Eerste maatschappelijke veiligheidsplan voor SINT-PIETERS-LEEUW

De ploeg die zorgde voor het maatschappelijk veiligheidsplan. Secretaris Walter Vastiau, burgemeester Vanlinthout, ambtenaar maatschappelijke veiligheid Liesbeth Avau en zonechef Crispel. (Foto Merckx)

Het gemeentebestuur van Sint-Pieters-Leeuw heeft zijn eerste maatschappelijk veiligheidsplan 2010-2013 voorgesteld. De opmaak van een maatschappelijk veiligheidsplan is voor veel gemeenten een nieuw gegeven. Leeuw is de eerste gemeente met dergelijk plan.

Eind 2007 organiseerde de gemeente, in samenwerking met de politie en het OCMW 5 wijkbabbels. Deze leverden veel informatie op en gaven een beeld van wat er leeft in de gemeente op het vlak van veiligheid en leefbaarheid.

Hieruit is gebleken dat veel burgers een gevoel van ‘onveiligheid’ ervaren, niet zozeer veroorzaakt door zware criminaliteit maar door een verscheidenheid aan kleinere factoren: geluidsoverlast, zwerfvuil, kapotte straatverlichting, sociaal isolement,….

Om deze problemen op te lossen is er een optimale samenwerking tussen alle gemeentelijke diensten nodig. De bedoeling is de (bestaande) initiatieven te optimaliseren, efficiënter samen te werken en beter op elkaar af te stemmen.

Hierbij heeft de burger ook een belangrijke rol in het voorkomen, melden en helpen oplossen van zijn/haar leefbaarheidsproblemen. Het is voor een gemeentebestuur dus ontegensprekelijk van groot belang een veiligheidsbeleid uit te schrijven (en uit te voeren) dat nauw aansluit bij de leefwereld en ervaringen van de burger.

Wijkgerichte veiligheidszorg

Uit de resultaten van de wijkbabbels kan geconcludeerd worden dat elke wijk in zijn eigenheid moeten benaderen. Daarom vormt een wijkgerichte veiligheidszorg een eerste prioriteit.

Hiermee wil men samen met de partners overlast- en veiligheidsproblemen aan de basis opsporen en aanpakken.

Deze doelstelling wordt vertaald aan de hand van volgende acties:

-een registratie- en opvolgingsysteem ontwikkelen en in gebruik nemen om veiligheid –en leefbaarheidsproblemen op wijkniveau systematisch te detecteren en snel en efficiënt op te sporen;

-ptimaliseren en opvolgen van het reglement gemeentelijke administratieve sancties als een repressief onderdeel van een overlastbeleid;

-implementatie van een dienst gemeenschapswachten. Gemeenschapswachten kunnen door hun aanwezigheid in de wijken een bijdrage leveren op het vlak van onveiligheid(sgevoelens) en criminaliteitspreventie;

-een studie rond camerabewaking op openbare plaatsten bij de aanpak van overlast;

-een bijdrage leveren aan de sociale cohesie en dynamiek in overlastgevoelige wijken door de organisatie van opruimacties met de bewoners, het project burenbemiddeling en nieuwe wijkbabbels in 2011.

Naast een wijkgerichte veiligheidszorg willen de partners in de veiligheidsketen een bijdrage leveren aan de veiligheid- en leefbaarheidsbeleving van maatschappelijk kwetsbare groepen in de gemeente, zoals 60-plussers en jongeren.

60-plussers vormen een steeds belangrijkere aandachtsgroep in de maatschappij. Samen met de partners wil men initiatieven in kaart brengen die aangewezen zijn t.a.v. 60-plussers. Door krachten te bundelen wil men het welzijn van deze doelgroep waarborgen en verhogen.

Jongeren vormen eveneens een kwetsbare groep. Enerzijds lopen zij een groter risico om slachtoffer te worden van een misdrijf, anderzijds worden zij ook vaak beschouwd als overlastplegers. Jongeren verdienen letterlijk en figuurlijk een eigen plaats in de wijk en vragen een andere benadering. Concrete acties die hieruit voortvloeien zijn de creatie van hangplekken, speelwijzers op speelpleinen en een bemiddelingsprocedure voor minderjarige overlastplegers.