GALMAARDEN - Nieuw boek De Kroongetuigen
Sinds kort wordt de tweede jaargang van de docureeks De Kroongetuigen uitgezonden op VTM. Net als vorig jaar hoort daar een boek bij. Dat werd geschreven door Luc Schoonjans uit Galmaarden, die als scenarist meewerkt aan het programma. Vorig jaar beperkte hij zich tot een reconstructie van de zaak Horion, dit keer koos hij voor vier verschillende moordzaken. Noem het gerust een best of.
Oorspronkelijk waren er vijf verhalen voorzien. “Maar op het allerlaatste moment besloten we een zaak te laten vallen omwille van juridische redenen“, zegt de auteur. Programma en boek vallen onder de vlag van de VTM-nieuwsdienst. Alles moet dus honderd procent correct verlopen.
Ondanks die zorgvuldigheid ging de reeks met de nodige commotie van start. “In de eerste twee afleveringen ging het over de zaak Dutroux. Weer ondervonden we hoe deze zaak zelfs twintig jaar na de feiten en tien jaar na de veroordeling iedereen blijft beroeren. Hoe deze zaak België heeft veranderd. Ons land verloor letterlijk haar onschuld. Ouders gaan sindsdien anders om met hun kinderen. In het boek vormt de zaak Dutroux dan ook de hoofdbrok. Voor het eerst horen we de stem van de zus van An Marchal, één van Dutroux slachtoffers. Wat deed die zaak met haar als vijftienjarig meisje en hoe is het nu voor haar, twintig jaar later? Daarover vertelt ze heel open en ik kan je verzekeren: haar getuigenis zorgt voor kippenvel.”
Dat is meteen ook het voordeel van het boek. In het tv-programma is de zus maar een paar minuten aan het woord. In het boek klinkt haar stem veel luider en kun je niet alleen breder, maar ook dieper gaan. Dat geldt trouwens voor alle verhalen.
Toch is het boek geen loutere weergave van de interviews. “Wel maak ik aan de hand van het gerechtelijk dossier en de verschillende getuigenissen van politie, gerecht, advocaten, familie en vrienden van nabestaanden of daders een realistische reconstructie die leest als een roman. Geloof me, de werkelijkheid overtreft de fictie altijd. Het is hallucinant om vast te stellen dat in heel veel gevallen de slachtoffers totaal willekeurig zijn uitgekozen. Zij waren op het verkeerde moment op de verkeerde plaats en het doet je beseffen dat het echt iedereen kan overkomen. Dat was voor de slachtoffers van Dutroux het geval. Maar ook de moorden in café Het Vraagteken in Geraardsbergen, waar twee broers zich als losgeslagen beesten gedroegen, is daar een bewijs van. Hetzelfde geldt voor de Moord in de Lilse Golfclub. Daar mag het een wonder heten dat er ‘slecht’ één slachtoffer viel. Voor de daders was moorden een spel, iedereen die hun pad kruiste bleek een potentieel slachtoffer.” Het boek De Kroongetuigen telt 269 bladzijden en werd uitgegeven door Borgerhoff & Lamberigts.
