SINT-PIETERS-LEEUW - Brandoefening in Ziekenhuis Inkendaal
In het revalidatieziekenhuis Inkendaal te Vlezenbeek werd een brandoefening gehouden.
Een brand werd gesimuleerd in een lokaal van het daghospitaal voor kinderen.
Aan de pers werd gevraagd niet aanwezig te zijn tijdens de oefening gezien het delicate karakter ervan, maar men kreeg wel een verslag ervan toegestuurd.
Op deze afdeling komen dagelijks van 9 tot 16 uur een 70-tal kinderen voor ambulante revalidatie. Naast de verschillende therapieën krijgen de kinderen via de ziekenhuisschool onderwijs aangeboden.
De meeste van deze kinderen hebben te maken met ontwikkelingsstoornissen, wat inhoudt dat ze beperkingen ondervinden om zich te verplaatsen. Een belangrijk aantal van de behandelde kinderen is zelfs rolstoelgebonden.
Aangezien een ‘uitslaande brand’ gesimuleerd werd, moesten ook de aanpalende gebouwen ontruimd worden. Dit betekende dat niet alleen de kinderen van het dagziekenhuis hun dienst moesten verlaten. Ook het nabij gelegen semi-internaat voor 10 niet-schoolgaande kinderen, uitgebaat door het MPC Sint-Franciscus van Roosdaal, moest worden ontruimd.
Om de brandoefening zo getrouw mogelijk te laten verlopen, werd ze opgezet in samenspraak met de brandweer van Halle en Lennik, de politie van Sint-Pieters-Leeuw en de verantwoordelijke voor de noodplanning van de gemeente Sint-Pieters-Leeuw. Er werd ook besloten om andere betrokken disciplines, zoals civiele bescherming, UZ Brussel, bij wijze van oefening, effectief te laten aanwezig zijn.
Een aantal observatoren, ieder vanuit zijn specifieke taak in de noodhulp, hebben de verschillende stappen in de brandoefening kritisch bekeken.
Werden de kinderen, zoals voorzien in de evacuatierichtlijnen van Ziekenhuis Inkendaal, in veiligheid gebracht?
Reageerde het personeel betrokken bij de Eerste Interventie Ploeg (EIP) op een adequate manier?Wanneer kwam de brandweer aan? Werd zij snel en correct geïnformeerd?
Waren de interne richtlijnen voldoende duidelijk? …
Deze observaties waren belangrijk om na de brandoefening een grondige debriefing te kunnen doen. Tal van suggesties werden geformuleerd om een nog vlottere werking te bekomen.
Even belangrijk waren de persoonlijke contacten tussen de verschillende betrokken hulpdiensten waardoor samenwerking tussen de vele personen toch een menselijk gelaat krijgt.
Uiteindelijk staat de veiligheid van kinderen en personeel op het spel indien er zich daadwerkelijk een probleem zou voordoen. In die omstandigheden is het beter goed voorbereid te zijn.
Daarom ook wensen we in de toekomst regelmatig een dergelijke brandoefening te houden, zodat alle afdelingen in het ziekenhuis aan bod komen.
