HERNE – Herman Vandormael stelt ‘Kinderen van Theresienstadt’ voor

Herman Vandormael met Regina Sluszny en diens echtgenoot Georges Suchowolski en Fee Bloch - Foto's © Deschuyffeleer

De voorstelling werd omkaderd met muziek en liederen die rechtstreeks verbonden zijn met het vroegere concentratiekamp door de zussen Sarah en Katlijn Copriau - © Deschuyffeleer

Herman Vandormael stelt ‘Kinderen van Theresienstadt’ voor - © Deschuyffeleer

Herman Vandormael stelt ‘Kinderen van Theresienstadt’ voor - © Deschuyffeleer

In de raadszaal van het gemeentehuis mochten het gemeentebestuur en de cultuurraad historicus Herman Vandormael uit deelgemeente Sint-Pieters-Kapelle ontvangen om er zijn nieuw boek ‘Kinderen van Theresienstadt’ voor te stellen. De voorstelling werd omkaderd met muziek en liederen die rechtstreeks verbonden zijn met het vroegere concentratiekamp en gebracht door de zussen Sarah en Katlijn Copriau.

Met ‘Kinderen van Theresiënstadt - De laatste overlevenden van het concentratiekamp getuigen’ wil de auteur getuigenissen vereeuwigen van kinderen die in 1945 de hel van het kamp overleefden. In zijn titanenzoektocht is de ere-conservator van het kasteel van Gaasbeek er alleszins in geslaagd de schrijnende getuigenissen van toch nog tien overlevenden te verzamelen en ze zo conform mogelijk weer te geven in een beklijvend historisch boek. Hiermee hoopt Herman Vandormael “een klein stukje bij te dragen aan het grote werk van herinnering”.

Modelstad
In 1942 werd Theresienstadt door de Gestapo ingepalmd om dienst te doen als een groot Joods getto en meteen ook als concentratiekamp. Drie jaar lang was de voormalige garnizoensstad zo een voorstation voor een resem uitroeiingskampen. De stad werd de eerste bestemming voor 144.000 hoofdzakelijk Joodse gedeporteerden waaronder een 10 à 15.000 kinderen. Theresienstadt werd opgevoerd als de specifieke eindbestemming voor hoofdzakelijk kunstenaars, musici en houders van academische titels. De Duitsers wisten die populatie wel als wisselwaarde te gebruiken. Zo werd Theresienstadt via een georkestreerde propagandacampagne voorgesteld als een modelstad die het negatief beeld over het bestaan van concentratiekampen moest counteren.

Binnen de Joodse gemeenschap en zeker bij de intellectuelen is het een heilige traditie de toekomst van de kinderen te verzekeren door ze een goede opvoeding met daaraan gekoppeld een degelijke opleiding te geven. Het was er dan ook voor de gedetineerden geen sinecure om, buiten het opgelegd verbod op onderwijs, de kinderen voor te bereiden op ‘later’. IJdele hoop zoals later weliswaar is gebleken.

Muisstil
De muisstille menigte werd in de nokvolle zaal door de auteur meegenomen op een reis in de geschiedenis waarbij de gruwel en horror bijtijds, weliswaar in mindere mate, werd onderbroken met ook hoopvolle en vreugdefragmenten.

Een van de genodigden was Regina Sluszny, de voorzitter van de organisatie ‘Het Ondergedoken Kind’. Regina leefde zelf als kind tussen 1942 en 1945 ondergedoken bij een niet-Joods gezin. Al vele jaren draagt ze dan ook haar specifiek verhaal uit als eerbetoon aan de mensen die haar zeventig jaar geleden als kind hebben gered van de Duitse bezetter.

Een mislopen briefwisseling maakte jammer genoeg dat de aangekondigde Israëlische ambassadeur in België, de heer Jacques Revah, in laatste instantie de boekvoorstelling niet heeft kunnen bijwonen.

Het rijk geïllustreerd boek ‘Kinderen van Theresienstadt - De laatste overlevenden van het concentratiekamp getuigen’ is uitgegeven bij Lannoo en telt 224 pagina’s. Het draagt de referentie ISBN : 9789401404914 en ligt vanaf nu in de boekhandel te koop aan 23 euro. Het is ook beschikbaar bij de auteur (02/396 11 49).