlen ver te zien.
Alle ontketende natuurelementen hebben het gezien.
En toch moesten we zwichten.
O mensdom, uw hersenspinsel van gecultiveerde magie, van brood en spelen, werd ons fataal.
Stemloos als wij zijn, weerloos als we waren, ondergingen we meedogenloos jullie wet van de sterkste en lagen in de kortste keren horizontaal.
O eenzame overlevende soortgenoten, vermenigvuldig u, dat het een lieve lust is om zien.
O mensdom, geef plant en dier die scheppende plaats, die natuurlijke biotoop zonder omzien.
Met kastanje groeten.
