TERNAT - Landschapsbeheerplan Kruikenburg
Een studiebureau heeft een beheerplan opgemaakt voor het beschermde landschap rond kasteel Kruikenburg. Dat is sinds enkele jaren grotendeels eigendom van de gemeente Ternat. Als het plan wordt goedgekeurd door de Vlaamse overheid dan kunnen er voor het uitvoeren van de erin voorziene instandhoudings-, onderhouds-, herstel- en verbeteringswerken 70 % subsidies bekomen worden. Voor de opmaak van het plan zelf verleent de Vlaamse overheid 80% subsidies.
Na een inventarisatie van de huidige toestand werd een gedetailleerd plan opgemaakt waarop de nodige maatregelen en werkzaamheden zijn aangegeven. Het plan houdt zowel rekening met de cultuurhistorische waarde van het domein als met de nood er een zachte recreatie mogelijk te maken en het natuurbehoud te waarborgen. Het heeft een looptijd van 27 jaar, met geplande evaluaties om de 9 jaar. Alle wijzigingen die tijdens de looptijd worden aangebracht moeten worden voorgelegd aan de in 2007 opgerichte beheerscommissie, waarin naast gewest, provincie en gemeente ook de andere eigenaars, gebruikers (vissers) en vertegenwoordigers van de Cultuurraad vertegenwoordigd zijn.
Het eigenlijke kasteelpark werd aangelegd in de 19e-eeuwse Engelse landschappelijke stijl, een uitdeining van de romantische stroming, waarbij men het formele karakter uit de tuinarchitectuur wilde bannen en zich inspireerde op de natuur en natuurlijke elementen zoals reliëf, water en beplanting in een park werden ingepast. In zo'n park heb je lange doorzichten die ervaren worden als een wijds landschap. Uitgestrekte glooiende gazons worden afgewisseld met boomgroepen en waterpartijen, die gewoonlijk eindigen in een lus, om het natuurlijk effect te benadrukken. In het park van Kruikenburg loopt de vijver zo door in een kunstmatige rivier. Aan het eind ervan bevinden zich de puinrestanten van wat ooit een gebouwde grot was. Met de beheerswerken wil men gedeeltelijk teruggaan naar de oude toestand. Een verantwoord bosbeheer vraagt dan weer het kappen van naaldhout, populieren en andere uitheemse boomsoorten. De bosverjonging komt grotendeels op kunstmatige wijze tot stand gezien de beperkte mogelijkheden voor natuurlijke verjonging. Op plaatsen waar solitaire parkbomen afsterven of gekapt moeten worden, kunnen nieuwe bomen aangeplant worden voor zover deze de zichtassen of het algemene parkkarakter niet schaden.
