BEVER – Roggebrood, een volwaardige dagelijkse kost

BEVER – Roggebrood, een volwaardige dagelijkse kost - © Deschuyffeleer

BEVER – Roggebrood, een volwaardige dagelijkse kost - © Deschuyffeleer

BEVER – Roggebrood, een volwaardige dagelijkse kost - © Deschuyffeleer

BEVER – Roggebrood, een volwaardige dagelijkse kost - © Deschuyffeleer

BEVER – Roggebrood, een volwaardige dagelijkse kost - © Deschuyffeleer

BEVER – Roggebrood, een volwaardige dagelijkse kost - © Deschuyffeleer

BEVER – Roggebrood, een volwaardige dagelijkse kost - Loes Wijnant - © Deschuyffeleer

BEVER – Roggebrood, een volwaardige dagelijkse kost - Sander Godfroid - © Deschuyffeleer

Het project ‘Bruegelbrood, Molens en Landschap’ experimenteert met oude en nieuwe graansoorten en brengt boeren, molenaars, bakkers en hobby-bakkers samen. Die vier geledingen waren dan ook ten huize van Werner Godfroid en Loes Wijnant in Broeck voltallig op de afspraak om deel te nemen aan een eerste workshop rond ‘Bakken met zuurdesem”. Voor hen die de eerste afspraak niet haalden is er alleszins een herkansing op zaterdag 4 februari om 13u30. Vlug inschrijven is daarbij de boodschap, de plaatsen zijn beperkt.

Graan, molens, bakovens, de Mark

De Heetveldemolen in Galmaarden werkt rond dat project samen met het Regionaal Landschap Pajottenland-Zennevallei en de Erfgoedcel Pajottenland-Zennevallei aan de thema’s ‘graan’, ‘molens’, ‘bakovens’ en ‘de rivier de Mark’. De focus van het project ligt daarbij vooral op het ondersteunen van vrijwilligers, het inventariseren, het herstellen en het ontsluiten van molens en bakovens evenals in het gebruik nemen van oude en nieuwe graanvariëteiten in het Pajottenland.

Het was dan ook vooreerst molenaar Hubert De Weerdt die voor de gelegenheid de aanwezigen tekst en uitleg verschafte over de pluspunten en de eigenschappen van roggebloem.

Landbouwer Patrick Ruyschaert uit Schendelbeke commentarieerde zijn experimenteren met rogge, roggemeel en roggebloem. Patrick was ooit leraar. Nu toch al een tijd geleden veranderde hij evenwel het geweer van schouder. Samen met zijn echtgenote koos hij er dan voor om hun comfortabel leventje op te geven en een oude boerderij te kopen en die uit te bouwen tot een ecologisch en educatief initiatief.

Zuurdesem

Een derde partij op de afspraak was gastvrouw Loes Wijnant. Met veel gedrevenheid wist zij voor de deelnemers de geheimen te onthullen van het zuurdesem: “(Zuur)desem, door sommigen ook natuurdesem genoemd, is een brooddeeg dat wordt gemaakt zonder toevoeging van gist. De noodzakelijke ingrediënten daarbij zijn roggebloem of -meel en water. De basis van een zuurdesem noemt men een zetsel. Het rijzen van het deeg gebeurt via de melkzuur- en azijnzuurbacteriën die in het deeg aanwezig zijn. Eenmaal het zetsel gemaakt wordt het telkens na een fermentatietijd van minstens 24 uur terug gemengd met verse bloem en water. Na meerdere dagen het deeg op deze manier telkens te hebben bewerkt wordt voor het bakken van het desembrood een deel van het bekomen zetsel een laatste keer aangedikt met verse bloem en water en eventueel ook wat zout, olie of suiker. Die laatste ingrediënten dienen alleen om de smaak te beïnvloeden”.

Het bakken

De laatste schakel in het workshop-verhaal is ovenbouwer en bakker Sander Godfroid die zich telkenmale bijzonder professioneel van zijn bakkerstaak kwijt. “Een bakoven in gereedheid brengen is veel meer dan een vuurtje stoken. Zo zijn onder meer de keuze van de houtsoort, het bekomen van de juiste temperatuur, de exacte plaats van het deeg en de juiste baktiming slechts een paar weetjes die men niet altijd uit boeken kan leren”.

Het resultaat mocht in ieder geval en tot ieders voldoening gezien worden. En zien was maar één van de geprikkelde zintuigen. Ook het proeven, het ruiken en het voelen kwamen perfect aan hun trekken.