HERNE - Dominicanessen vertellen

Monasterium_dominicanessen_herne_deschuyffeleer__22_

Zuster Arlette, Zuster Ann en Zuster Marie-Thérèse - laatste bewoners van het Dominicanessenklooster - Foto Deschuyffeleer

Monasterium_dominicanessen_herne_deschuyffeleer__14_

Graf van zuster (soeur) Marie-Rose (Colruyt) - Foto Deschuyffeleer

Monasterium_dominicanessen_herne_deschuyffeleer__15_

Kerkhof Dominicanessen Herne - Oudste graf - Foto Deschuyffeleer

Monasterium_dominicanessen_herne_deschuyffeleer__16_

Veel belangstelling voor tuin en kerkhof - Foto Deschuyffeleer

Monasterium_dominicanessen_herne_deschuyffeleer

Zicht op de voorgevel van het klooster - Foto Deschuyffeleer

Monasterium_dominicanessen_herne_deschuyffeleer__19_

Zuster Arlette en pastoor Théo Vansnick - Foto Deschuyffeleer

Monasterium_dominicanessen_herne_deschuyffeleer__13_

De uiteenzetting genoot de volle attentie van een zestigtal bezoekers - foto Deschuyffeleer

In de informatiereeks Herne aan het woord, een co-organisatie van het gemeentebestuur met volkshogeschool Arch'educ, was het vandaag de beurt aan de bewoners van het monasterium van de Dominicanessen in de H.Geeststraat om hun deuren voor het publiek open te stellen. Zo brachten de zusters Ann, Arlette en Marie-Thérèse voor tientallen bezoekers hun verhaal over het bewogen verleden van het klooster en haar bewoners. Veel aandacht kreeg de eigen begraafplaats waar ook sinds 1990 zuster Marie-Rose Colruyt rust. Zij was een dochter van Franz Colruyt, stichter van de gelijknamige winkelketen uit Halle.

Het was in 1206 dat in Prouilhe nabij Carcassonne het eerste klooster van Dominicanessen, de vrouwelijke contemplatieve tak uit de orde van de heilige Dominicus, werd gesticht. De volgelingen van Dominicus vormden zowel de eerste predikorde als de eerste bedelorde.

Sinds de 16^de eeuw speelden de Dominicanen ook een belangrijke rol in de missionering. De meest bekende non van de orde is allicht Soeur Sourire met haar wereldhit Dominique.

Herne

In 1880 vestigt een vrouwelijke tak van de Dominicanessen van de Altijddurende Rozenkrans zich in de buurt van Peruwelz. Na een parcours over Leuven, Rouen, Baltimore, Hoboken, Dinant en Gent vinden zij- vooraleer in Herne te belanden - een onderkomen in Hoei. Op 26 augustus 1926 belandt een groep van 10 Dominicanessen in de gebouwen aan de H. Geeststraat op de grens met Edingen. Zij namen het pand met bijgebouwen over van de zusters Karmelitessen die net kwamen te verhuizen naar Tourcoing.

Oorlog

Op 14 mei 1940 werd het spoorwegknooppunt van Edingen door de Duitsers onder vuur genomen Het net afbetaalde klooster van de Dominicanessen op een boogscheut van het station ontsnapte evenmin aan de verwoesting en werd totaal vernield. Her en der vonden de 24 zusters onderdak. In 1947 konden zij dankzij de financiële hulp van vele weldoeners terug hun heropgebouwd klooster betrekken.

Vandaag verblijven er in Herne nog 3 kloosterlingen. De zusters Anne, Arlette en Marie-Thérèse zien hun toekomst in Herne met lede ogen aan. “Met ons drieën kunnen wij dit klooster onmogelijk draaiende houden”, verhaalt zuster Arlette. “Daarenboven zijn wij ook niet meer van de jongste”.